Τα τελευταία χρόνια έχω γίνει συλλέκτης βιβλίων μαγειρικής με μια ηδονοβλεπτική ματιά θα έλεγα. Ξέρω ότι δεν θα προλάβω όχι απλά να τα διαβάσω αλλά κυρίως να τα εφαρμόσω, ζω όμως με την ελπίδα… Κάποτε θα έχω χρόνο: να ψωνίζω και να τακτοποιώ τα υλικά μου, να καθαρίζω φρέσκα λαχανικά, να φτιάχνω νόστιμες σούπες, πίτες, μεζεδάκια και γλυκά, να τα σερβίρω σε καλεσμένους. Η φαντασία μου οργιάζει κάθε φορά που «πιάνω» στα χέρια μου ένα όμορφο βιβλίο μαγειρικής.
Στην προκειμένη περίπτωση προτείνω ένα εγχειρίδιο που ξεφεύγει κατά πολύ από τα συνηθισμένα. Ενα βιβλίο στο οποίο θέλω να εντρυφήσω και επιτέλους ίσως να κάνω πράξη; Το εύχομαι.
Το ωραίο είναι πως η εφαρμογή συνταγών δεν είναι το ζητούμενο του λευκώματος «Εδεσματολόγιον Πελοποννήσου» («Αυθεντικές συνταγές μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής. Εθιμα και παραδόσεις του Μοριά») της Εφης Γρηγοριάδου. Στέκομαι στο εξώφυλλο: πιάτα με ελιές, τηγανίδες, κόκορας, μια πίτα γάμου, μια λαμπροκουλούρα, σαλάτα με πορτοκάλια, κρεμμύδι και ελιές. Ολα αυτά σε ένα τραπέζι πλάι σε ένα καραφάκι κόκκινο κρασί, ένα καλάθι με βότανα, ένα βάζο με γλυκό του κουταλιού, την οικογενειακή φωτογραφία ενός άντρα και μιας γυναίκας. Στο φόντο μια παλιά χαλκογραφία του Ναυπλίου… Δεν θα μπορούσα να φανταστώ κάτι πιο ελκυστικό από αυτή την όμορφη εικόνα, ξεκίνημα του «ταξιδιού» του αναγνώστη στις σελίδες του βιβλίου.
Σαν πρόλογο η Εφη Γρηγοριάδου γράφει ένα συγκινητικό γράμμα στη μητέρα της, ενθύμιο της παιδικής της ηλικίας στη Μάνη. «Ηθελα να γράψω για το σπίτι των παιδικών μου χρόνων. Για το χώμα που αγάπησα και δεν πρόλαβα να φυτέψω ποτέ. Ηθελα να γράψω για τις ελιές απέναντι από το σπίτι μας, τις παπαρούνες, τους νάρκισσους και τα βότανα. Να γράψω για τον ήλιο που έδυε στη θάλασσα, βουτηγμένος σαν γλυκό βύσσινο. Με τ’ ολόγιομο φεγγάρι να υφαίνει τη γαλήνη της νύχτας εμείς μικρά παιδιά τότε ξετυλίγαμε το κουβάρι των αναμνήσεων της γιαγιάς και της μαμάς και απολαμβάναμε μανιάτικες λιχουδιές. Εικόνες μοναδικές που ποτέ δεν γράφτηκαν σε χαρτί, αλλά καταγράφηκαν στην παιδική μας ψυχή».
Μετά τον πρόλογό της η συγγραφέας παραθέτει μια σειρά από ενδιαφέροντα κεφάλαια για την ιστορία της Πελοποννήσου, τους μυθικούς της ήρωες, τις μεγάλες προσωπικότητές της (ανάμεσά τους το βιογραφικό του Αγγελου Τερζάκη που γεννήθηκε στο Ναύπλιο με καταγωγή από τα Δολιανά Κυνουρίας, ο οποίος με την «Πριγκηπέσσα Ιζαμπώ» έδωσε το στίγμα της ατμόσφαιρας της μεσαιωνικής Πελοποννήσου). Επίσης μια λεπτομερή ιστορία των νομών και μεγάλων πόλεων της Πελοποννήσου με τα κάστρα, τους αρχαίους ναούς, τις εκκλησίες, τα αρχοντικά τους. Ειδικό κεφάλαιο για την παραδοσιακή αρχιτεκτονική της Πελοποννήσου, τις τοπικές ενδυμασίες, τα έθιμα. Λεπτομέρειες για την παρασκευή του σαπουνιού, τα τοπικά προϊόντα, τους αμπελώνες, τα κρασιά, τα εργαστήρια παρασκευής ζυμαρικών (χυλοπίτες, τραχανάς, μακαρόνια) και ψωμιού. Εδώ ξεκινάει το αφιέρωμα στα «Παραδοσιακά εδέσματα του Μοριά» με μια επιλογή από συνταγές που έρχεται τόσο φυσικά… όπως στο τέλος ενός υπέροχου ταξιδιού!