ΑΜΣΤΕΡΝΤΑΜ
ΕΚΘΕΣΗ
Ηermitage Amsterdam
www.hermitage.nl
«Gauguin, Bonnard, Denis: A Russian Taste for French Art». Τα χρόνια που ακολούθησαν την ανάδυση του ιμπρεσιονισμού, οι τρεις Γάλλοι ζωγράφοι στους οποίους είναι αφιερωμένη η έκθεση στο «θυγατρικό» μουσείο του Ερμιτάζ της Πετρούπολης αναζήτησαν νέους, ανεξάρτητους καλλιτεχνικούς δρόμους. Ο Πολ Γκογκέν (1848-1903), με τις τολμηρές συνθέσεις του που αψήφησαν τόσο τον ακαδημαϊσμό όσο και τις καινοτομίες του ιμπρεσιονισμού (εδώ ο πίνακάς του «Ιερή άνοιξη»), επηρέασε τον Πιερ Μπονάρ (1867-1947) και τον Μορίς Ντενί (1870-1943), οι οποίοι συνδέθηκαν για ένα διάστημα με το κίνημα των Ναμπί, επιθυμώντας να δώσουν έμφαση στο χρώμα, την εκφραστικότητα και τον συμβολισμό. Τα έργα τους τράβηξαν την προσοχή Ρώσων συλλεκτών, όπως ο Ιβάν Μορόζοφ, οι οποίοι αγόραζαν αλλά και έδιναν παραγγελίες για πίνακες στους τρεις καλλιτέχνες, πράγμα που εξηγεί τη σημαντική παρουσία τους στη Ρωσία. Μια μεγάλη ανθολογία από τα έργα αυτά παρουσιάζονται στην έκθεση, στην οποία περιλαμβάνονται και μερικά γλυπτά Γάλλων καλλιτεχνών του όψιμου 19ου αιώνα. Εως τις 28 Φεβρουαρίου.
ΒΙΕΝΝΗ
ΕΚΘΕΣΗ
Leopold Museum
www.leopoldmuseum.org
«Kokoschka: Das Ich im Brennpunkt». Ζωγράφος, γραφίστας, ποιητής, δραματουργός και σκηνογράφος, ο Οσκαρ Κοκόσκα (1886-1980) υπήρξε αναμφίβολα ένας σημαντικός πρωταγωνιστής του μοντερνισμού, με δημιουργική σταδιοδρομία που κάλυψε το μεγαλύτερο μέρος του 20ού αιώνα. Η έκθεση «Κοκόσκα: Το εγώ στο στόχαστρο» κάνει μια μεγάλη αναδρομή στη ζωή και το έργο του, παρουσιάζοντας πίνακες, σχέδια, αφίσες και λιθογραφίες του, αλλά και 220 φωτογραφίες από το προσωπικό αρχείο του. Η ιδιαίτερη αγάπη του Κοκόσκα για τον φωτογραφικό φακό αποτυπώθηκε σε ένα σύνολο 5.000 φωτογραφιών, οι οποίες ανήκουν τώρα στο Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Τεχνών της Βιέννης και τεκμηριώνουν το σύνολο της διαδρομής του, από τα νεανικά του χρόνια και την έντονη συμμετοχή του στην καλλιτεχνική σκηνή της Βιέννης, έως την αυτοεξορία του στη Βρετανία στα χρόνια του πολέμου και τη διαμονή του στην Ελβετία την τελευταία περίοδο της ζωής του. Εως τις 27 Ιανουαρίου.
ΛΟΝΔΙΝΟ
ΕΚΘΕΣΗ
Τate Modern
www.tate.org.uk
«The EY Exhibition: Paul Klee». «Το σχέδιο είναι μια γραμμή που βγήκε για βόλτα», είπε κάποτε ο Πάουλ Κλέε (1879-1940). Πνευματώδης, καινοτόμος, πληθωρικά παραγωγικός, ο Κλέε υπήρξε μία από τις κομβικές φυσιογνωμίες του ευρωπαϊκού μοντερνισμού. Το έργο του, ένα μαγικό παιχνίδι ανάμεσα στην απόλυτη αφαίρεση και την παραστατικότητα, ξεφεύγει από οποιαδήποτε κατηγοριοποίηση, ενώ η επιρροή του, ανάλογη εκείνης του Πικάσο, του Ματίς ή του Καντίνσκι, συνοδοιπόρου του στο κίνημα Μπαουχάους, είναι εμφανής σε μεταγενέστερους καλλιτέχνες. Η έκθεση δίνει την ευκαιρία να δει κανείς το έργο του Κλέε κάτω από νέο φως. Ελαιογραφίες, σχέδια και ακουαρέλες, 170 έργα με προέλευση από συλλογές απ’ όλο τον κόσμο, παρουσιάζονται με τον τρόπο που είχε θελήσει αρχικά ο ίδιος ο καλλιτέχνης, όταν διοργάνωνε προσωπικά τις εκθέσεις του. Παρακολουθεί τη σταδιοδρομία του από την αρχική περίοδο στο Μόναχο στα 1910, τη συμμετοχή του στη Σχολή Μπαουχάους τη δεκαετία του 1920, και την επιστροφή του στην πατρίδα του, την Ελβετία, μετά τον χαρακτηρισμό του ως «εκφυλισμένου καλλιτέχνη» από το ναζιστικό καθεστώς στη Γερμανία. Εως τις 9 Μαρτίου.
