500 λέξεις με την Μαίρη Κόντζογλου

500 λέξεις με την Μαίρη Κόντζογλου

1' 55" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η Μαίρη Κόντζογλου γεννήθηκε, μεγάλωσε και συνεχίζει να μεγαλώνει στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και εργάστηκε στον τομέα της επικοινωνίας. Η συγγραφή προέκυψε ως κάτι απόλυτα φυσικό, όταν έπαψε να την εμπνέει η δουλειά της. Δηλώνει πρωτίστως αναγνώστρια. Από τις εκδόσεις Μεταίχμιο κυκλοφορούν τα βιβλία της «Το μέλι το θαλασσινό», «Περπάτα με τον άγγελό σου», «Οι μεσημβρινοί της ζωής», «Τα Παλιά Ασήμια», «Οι Μαγεμένες – Las Incantadas». Τον Ιούνιο του 2020 εκδόθηκε το «Νεγρεπόντε», το πρώτο μέρος της διλογίας «Σκουριά και χρυσάφι», επίσης από το Μεταίχμιο. 
 
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
Πάντα διαβάζω δύο συγχρόνως. «Στόουνερ» του Τζ. Γουίλιαμς και (σε επανάληψη) «Ο βίος του Ισμαήλ Φερίκ πασά» της Ρέας Γαλανάκη.
 
Ποιος ήρωας/ηρωίδα λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;
Ο Αμπροουζ Μπιρς, ο «Γέρο Γκρίνγκο» του Κάρλος Φουέντες. Ενας ήρωας όλο πάθος. Πάθος ζωής, πάθος θανάτου. 
 
Διοργανώνετε ένα δείπνο. Ποιους συγγραφείς καλείτε, ζώντες και τεθνεώτες;
Για να τους φιλοξενήσω με αγάπη, να εκφράσω τον θαυμασμό μου και να ρωτήσω όσα θα ήθελα, περιορίζομαι στον Φουέντες, τον Λιόσα, τον Καζαντζάκη φυσικά, τον Τσίρκα, την Καρυστιάνη, τη Δούκα, τη Γαλανάκη. Είναι κι άλλοι, ελπίζω σε μια δεύτερη ευκαιρία.
 
Ποιο ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που μάθατε πρόσφατα χάρη στην ανάγνωση ενός βιβλίου;
Η μογγολική κηλίδα, μια «βλάβη» του δέρματος που είναι συνηθέστερη στους Ασιάτες. Αναφέρεται στο βιβλίο «Η χορτοφάγος», Χ. Γκαν, Καστανιώτης.
 
Ποιο κλασικό βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα για πρώτη φορά;
«Τα σταφύλια της οργής». Σαν να ήταν η πρώτη φορά, το είχα διαβάσει στην πρώιμη εφηβεία, δεν το θυμόμουν καθόλου. Συγκλονιστικό. Εκτός των άλλων έχει την ωραιότερη «σκηνή» τέλους που έχω διαβάσει ποτέ. 
 
Και ποιο είναι το βιβλίο που έχετε διαβάσει τις περισσότερες φορές;
Η «Ασκητική», θαρρώ…
 
Τα Ψαρά είναι τόπος, σκηνικό στο βιβλίο σας ή διεκδικούν μερίδιο και από τους πρωταγωνιστές;
Τα Ψαρά είναι κάτι παραπάνω από αφετηρία του «ταξιδιού», είναι και σύμβολο θέλησης. Ομως, ανάλογα με τον τρόπο που κάποια/ος διαβάζει και μεταβολίζει ένα βιβλίο, μπορεί και να διεκδικούν μερίδιο, αυτό δεν το ορίζω εγώ για το αναγνωστικό κοινό. «Χίλιοι αναγνώστες, χίλιες διαφορετικές αναγνώσεις». 
 
Τι μπορεί να μας πει το οικογενειακό έπος του 19ου αιώνα για την Ελλάδα του σήμερα; 
Παρακάμπτω το γεγονός πόσο μοιάζουν οι πολιτικές και οικονομικές καταστάσεις του «τότε» με το «τώρα». Θα μείνω στην προσπάθεια ερμηνείας των κληροδοτημένων νοοτροπιών και ιδεοληψιών, όπως και στη χαρτογράφηση, με τους όρους ενός μυθιστορήματος φυσικά, της διαδρομής για τη δημιουργία της αστικής τάξης.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή