Νέες ταινίες: Από τον ρατσισμό στον… μαζοχισμό

Νέες ταινίες: Από τον ρατσισμό στον… μαζοχισμό

5' 45" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Antebellum: η εκλεκτή ★★½
ΘΡΙΛΕΡ (2020)
Σκηνοθεσία: Τζέραρντ Μπους, Κρίστοφερ Ρενζ
Ερμηνείες: Τζανέλ Μοναέ, Ερικ Λανζ, Τζίνα Μαλόουν
 
Η μεγάλη επιτυχία του προ ολίγων ετών «Τρέξε» του Τζόρνταν Πιλ έχει σίγουρα επηρεάσει πολλούς Αφροαμερικανούς –και όχι μόνο– κινηματογραφιστές στις ΗΠΑ, οι οποίοι ακολουθούν παρόμοιο δρόμο, προκειμένου να δημιουργήσουν φυλετικά φορτισμένα φιλμ. Ενα τέτοιο είναι και το «Antebellum» (λατινιστί: πριν τον πόλεμο), όπου βλέπουμε την Τζανέλ Μοναέ στον ρόλο της επιτυχημένης συγγραφέως Βερόνικα Χένλεϊ. Η τελευταία θα βρεθεί παγιδευμένη μέσα σε τρομακτικούς εφιάλτες, βγαλμένους από τα χειρότερα χρόνια της δουλείας στον αμερικανικό Νότο, ενώ σύντομα θα δυσκολευθεί πλέον να διακρίνει τα σύνορα μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας.

Το πρόβλημα της ταινίας των Τζέραρντ Μπους και Κρίστοφερ Ρενζ είναι πως και ο θεατής δυσκολεύεται αρκετά να καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει σε επίπεδο πλοκής. Η ιδέα τους είναι σίγουρα ενδιαφέρουσα, με τη σύγχρονη πρωταγωνίστρια να μεταφέρεται στο απάνθρωπο περιβάλλον μιας βαμβακοφυτείας της εποχής του αμερικανικού εμφυλίου, εκεί όπου οι μαύροι εργάτες και υπηρέτες γίνονται έρμαια των πιο σκοτεινών ενστίκτων των λευκών αφεντικών τους. Ταυτόχρονα ωστόσο βλέπουμε εικόνες από το παρόν της ηρωίδας, η οποία πηγαίνει για φαγητό και διασκεδάζει με τις φίλες της. Με μια ανατροπή κοντά στο φινάλε, οι δύο «διαστάσεις» ενώνονται, όχι όμως με τρόπο ιδιαίτερα πειστικό.

Κατά τα λοιπά, η ταινία είναι άρτια τεχνικά και ανά στιγμές συναρπαστική και αγωνιώδης στην εξέλιξή της. Η τραγουδίστρια Τζανέλ Μοναέ, η οποία τα τελευταία χρόνια ακολουθεί και το μονοπάτι της υποκριτικής («Moonlight», «Αφανείς ηρωίδες»), είναι αρκετά πειστική ως δυναμική Αφροαμερικανίδα γυναίκα, αποφασισμένη να διεκδικήσει τα δικαιώματά της σε παρελθόν, παρόν και μέλλον· ό,τι και να σημαίνει αυτό στο συγκεκριμένο φιλμ…

Τα σκυλιά δεν φοράνε παντελόνια ★★★
ΔΡΑΜΑ (2019)
Σκηνοθεσία: Τζ. Π. Βαλκίπα
Ερμηνείες: Πίκα Στρανγκ, Κρίστα Κοσόνεν, Ιλόνα Χούχτα
 
Χαρακτηριστικό για τους δικούς του sui generis κώδικες και την κάπως αλλόκοτη ατμόσφαιρα, το φινλανδικό σινεμά μάς στέλνει άλλο ένα δείγμα που θα ευχαριστήσει τους λάτρεις του είδους. Ο σαραντάρης χειρουργός Γιούχα βρίσκεται βυθισμένος σε μια μακρά περίοδο κατάθλιψης, ύστερα από τον τραγικό θάνατο της αγαπημένης του συζύγου. Με τις σκοτεινές σκέψεις και τις επώδυνες αναμνήσεις του παρελθόντος να τον κατακλύζουν, θα βρει τελικά απροσδόκητη παρηγοριά στις… υπηρεσίες μιας dominatrix, μιας «αφέντρας» του σεξ δηλαδή, με την οποία δεν θα αργήσει να συνδεθεί και συναισθηματικά.

