Οταν έχεις παρκάρει έξω από το πολυκατάστημα που είναι γνωστό για τα ραδιοφωνικά του jingles, αφού έχεις διασχίσει εγκαρσίως το σώμα των δυτικών προαστίων, με θερμοκρασία 30 βαθμούς ήδη από τις 9.30 το πρωί, δεν είσαι ακριβώς προετοιμασμένος για να περπατήσεις μέσα σε ένα παραμύθι. Θα πρέπει, όμως, να γυρίσεις τον διακόπτη, γιατί ο Πύργος Βασιλίσσης είναι ακριβώς εκεί, στο χείλος της εισόδου για το Πάρκο Τρίτση, στο Ιλιον.
Η επίσκεψη στον Πύργο Βασιλίσσης, με το νεογοτθικό του καστέλο, τα αμπέλια, τα άλογα, τον ελαιώνα, είναι ένας περίπατος σε μία Εδέμ, όπου τα πάντα είναι σε αφθονία, όπου η ομορφιά είναι κανόνας και η γαλήνη τρόπος ζωής.
Αισθάνθηκα τυχερός που συμμετείχα σε μια ξενάγηση στον Πύργο πριν από λίγο καιρό, για να είμαι σε θέση να μοιραστώ μαζί σας τον ενθουσιασμό μου για τις συναυλίες που διοργανώνει αυτές τις ημέρες ο Σύλλογος «Οι Φίλοι της Μουσικής». Ηδη, χθες, ο Νότης Μαυρουδής με τη Μόρφω Τσαϊρέλη στο τραγούδι και τον εκλεκτό Γιώργο Τοσικιάν στην κιθάρα, έκαναν την αρχή ενός κύκλου τριών συναυλιών στον κήπο του Πύργου. Σήμερα, έχει σειρά η Camera Junior υπό τη διεύθυνση του Δημήτρη Σέμση και το συγκρότημα χάλκινων πνευστών της ΚΟΑ «Metallon» (με ένα υπέροχο πρόγραμμα) και αύριο, ο Σταύρος Λάντσας και το συγκρότημα κρουστών «Κρόταλα». Οι συναυλίες αρχίζουν στις 9 μ.μ. με εισιτήρια στα 5 και 10 ευρώ (www.ticketservices.gr, τηλ. 210 72.34.567 και 210 23.25.380).
Αξίζει η εμπειρία να δείτε μια άλλη Αθήνα και να συναισθανθείτε την ιστορική διαδρομή αυτού του τόπου. Ο χώρος είναι ιδιωτικός από τον 19ο αιώνα και τον φροντίζει η οικογένεια Σερπιέρη. Εχει κάνει άριστη δουλειά συντήρησης ενός σημαντικού μνημείου, αλλά και έχει κρατήσει ζωντανή, με μόχθο, τεχνογνωσία και πίστη, την έννοια του κτήματος. Το κρασί που παράγεται σε πολλές ποικιλίες με την ετικέτα «Επτάλοφος» είναι εξαιρετικό και μπορεί κανείς να αγοράσει σε χαμηλές τιμές.
Αν είναι κανείς ανυποψίαστος για το τι θα αντικρίσει,καθώς διαβαίνει το όριο δημοσίου και ιδιωτικού χώρου, και εισέρχεται στο «παραμύθι» του Πύργου Βασιλίσσης, θα αιφνιδιαστεί. Θα μπορούσε άνετα να πιστέψει ότι βρίσκεται σε ένα ρομαντικό κομμάτι της Γερμανίας, αν δεν ήταν οι ελιές, οι φοίνικες και η χλωρίδα της Αττικής να του υπενθυμίζει ότι βρίσκεται στον Νότο. Και δεν είναι τυχαίο ότι υπάρχει μια αύρα Κεντρικής Ευρώπης, αφού ο Πύργος χτίστηκε από τη βασίλισσα Αμαλία και είναι αντίγραφο (απομίμηση) του Πύργου Hohenschwangau στη Βαυαρία που έχτισε ο Μαξιμιλιανός Β. Ο Πύργος στο Ιλιον αναφύεται σαν ένα εξωτικό λουλούδι σε μια αττική γη, αυτήν που η Αμαλία αγάπησε και εξερεύνησε. Για την ιστορία του κτήματος που ήταν παλιά τουρκικό τσιφλίκι και που μετά την απελευθέρωση πέρασε αρχικά σε Ελληνες και μετά σε Αγγλους (που ήθελαν να οργανώσουν μποστάνια και καλλιέργειες) γράφει θαυμάσια η αρχιτέκτων Μάρω Καρδαμίτση – Αδάμη στο βιβλίο της «Ανάκτορα στην Ελλάδα» (εκδ. Μέλισσα, 2009).
Μνήμη Βαυαρίας
Η Αμαλία ανακαλύπτει την έκταση αυτή σε μία από τις εξορμήσεις της, που έκανε έφιππη, και το 1848 το παλιό σπίτι που υπήρχε εκεί μαζί με τα κτήματα (305 στρέμματα) αγοράστηκαν από τους βασιλείς. Το 1861, η έκταση ήταν 2.500 στρέμματα.
Παρότι χτίστηκε ο Πύργος (τα εγκαίνια έγιναν το 1854), η βασιλική αυτή έπαυλις δεν ευτύχησε και πολύ, γιατί έπειτα από λίγα χρόνια ο Οθων και η Αμαλία εγκαταλείπουν την Ελλάδα. Μένει όμως ο Πύργος, σαν μια γερμανική ουτοπική ακουαρέλα στη μέση της αττικής γης. Πιθανόν, να σχεδιάστηκε από τον Γάλλο αρχιτέκτονα Φρανσουά Μπουλανζέ (αλλά δεν είναι τεκμηριωμένο, το πιθανότερο είναι ότι ο Μπουλανζέ απλώς επέβλεψε την ανέγερση).
Η Αμαλία, όμως, με τη ρομαντική ελληνολατρεία της, είχε όραμα γι’ αυτόν τον μικρό παράδεισο. «Επτάλοφο» ονόμασε το πυργάκι της, συνδέοντάς το νοερά με τη Βασιλεύουσα, και εσωτερικά το προίκισε με περίτεχνη διακόσμηση, που σήμερα, συντηρείται από τους ιδιοκτήτες του σε εξαιρετική κατάσταση. Εσωτερικά, ο χώρος δεν είναι μεγάλος, αλλά σε ρουφάει αμέσως σαν μία χοάνη – μηχανή του χρόνου. Η ξυλεία στο δάπεδο είναι του 19ου αιώνα, περπατάς χωρίς παπούτσια, και μέσα από τα οξύκορφα παράθυρα αγναντεύεις την απόλυτη γαλήνη του κάμπου, της νεογοτθικής πύλης, έχεις την εντύπωση ότι θα ακούσεις κροτάλισμα από τροχούς αμάξης και θρόισμα από κάποιο κρινολίνο. Ε, ναι! Και βρίσκεσαι στο Ιλιον, Δυτική Αθήνα. Είναι υπέροχη και ανεξάντλητη η πρωτεύουσά μας.
Τα έπιπλα, που σχεδίασε ο ίδιος ο Μπουλανζέ, είναι σαν μεγεθυμένες μινιατούρες. Κάθε εκατοστό είναι καλυμμένο από διάκοσμο. Το λευκό απλώς δεν υπάρχει. Η όρασή σου κατακλύζεται από μια επέλαση χρυσού, κυανού και πορφυρού, το ένα να συναγωνίζεται το άλλο, με τους βασιλικούς θυρεούς της Ελλάδας, της Βαυαρίας και του Ολντενμπουργκ στους τοίχους σαν σκαλιστά κοσμήματα.
Αυτά όλα δεν θα τα δείτε, γιατί το εσωτερικό του Πύργου είναι ευαίσθητο σαν αγριολούλουδο. Αλλά θα χαρείτε τους κήπους, με τα αγάλματα, τα υπεραιωνόβια δέντρα, τη μυρωδιά των ελαιώνων και της καλλιεργημένης γης και ασφαλώς την υπέροχη θέα αυτού του νεογοτθικού καστέλου καταμεσής των δυτικών προαστίων της Αθήνας.