Με το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών να κρέμεται σε μια λεπτή κλωστή –τουλάχιστον όσο γράφονται αυτές οι γραμμές– και τον πλανήτη να παρακολουθεί με αγωνία, είναι μια καλή ευκαιρία να θυμηθούμε τις τηλεοπτικές σειρές που μας ταξίδεψαν με πιο συναρπαστικό τρόπο στα άδυτα της πολιτικής την τελευταία εικοσαετία. Εκεί όπου το «παιχνίδι» μπορεί να γίνει όσο σοβαρό ή σουρεαλιστικό θελήσει η ανθρώπινη φαντασία, όταν παντρεύεται μάλιστα με την πραγματικότητα. Εκείνο πάντως που έχει κυρίως ενδιαφέρον να παρατηρήσει κανείς σε μια τέτοια διαδρομή είναι η εξέλιξη και η στόχευση των πολιτικών σειρών, καθώς ο αντικατοπτρισμός τους στην αληθινή ζωή επίσης αλλάζει με τα χρόνια. Από τη ρομαντική αισιοδοξία του «The West Wing» μέχρι τον απίθανο κυνισμό του «House of Cards» μεσολαβεί βέβαια αρκετός δρόμος, ο οποίος όμως διανύθηκε σε λιγότερο από 1,5 δεκαετία.
Εν τω μεταξύ, καθώς τα χρόνια περνούν και με όσα βλέπουμε στην πραγματική ζωή, φαίνεται πως η τελευταία τείνει να ξεπεράσει ακόμα και τους σεναριογράφους της τηλεόρασης, δυστυχώς βαδίζοντας μάλλον προς τη δυστοπία.
Στη δική μας καταγραφή πάντως, εκτός από τα δράματα και τα θρίλερ, χώρος υπάρχει και για μερικές εξαιρετικές κωμωδίες, οι οποίες ίσως και να σχολιάζουν ακόμα πιο εύστοχα κάποιες πτυχές της πολιτικής, ενώ συμπεριλαμβάνουμε και ένα σχετικά πρόσφατο ντοκιμαντέρ που δίνει το δικό του ελπιδοφόρο μήνυμα για το μέλλον.
Borgen
Δημιουργός: Ανταμ Πράις
Ερμηνείες: Σίντσε Μπαμπέτ Κνούντσεν, Εμίλ Πόουλσεν
Λεπτές ισορροπίες, παγίδες εξουσίας
Πριν από το «House of Cards» υπήρχε το «Borgen». Το δανικό πολιτικό θρίλερ του Ανταμ Πράις έχει κάποια κοινά με το δημοφιλές παράλληλό του, αλλά και μπόλικες διαφορές. Πρωταγωνίστρια εδώ είναι η Μπιργκίτε Νούμποργκ, η οποία φτάνει με απροσδόκητο τρόπο έως την πρωθυπουργία της χώρας. Από εκεί και έπειτα πρέπει να διαχειριστεί τις λεπτές ισορροπίες και ταυτόχρονα να αναμετρηθεί η ίδια με τις παγίδες της εξουσίας, η οποία είναι ικανή να επηρεάσει δραματικά ακόμη και τους πιο ακέραιους χαρακτήρες. Οπως συμβαίνει –αρχικά τουλάχιστον– και στο «House of Cards», έτσι κι εδώ ο πυλώνας της πολιτικής πηγαίνει μαζί με εκείνον της δημοσιογραφίας. Μερικοί από τους βασικότερους πρωταγωνιστές, όπως η όμορφη παρουσιάστρια Κατρίνε, ανήκουν άλλωστε στον χώρο των μίντια, σε μια σειρά πάντως που δίνει περισσότερη έμφαση στον ανθρώπινο παράγοντα· θεμελιώδης διαφορά επίσης είναι η ευρωπαϊκή ματιά και ειδικά αυτή του σκανδιναβικού πολιτικού μοντέλου, το οποίο είναι σίγουρα πιο πολιτισμένο και ποικιλόμορφο από το αντίστοιχο αμερικανικό.