Με χρωματική παλέτα και γενικότερη αισθητική που παραπέμπει σε πανκ όπερα, ο Τζ. Π. Βαλκίπα δημιουργεί μια ιστορία εκ πρώτης όψεως σκληρή και υπερβολική, η οποία ωστόσο κρύβει μέσα της μεγάλες δόσεις ανθρωπιάς και ευαισθησίας. Ο κεντρικός ήρωας είναι ένας άνδρας που περιφέρεται στην καθημερινότητά του σαν όρθιο πτώμα και κοιμάται μόνο για να ταλαιπωρηθεί από εφιάλτες σχετικούς με τον θάνατο της γυναίκας του, τους οποίους ωστόσο μοιάζει απελπισμένα να επιθυμεί προκειμένου να τη νιώσει κοντά του. Αυτή η μαζοχιστική τάση θα βρει τελικά τη διαφυγή –ή και την ολοκλήρωση– της όταν θα γνωρίσει τη Μόνα, μια μοναχική κοπέλα που τα βράδια μεταμορφώνεται σε «αφέντρα».

Η ιδιότυπη σχέση και ο βίαιος ερωτισμός που αναπτύσσουν οι δυο τους φέρνει στο προσκήνιο τις αδυναμίες, απογυμνώνοντας τελικά τις ψυχές τους, με τρόπο άγριο αλλά και ενστικτωδώς αληθινό. Ακριβώς αυτή είναι και η επίγευση που αφήνει ολόκληρο το φιλμ, το οποίο έχει αρκετές σκληρές σκηνές, δίχως πάντως –κατά κανόνα– να ξεπερνά τα όρια της καλλιτεχνικής επιτήδευσης. Από την άλλη, εκείνο που κυριαρχεί είναι η έννοια της εμμονής, τόσο στο θέμα όσο και στην τεχνική, με την επανάληψη του υγρού στοιχείου, τις μικρές τελετουργίες κ.ο.κ.

Kυκλοφορούν επίσης

Ο βασιλιάς γάιδαρος ★★½
Σκηνοθεσία: Αζίζ Τζιντάνι
Ακούγονται: Θοδωρής Σμέρος, Νίκος Παπαδόπουλος, Βασίλης Μήλιος
Εκλογές στη ζούγκλα

Κινούμενο σχέδιο για μικρούς και μεγάλους που μας βάζει στον φανταστικό κόσμο μιας κοινωνίας ζώων, η οποία έχει πολλά κοινά με την ανθρώπινη. Εκεί ο γάιδαρος Μανγκού δουλεύει σε πλυσταριό, οι φιλοδοξίες ωστόσο και τα όνειρά του φτάνουν σε πολύ υψηλότερες κορυφές. Αυτές θα του δοθεί η αναπάντεχη ευκαιρία να τις φτάσει όταν ο βασιλιάς λιοντάρι αποφασίζει να αφήσει τον θρόνο, προκηρύσσοντας –για πρώτη φορά– εκλογές για το αξίωμα ανάμεσα στον νάρκισσο και εθισμένο στα σόσιαλ μίντια γιο του και έναν υποψήφιο από τον λαό. Αυτός ο τελευταίος θα είναι φυσικά ο Μανγκού και η προεκλογική εκστρατεία ξεκινάει. Το πολύχρωμο animation αντλεί έμπνευση από την επικαιρότητα, αντιμετωπίζοντάς τη με ξέγνοιαστη, χιουμοριστική ματιά.

Γιάκαρι: η ταινία ★★½
Σκηνοθεσία: Χαβιέ Τζιακομέτι
Ακούγονται: Χρυσούλα Παπαδοπούλου, Γιάννης Υφαντής, Ηδύλη Κυριακίδη
Ξεχωριστή φιλία

Από τις ινδιάνικες παραδόσεις εμπνέεται τις εικόνες του το κινούμενο σχέδιο, το οποίο έχει για πρωταγωνιστή ένα νεαρό αγόρι της ξακουστής φυλής των Σιού. Ο Γιάκαρι παίρνει την παράτολμη απόφαση να αποκοπεί από τους δικούς του προκειμένου να ακολουθήσει το μονοπάτι του Μικρού Κεραυνού, ενός αδάμαστου αλόγου μάστανγκ, το οποίο ονειρεύεται μια μέρα να ιππεύσει. Στο ταξίδι του ο μικρός θα περάσει από πολλές περιπέτειες και θα ευλογηθεί από τον Μεγάλο Αετό, τον προστάτη-τοτέμ του, με τη μοναδική ικανότητα να μπορεί να μιλάει στα ζώα. 