ΘΕΑΤΡΟ
Υoung Vic
www.youngvic.org
«Beauty and the Beast». Πρόκειται για μια παράσταση με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς το «τέρας» του παραμυθιού το ερμηνεύει ένας ηθοποιός με σοβαρή αναπηρία. Ο Ματ Φρέιζερ είναι ένα από τα θύματα της θαλιδομίδης και πάσχει από φωκομελία: οι βραχίονές του είναι ατροφικοί και τα χέρια του χωρίς αντίχειρες. Μαζί του στην παράσταση, στον ρόλο της «ωραίας», η ηθοποιός και περφόρμερ Τζούλι Ατλας Μουζ, η οποία είναι σύζυγός του στην πραγματική ζωή. Αναμειγνύοντας με χιούμορ και ευαισθησία την προσωπική τους ιστορία με το παραμύθι, το ζευγάρι εξερευνά το σκοτεινό βάθος του, εκθέτοντας τις χιμαιρικές του πλευρές αλλά και την αλήθεια του. Η στιγμή της μεταμόρφωσης δεν έρχεται όταν το τέρας ξαφνικά μετατρέπεται σε πρίγκιπα αλλά όταν, σ’ ένα νεοϋορκέζικο δρόμο μέρα μεσημέρι, ο Ματ και η Τζούλι απλώς δεν μπορούν άλλο να περιμένουν για να κάνουν έρωτα. Ο σκηνοθέτης Φέλιμ Μακντέρμοτ έχει συνυφάνει στην πλοκή κινούμενα σχέδια και κουκλοθέατρο, δημιουργώντας ένα «παραμύθι για ενήλικες» που αποθεώνει το γοτθικό ειδύλλιο, αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα τα μυστικά του μηχανισμού του και βγάζοντας την αναπηρία από το θεατρικό γκέτο. Εως τις 21 Δεκεμβρίου.
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
ΘΕΑΤΡΟ
Cort Theater
www.twoplaysinrep.com
«No Man’s Land / Waiting for Godot». Ο Ιαν Μακ Κέλεν και ο Πάτρικ Στούαρτ, δύο Βρετανοί ηθοποιοί υψηλού επιπέδου με ευδόκιμη θητεία στο θέατρο, αλλά γνωστότεροι στο ευρύ κοινό για τους ρόλους τους στο «X-Men», πρωταγωνιστούν στην «Ουδέτερη ζώνη» του Πίντερ και στο «Περιμένοντας τον Γκοντό» του Μπέκετ, που παρουσιάζονται στο θέατρο Κορτ του Μπροντγουέι σε εναλλασσόμενο ρεπερτόριο. Στο πρώτο έργο, ο Πίντερ εξερευνά τις μυστηριώδεις σχέσεις τεσσάρων ανθρώπων που παρεκκλίνουν από την πραγματικότητα του σήμερα καταφεύγοντας στη μνήμη και στη φαντασία, ενώ η «παράλογη» τραγι-κωμωδία του Μπέκετ παρατηρεί την αμήχανη αγωνία δύο απόκληρων, του Εστραγκόν και του Βλαντιμίρ, καθώς περιμένουν την περιπόθητη άφιξη του πάντα φευγαλέου Γκοντό. Το τολμηρό θεατρικό εγχείρημα, που φέρνει μαζί δύο εμβληματικούς συγγραφείς του νεότερου θεάτρου, έχει αποσπάσει πολύ ευνοϊκά σχόλια από την κριτική («οι παραστάσεις αναδεικνύουν τη λάμψη και την ανατριχίλα της γλώσσας του Πίντερ και του Μπέκετ… και είναι μια ακαταμάχητη απόδειξη της ερωτικής σχέσης των δύο ηθοποιών με το κείμενό τους», έγραψε ο Μπεν Μπράντλεϊ στους Νιου Γιορκ Τάιμς). Η σκηνοθεσία είναι του Σον Μαθίας και συμμετέχουν επίσης οι ηθοποιοί Μπίλι Κράνταπ και Σούλερ Χένσλεϊ. Εως τις 2 Μαρτίου.