House of Cards
Δημιουργός: Μπο Γουίλιμον.
Ερμηνείες: Κέβιν Σπέισι, Ρόμπιν Ράιτ, Μισέλ Γκιλ
Πατώντας επί πτωμάτων στον δρόμο προς την κορυφή
Knock Down the House
Σκηνοθεσία: Ρέιτσελ Λίαρς
Εμφανίζονται: Αλεξάντρια Οκάσιο-Κορτέζ, Κόρι Μπους, Τζο Κράουλι
Νέα γενιά πολιτικών εκτός συστήματος
Το ντοκιμαντέρ «Ο δρόμος προς το Κογκρέσο» του Netflix καταγράφει τη σχεδόν απίστευτη ιστορία της Αλεξάντρια Οκάσιο-Κορτέζ, της νεαρής από το Μπρονξ, η οποία κατάφερε να επικρατήσει του πανίσχυρου Τζο Κράουλι στις εκλογές του 2018, χωρίς καμία υποστήριξη από το παραδοσιακό πολιτικό σύστημα. Οσα αφηγείται η Ρέιτσελ Λίαρς ξεκινούν αρκετά νωρίτερα, παρακολουθώντας μια ομάδα νέων στελεχών του Δημοκρατικού Κόμματος, οι οποίοι, αγανακτισμένοι με τις λάθος επιλογές της ηγεσίας, αναζητούν τρόπους επαναπροσέγγισης της κοινής γνώμης. Κάπως έτσι αποφασίζουν να στηριχθούν σε υποψηφίους οι οποίοι δεν είναι επαγγελματίες πολιτικοί, αλλά προέρχονται ακριβώς μέσα από τα σπλάχνα των τοπικών κοινωνιών που φιλοδοξούν να εκπροσωπήσουν. Ανάμεσά τους είναι η Κορτέζ, αλλά και τρεις ακόμη γυναίκες υποψήφιες, τις οποίες ο φακός ακολουθεί σε όλη τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας. Η πορεία τους κοινή: τολμηρές προτάσεις, προσωπικός αγώνας πόρτα-πόρτα, καμία οικονομική χορηγία από μεγάλα συμφέροντα. Συνταγή αποτυχίας ή μήπως όχι;
Parks and Recreation
Δημιουργός: Γκρεγκ Ντάνιελς, Μάικλ Σουρ
Ερμηνείες: Εϊμι Πίλερ, Νικ Οφερμαν, Αζίζ Ανζάρι
Με έμπνευση από το «The Office»
Από την κεντρική πολιτική σκηνή, εδώ περνάμε στην… τοπική αυτοδιοίκηση. Η καταξιωμένη κωμικός Εϊμι Πίλερ υποδύεται τη Λέσλι Νόουπ, η οποία εργάζεται στο τμήμα περιβάλλοντος της διοίκησης μιας μικρής πόλης της Ιντιάνα. Τόσο εκείνη όσο και μια σειρά από καλοπαιγμένους χαρακτήρες γίνονται πρωταγωνιστές σε καθημερινά ευτράπελα, ενώ συχνά βλέπουμε και υπο-ιστορίες εμπνευσμένες από την πραγματική πολιτική ζωή. Με προσέγγιση παρόμοια με εκείνη του επίσης πολύ επιτυχημένου «Τhe Office», η κωμική σειρά υιοθετεί ένα ντοκουμενταρίστικο στυλ, που την κάνει να φαντάζει λιγότερο στημένη, ενώ το χιούμορ της είναι σε αρκετές περιπτώσεις πρωτότυπα «αλλόκοτο» και άβολο. Και φυσικά, όπως συμβαίνει σε κάθε επιτυχημένη κωμωδία, η συνταγή κρύβεται στους χαρακτήρες· μπορεί ο Κρις Πρατ να απογείωσε την καριέρα του περισσότερο από όλους έκτοτε, ωστόσο εμείς ξεχωρίζουμε περισσότερο τον Τομ του ταλαντούχου Αζίζ Ανζάρι και, φυσικά, τον μυθικό Ρον Σουάνσον του Νικ Οφερμαν.