Καθώς όμως ο Γιάκαρι και το γρήγορο άτι μπαίνουν πια στην επικίνδυνη περιοχή των κυνηγών, θα πρέπει να συνεργαστούν και να γίνουν αχώριστοι για να τα καταφέρουν.

Εκρηξη θυμού ★★
Σκηνοθεσία: Ντέρικ Μπόρτε
Ερμηνείες: Κάρεν Πιστόριους, Ράσελ Κρόου, Τζίμι Σίμπσον
Μέρα οδηγικής τρέλας

Το φιλμ του Ντέρικ Μπόρτε («London Town») θέλει να ασχοληθεί με το σταθερά επιδεινούμενο φαινόμενο της έκρηξης οργής πίσω από το τιμόνι, το κάνει ωστόσο με τρόπο υπερβολικό και κάπως πρόχειρα σχεδιασμένο. Η Ρέιτσελ είναι μια πολυάσχολη μητέρα, η οποία έχει για άλλη μια φορά καθυστερήσει να πάει στη δουλειά, οδηγώντας τον μικρό γιο της στο σχολείο. Στη διαδρομή θα αντιπαρατεθεί με έναν ψυχικά διαταραγμένο οδηγό (Ράσελ Κρόου), ο οποίος στο εξής θα βάλει σκοπό της μέρας του να της διαλύσει τη ζωή, προβαίνοντας σε μια σειρά από τρομακτικές πράξεις. Ο Ράσελ Κρόου είναι αρκετά πειστικός στον ρόλο του παρανοϊκού άνδρα, ωστόσο η πλοκή –σε ένα βαθμό και η εκτέλεση– είναι τόσο τραβηγμένη που σχεδόν προκαλεί… χαμόγελα.

ΕΜΕΙΣ…

Παρά το κύμα ακυρώσεων σχεδόν όλων των μεγάλων κινηματογραφικών παραγωγών που θα βλέπαμε φέτος στις αίθουσες, κανονικά φαίνεται πως θα κυκλοφορήσει στη χώρα μας το «Mank» του Ντέιβιντ Φίντσερ («Fight Club», «Social Network»). Οπως ανακοίνωσε η Odeon, η επιστροφή ύστερα από έξι χρόνια του σπουδαίου Αμερικανού σκηνοθέτη θα βγει στις ελληνικές αίθουσες τον προσεχή μήνα, με τον Γκάρι Ολντμαν να υποδύεται τον θρυλικό σεναριογράφο Χέρμαν Τζ. Μάνκιεβιτς. Η βιογραφική ταινία ακολουθεί τα χνάρια του δηκτικού, αλκοολικού Μάνκιεβιτς στο Χόλιγουντ της δεκαετίας του 1930, καθώς εκείνος αγωνίζεται να ολοκληρώσει το σενάριο του «Πολίτη Κέιν» για λογαριασμό του Ορσον Ουέλς. Το «Mank» θα είναι διαθέσιμο από τον Δεκέμβριο και στην πλατφόρμα του Netflix.

…ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ

Η διαρκώς ανερχόμενη Ανια-Τέιλορ Τζόι («Split») θα είναι τελικά η εκλεκτή που θα υποδυθεί την τρομερή Furiosa στο πολυαναμενόμενο πρίκουελ του «Mad Max: Ο δρόμος της οργής», του Τζορτζ Μίλερ. Ο χαρακτήρας, τον οποίο στην αρχική ταινία ερμήνευσε με μεγάλη επιτυχία η Σαρλίζ Θέρον, θα αποκτήσει τώρα τη δική του ξεχωριστή ιστορία, με τη νεαρή Τζόι να ενσαρκώνει το παρελθόν της ηρωίδας, ενώ στο πλευρό της θα βρεθεί και ο λαμπερός Κρις Χέμσγουορθ («Thor»). Ο ίδιος ο δημιουργός του φιλμ δήλωσε πρόσφατα πως το υπόβαθρο του συγκεκριμένου χαρακτήρα είχε αναπτυχθεί σχεδόν πλήρως ήδη από τα γυρίσματα του «Δρόμου της οργής». 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή