Το κοινωνικό δίλημμα ★★★½
ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ (2020)
Σκηνοθεσία: Τζεφ Ορλόφσκι
Εμφανίζονται: Σκάιλερ Γκισόντο,
Κάρα Χέιγουορντ, Βίνσεντ Καρτχάιζερ
Σκοπό να μας προβληματίσει –αν όχι αφυπνίσει– έχει το καινούργιο ντοκιμαντέρ του Netflix, το οποίο παρουσιάζει τη λιγότερο ελκυστική, σκοτεινή πλευρά των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Μέσα από δεκάδες συνεντεύξεις με υψηλόβαθμα (πρώην) στελέχη διαδικτυακών κολοσσών όπως η Google, το Facebook, το Instagram, το Twitter κ.ο.κ., το φιλμ του Τζεφ Ορλόφσκι μιλά για μια σύγχρονη δυστοπία, η οποία σταδιακά σχηματίζεται γύρω μας, λόγω της ανεξέλεγκτης, αρρύθμιστης ανάπτυξης των σόσιαλ μίντια.
Με τρόπο παραστατικό, ακόμα κι όταν υπερβάλλει κάπως, απεικονίζει το πώς όλοι μας βυθιζόμαστε όλο και περισσότερο στον εθισμό της οθόνης, παραλληλίζοντας ευθέως την κατάσταση με τη χρήση ναρκωτικών ουσιών.
Τα παραπάνω τα βλέπουμε κυρίως μέσα από τη δραματοποιημένη ιστορία μιας οικογένειας, ενώ οι ειδικοί (ψυχολόγοι, ακαδημαϊκοί, στελέχη της Σίλικον Βάλεϊ) μας μιλούν για τον κοινωνικό αντίκτυπο: το πώς δηλαδή οι γίγαντες του Ιντερνετ μεταχειρίζονται τους χρήστες τους σαν προϊόντα, εκθέτοντας τα προσωπικά τους δεδομένα σε κάθε είδους σκοπό· από τον στοχευμένο βομβαρδισμό διαφημιστικών μηνυμάτων μέχρι τη διασπορά ψευδών ειδήσεων, θεωριών συνωμοσίας, ακόμα και τη διαμόρφωση πολιτικών συνειδήσεων. Μια σύγχρονη ποδηγέτηση με την επίφαση της απόλυτης ελευθερίας, η οποία μπορεί να έχει ολέθριες συνέπειες ιδιαίτερα στις νεότερες γενιές που δεν έχουν γνωρίσει καμιά εναλλακτική πραγματικότητα.
Ευτυχισμένος πρίγκιπας
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ (2018)
Σκηνοθεσία: Ρούπερτ Εβερετ
Ερμηνείες: Ρούπερτ Εβερετ,
Κόλιν Φερθ, Εμιλι Γουότσον
Από την πλατφόρμα του Cinobo επιλέγουμε το πιο πρόσφατο κινηματογραφικό πορτρέτο του μεγάλου Οσκαρ Ουάιλντ, διά χειρός Ρούπερτ Εβερετ. Ο Βρετανός ηθοποιός, που εδώ υπογράφει επίσης σκηνοθεσία και σενάριο, επιλέγει να μη βιογραφήσει ακριβώς τον Ουάιλντ, αλλά να επικεντρωθεί σχεδόν αποκλειστικά στην τελευταία, λιγότερο ένδοξη –και γνωστή– περίοδο της ζωής του. Ο 19ος αιώνας πλησιάζει στο τέλος του και ο άλλοτε «διασημότερος άνθρωπος στο Λονδίνο» ζει πια στο Παρίσι, ανάμεσα σε απόβλητους και παρανόμους, με ελάχιστους πιστούς φίλους στο πλευρό του. Εχουν προηγηθεί η αποφυλάκισή του, μετά την κράτηση και τη δημόσια διαπόμπευση που υπέστη λόγω των σεξουαλικών επιλογών του, καθώς και η θυελλώδης επανασύνδεση με τον λόρδο Αλφρεντ (Μπόζι) Ντάγκλας.
Ο Εβερετ φτιάχνει ένα σε γενικές γραμμές ακαδημαϊκό φιλμ –με τη βρετανική ταυτότητα του όρου– το οποίο αναδεικνύεται κυρίως χάρη στη δική του αφοσιωμένη ερμηνεία. Η σεξουαλικότητα του Ουάιλντ και η κοινωνική κατακραυγή που γνώρισε εξαιτίας της βρίσκονται εδώ στο επίκεντρο, συμφωνώντας προφανώς με το πνεύμα της (δικής μας) εποχής. Ο Οσκαρ του Εβερετ είναι ένας άνθρωπος ευαίσθητος, γεμάτος, ακόμα και σε αυτή την ηλικία, δίψα για νέες περιπέτειες και απολαύσεις.