Η ανακοίνωση της απονομής ενός ακόμη βραβείου δεν προκάλεσε αρχικά ιδιαίτερο ενθουσιασμό, μέχρι που έγινε γνωστό το όνομα και πραγματοποιήθηκε η βράβευση. Κοιτώντας προς τα πίσω, έχω την αίσθηση πως ήταν η στιγμή που έκρυβε ένα σημαντικό μέρος της «ουσίας» του τι σήμαινε να γιορτάσουμε φέτος στο Κέντρο Ισιδώρας και Ραϋμόνδου Ντάνκαν στον Βύρωνα τα 110 χρόνια από την πρώτη επίσκεψη των Ντάνκαν στην Αθήνα και την επιλογή της τοποθεσίας για την ίδρυση του «Ναού του Χορού».
Το πρώτο βραβείο του Κέντρου Ντάνκαν δόθηκε στη μεγάλη Ελληνίδα χορογράφο και δασκάλα Μαρία Χορς. Το παρέδωσε η Ρένα Παπαγεωργίου, πρόεδρος του Κέντρου, στην ανιψιά της Μαρίας Χορς, Αννα Πλεύρη (η ίδια η Μαρία Χορς δεν μπόρεσε να παραστεί) και στην αγαπημένη χορεύτριά της από τις Τελετές Αφής των Ολυμπιακών Αγώνων, την Κατερίνα Κασιούμη, η οποία μίλησε για τη γενναιοδωρία της Χορς και την εγγύτητά της στο πνεύμα της Ισιδώρας Ντάνκαν. Κρίμα που από το κοινό έλειπαν οι Ελληνες χορογράφοι και χορευτές που πλημμύρισαν την ίδια αίθουσα μία μέρα πριν για τη δική τους παράσταση.
Η Κατερίνα Κασιούμη μίλησε για τη χορογράφο που συνεργάστηκε με ιερά τέρατα όπως η Κάλλας και ο Μινωτής, σπούδασε αρχαιολογία και χορό στον οποίο αφιέρωσε τη ζωή της. Η Κατερίνα Κασιούμη αναφέρθηκε στην αναπνοή, την πλαστικότητα, την καθαρή πρόθεση της κίνησης που δίδασκε, για τον σεβασμό και την αγάπη προς τους μαθητές και συνεργάτες της. «Η Ισιδώρα Ντάνκαν και η Μαρία Χορς είχαν πολύ σοφά ανακαλύψει πως το σώμα για να είναι ελεύθερο χρειάζεται ελεύθερο μυαλό και ψυχή. Και η ψυχή ελευθερώνεται μόνο με την αγάπη και την εμπιστοσύνη που η Χορς μας παρείχε αφειδώς», πρόσθεσε. Ηταν μια συγκινητική βραδιά…