Scandal
Δημιουργός: Σόντα Ράιμς
Ερμηνείες: Κέρι Ουάσιγκτον, Κάτι Λόους, Γκιγιέρμο Ντίας
Διαχείριση κρίσεων,αποκαλύψεις και ειδύλλια
The West Wing
Δημιουργός: Ααρον Σόρκιν
Ερμηνείες: Μάρτιν Σιν, Αλισον Τζάνεϊ, Ρομπ Λόου
Η «πηγή» του πολιτικού δράματος
Από πολλούς θεωρείται το απόλυτο τηλεοπτικό πολιτικό δράμα. Εχοντας άλλωστε κερδίσει 118(!) βραβεία, ανάμεσα στα οποία τρεις Χρυσές Σφαίρες και 26 Emmy σε συνολικά επτά κύκλους, η σειρά του Ααρον Σόρκιν αποτέλεσε πρότυπο όχι μόνο για τους μετέπειτα δημιουργούς της μικρής οθόνης, αλλά και για χιλιάδες επίδοξα πολιτικά στελέχη που ονειρεύτηκαν να βρεθούν μια μέρα στη «δυτική πτέρυγα» του Λευκού Οίκου. Εκεί ο πρόεδρος Τζεντ Μπάρτλετ (Μάρτιν Σιν) μαζί με τους ανώτερους επιτελείς του καταστρώνουν τα σχέδια διακυβέρνησης, αντιμετωπίζουν εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς και γενικώς «κάνουν τη δουλειά», με έναν τρόπο που μάλλον θα έκανε τον Φρανκ Αντεργουντ να βγει από τα ρούχα του. Πράγματι, πολλοί σχολιαστές έχουν επικρίνει τον ιδεαλισμό που αποπνέει το σενάριο του Σόρκιν, το οποίο ωστόσο είναι κατά τα άλλα απολαυστικό· καταιγιστικοί διάλογοι, εύστοχο χιούμορ και ανθρώπινοι χαρακτήρες είναι εδώ τα στοιχεία που καθιέρωσαν έναν από τους καλύτερους σύγχρονους αφηγητές του αμερικανικού σινεμά.
Veep
Δημιουργός: Αρμάντο Ιανούτσι
Ερμηνείες: Τζούλια Λούις-Ντρέιφους, Τόνι Χέιλ
Πολιτική κωμωδία κοντά στην πραγματικότητα
Θα μπορούσε να περιγραφεί ως το απόλυτο one-woman-show, αν ο χαρακτηρισμός δεν αποτελούσε αδικία για τον δημιουργό, Αρμάντο Ιανούτσι, και την υπόλοιπη στρατιά σεναριογράφων που υπογράφουν την πανέξυπνη πολιτική σάτιρα των επτά σεζόν. Πράγματι, όλοι τους δεν θα αρκούσαν εάν στο επίκεντρο δεν βρισκόταν η Τζούλια Λούις-Ντρέιφους, μία από τις σπουδαιότερες σύγχρονες Αμερικανίδες κωμικούς, η οποία υποδύεται τη νεοεκλεγείσα αντιπρόεδρο των ΗΠΑ. Κι εδώ έχουμε τις συνηθισμένες έριδες, πολιτικά στοιχήματα και παράδοξα, όλα όμως περασμένα μέσα από το φίλτρο μιας συχνά ξεκαρδιστικής κωμωδίας, διάσημης για τις θανατηφόρες ατάκες του τύπου «είσαι τόσο ενοχλητικός όσο ένα προφυλακτικό γεμάτο με μυρμήγκια». Στο κέντρο όλων, όπως είπαμε η Ντρέιφους, η οποία έχει κερδίσει για τον συγκεκριμένο ρόλο έξι βραβεία Emmy, ενώ η σειρά του HBO έχει χαρακτηριστεί από αρκετά πολιτικά στελέχη ως η πιο ακριβής τηλεοπτική απεικόνιση της πραγματικής σκηνής της Ουάσιγκτον. Κάτι που παρεμπιπτόντως είναι τουλάχιστον τρομακτικό…