Αλβαρο Μούτις, ο συγγραφέας που λάτρευε τα ταξίδια

Αλβαρο Μούτις, ο συγγραφέας που λάτρευε τα ταξίδια

1' 58" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

ΑΠΩΛΕΙΑ. Στην Ελλάδα ήταν γνωστός κυρίως στους λάτρεις της αυθεντικής λογοτεχνίας. Ο Αλβαρο Μούτις, ο βραβευμένος Κολομβιανός συγγραφέας και τιμημένος με πολλά βραβεία, πέθανε την Κυριακή σε ηλικία 90 ετών. Είχε γεννηθεί στην Μπογκοτά το 1923 και έζησε τα παιδικά του χρόνια στο Βέλγιο, αφού ήταν γόνος διπλωμάτη. Από το 1956, όμως, ζούσε στο Μεξικό. Στο Βέλγιο πρωτοσυνάντησε τα δύο πάθη που δεν εγκατέλειψε ποτέ στη ζωή του: τη γαλλική λογοτεχνία και την ιστορία.

Στο Μεξικό

Η ανακοίνωση του θανάτου του έγινε μέσω twitter από το Εθνικό Συμβούλιο Πολιτισμού και Τεχνών του Μεξικού. Η σύζυγός του, Κάρμεν Μιράκλ, δήλωσε ότι ο θάνατος επήλθε από σοβαρή ασθένεια που οδήγησε στην εισαγωγή του στο νοσοκομείο την Κυριακή, οπότε και κατέληξε.

Ο Αλβαρο Μούτις ήταν στενός φίλος ενός άλλου μεγάλου συγγραφέα της Λατινικής Αμερικής, του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες. Στην αρχή της ενήλικης ζωής του εργάστηκε ως παρουσιαστής ειδήσεων, ηθοποιός ραδιοφωνικών μυθιστορημάτων και αργότερα διευθυντής στο κρατικό ραδιόφωνο. Διετέλεσε, επίσης, στέλεχος σε μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες. Ξεκίνησε τη λογοτεχνική του διαδρομή ως ποιητής. Λίγο αργότερα δημιούργησε τον χαρακτήρα του Μακρόλ ελ Γκαβιέρο («Τα στοιχεία της καταστροφής», 1953), που στην πορεία ήταν συνοδοιπόρος σε όλη τη μυθιστοριογραφία του. Τα βραβεία με τα οποία τιμήθηκε σε όλη τη διαδρομή του ήταν πολλά: Βραβείο Medicis για το ξένο μυθιστόρημα το 1989, Βραβείο Θερβάντες (η ανώτερη διάκριση στη λατινοαμερικανική λογοτεχνία) το 2011, Εθνικό Βραβείο των Γραμμάτων της Κολομβίας το 1974.

Τα βιβλία του στην Ελλάδα κυκλοφόρησαν πολύ αργά. Μόλις το 1994 από τις εκδόσεις «Ζαχαρόπουλος» («Το χιόνι του Αλμιράντε», «Η Ιλόνα φτάνει με τη βροχή», «Ενας ωραίος θάνατος»). Ακολούθησαν δύο βιβλία του από την «Αγρα» («Η τελευταία σκάλα του Τραμπ Στήμερ», και «Αμπντούλ Μπασούρ»), ενώ το 2007 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Λαγουδέρα» το βραβευμένο βιβλίο του «Το χιόνι του ναυάρχου». Πρόκειται για έναν στοχασμό πάνω στο νόημα της ύπαρξης και στην αναγκαιότητα του κινδύνου ως τρόπου για την εξύψωση της ζωής, αφού οι ήρωες του βιβλίου ξεκινούν για ένα αβέβαιο και ριψοκίνδυνο εγχείρημα, ένα ταξίδι κόντρα στο ρεύμα του ποταμού Ξουραντό, στην ανεξιχνίαστη ζούγκλα, μ’ ένα υποτυπώδες πλεούμενο.

Μανιώδης ταξιδιώτης και ο ίδιος, τα ταξίδια έχουν πάντα καίριο ρόλο στα βιβλία του. Οπως στο μυθιστόρημα «Η τελευταία σκάλα του Τραμπ Στήμερ», όπου οι τρεις «πρωταγωνιστές» είναι ένας ληξιπρόθεσμος έρωτας, ένα ετοιμοθάνατο περιπλανώμενο καράβι και ο καπετάνιος του.

Ο Αλβαρο Μούτις είχε επιλέξει να ζει αυτοεξόριστος στο Μεξικό, ως αντίδραση στο καθεστώς της Κολομβίας.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή