ΓΑΛΛΙΑ
Η νέα εποχή για μια πινακοθήκη-θεσμό για το Παρίσι
Η Ορανζερί είναι για το Παρίσι ένας «οπωρώνας» τέχνης. Μουσείο ταυτισμένο με τα «Νούφαρα» του Μονέ και με τους μεγάλους Γάλλους, και όχι μόνο, από τα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα, έχει αποκαλύψει την επανέκθεση της μόνιμης συλλογής του ανανεώνοντας το ενδιαφέρον για μια επίσκεψη. Παρά τις αρνητικές συνθήκες παγκοσμίως, η νέα εμφάνιση του μουσείου, προγραμματισμένη εδώ και καιρό, μεταδίδει εικόνες αισιοδοξίας μέσα από την απλή και κομψή αισθητική τους. Mε μια περιοδική έκθεση αυτήν την περίοδο για τον Τζόρτζιο ντε Κίρικο, τον Ιταλό ζωγράφο γεννημένο στον Βόλο, το Μουσείο της Ορανζερί προσφέρει παράλληλα ως αξιοθέατο και τη νέα διάταξη των έργων που το κοινό πιθανώς γνωρίζει από παλαιότερες επισκέψεις. Εργα Ρενουάρ, Σεζάν, Ματίς, Μοντιλιάνι, Πικάσο, Σισλέ, Σουτίν, Ουτριγιό και πολλών ακόμη συνθέτουν ένα πανόραμα εκείνης της μετάβασης από τις πρώιμες αποκλίσεις από τον ακαδημαϊσμό μέχρι τις περισσότερο ώριμες εκφράσεις των νεωτερικών ρευμάτων. Η Ορανζερί που βλέπουμε τα τελευταία χρόνια είναι συνάρτηση διαδοχικών φάσεων, ως αποτέλεσμα υποδοχής συλλογών και στρατηγικών συνεργειών με μεγάλα μουσεία, όπως με το Μουσείο Ορσέ, με το οποίο συνδέονται πλέον οργανικά από το 2010 (όπως παλαιότερα, από το 1930, με το Λούβρο). Οι μεγάλες συλλογές που εμπλούτισαν το μουσείο μεταπολεμικά το ανέβασαν σε άλλο επίπεδο από πλευράς ανταγωνιστικότητας, αλλά και ουσίας. Η συλλογή του Jean Walter (1883-1957) και του Paul Guillaume (1891-1934) έφεραν στο μουσείο έργα τόσο σημαντικά που απαίτησαν την αρχιτεκτονική αναμόρφωση και επέκταση του κτιρίου, με εγκαίνια που τέλεσε ο τότε υπουργός Πολιτισμού Αντρέ Μαλρό το έτος 1966. Η Ορανζερί βρίσκεται στο κέντρο του Παρισιού κοντά στην Πλας Κονκόρντ και μέσα στους Κήπους του Κεραμεικού. Ο αρχιτεκτονικός πυρήνας του παλαιού κτιρίου είχε τη χρήση που υποδηλώνει η ονομασία. Ηταν, δηλαδή, πορτοκαλεώνας προστατευμένος από τους παγωμένους ανέμους του χειμώνα και το χιόνι. Είναι ένα νεοκλασικό, ακαδημαϊκό κτίριο με στοιχεία εξωτικά καθώς δανείζεται μοτίβα από οπωροφόρα δέντρα, χτισμένο σύμφωνα με το πομπώδες πνεύμα της Β΄ Γαλλικής Αυτοκρατορίας του Ναπολέοντος Γ΄. Αρχιτέκτων του πρώτου κτιρίου ήταν ο Φερμέν Μπουρζουά (1786-1853), που έκανε και εκτενή χρήση γυαλιού σύμφωνα με τις εξελίξεις στην τεχνολογία της οικοδομικής τον 19ο αιώνα. Ηταν όμως μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, που η Ορανζερί έγινε ένα οργανωμένο μουσείο, διάσημο, αρχικά, για την παρουσίαση των έργων του Μονέ. Σήμερα, συνεχίζει να εξελίσσεται και να διευρύνει το κοινό του.
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
Τάιτους Καφάρ
Ο 44χρονος Αμερικανός καλλιτέχνης Τάιτους Καφάρ (Titus Kaphar) παρουσιάζει νέα έργα στην Gagosian της Νέας Υόρκης, εγκαινιάζοντας τη συνεργασία του. Ζωγράφος, γλύπτης, κινηματογραφιστής και δημιουργός εγκαταστάσεων, ο Καφάρ ρηγματώνει συμβατικές αναπαραστάσεις, αποκαθηλώνοντας την έννοια του παρελθόντος ως χρονικού τετελεσμένου. Με τα νέα έργα του, προτείνει προσωπογραφίες σε πυκνό οπτικό περίγυρο διερευνώντας την προσωπική και κοινωνική ταυτότητα.
ΛΟΝΔΙΝΟ
Μάικλ Πάλιν
Η μεγάλη έκθεση για την Αρτεμισία Τζεντιλέσκι, τη ζωγράφο του μπαρόκ, παρουσιάζεται στην Εθνική Πινακοθήκη στο Λονδίνο. Ο δημοφιλής ηθοποιός και συγγραφέας Μάικλ Πάλιν ασχολήθηκε εις βάθος με την περίπτωση της Αρτεμισίας, εντυπωσιασμένος από το έργο με την Ιουδήθ και τον αποκεφαλισμό του Ολοφέρνη. Ταξίδεψε στην Ιταλία και έμαθε περισσότερα. Στις 23/10, θα συζητήσει στην πλατφόρμα zoom με τη βιογράφο της Αρτεμισίας, Αλεξάντρα Λαπιέρ.
ΠΡΙΝΣΤΟΝ
Νέο Μουσείο Τέχνης
Στις αρχές του 2021 θα αρχίσει η ανέγερση του νέου κτιρίου που θα στεγάσει το Μουσείο Τέχνης του Πανεπιστημίου του Πρίνστον, δίνοντας εξαιρετικές δυνατότητες για την παρουσίαση των συλλογών. Το νέο κτίριο είναι έργο του διάσημου Βρετανού, με καταγωγή από την Γκάνα, αρχιτέκτονα Sir David Adjaye και του γραφείου του Adjaye Associates σε συνεργασία με το αμερικανικό γραφείο Cooper Robertson. Το νέο μουσείο του Πρίνστον αναμένεται να εγκαινιαστεί στα τέλη του 2024.
ΧΑΓΗ
Μόνοι με τον Βερμέερ
Αντίδοτο στον «θόρυβο» της υπερπροσφοράς, το μουσείο Mauritshuis της Χάγης οργάνωσε έκθεση με ένα μόνο έργο από τις συλλογές του. Ενα έργο που απαιτεί προσήλωση. Η «Θέα στο Ντελφτ» του Βερμέερ γεμίζει την αίθουσα και το βλέμμα και επιχειρεί να καθορίσει εκ νέου την αξία του χρόνου μπροστά σε ένα έργο τέχνης. Το συγκεκριμένο έργο του Βερμέερ, η θέα από το παράθυρό του, είχε χαρακτηριστεί από τον Προυστ το ωραιότερο έργο του κόσμου.
ΒΕΡΟΛΙΝΟ
Το Μουσείο της Περγάμου
Τα 90 του χρόνια συμπληρώνει φέτος το Μουσείο της Περγάμου στο Βερολίνο, στη Νήσο των Μουσείων, και το κτίριο ανακαινίζεται πλήρως αποκλείοντας σταδιακά πολλές από τις αίθουσες. Είναι ένα από τα πιο δημοφιλή μουσεία του Βερολίνου με επισκεψιμότητα, προ πανδημίας, περί το ένα εκατομμύριο ετησίως. Διάσημο για τον βωμό της Περγάμου και άλλες αρχαιότητες από τη Μικρά Ασία και την Ανατολή, το Μουσείο θα αποκρύπτει για ένα διάστημα το πιο δημοφιλές έκθεμά του.