Πάντα ο Διάβολος ★★★
ΔΡΑΜΑ (2020)
Σκηνοθεσία: Αντόνιο Κάμπος
Ερμηνείες: Τομ Χόλαντ, Ρόμπερτ
Πάτινσον, Μπιλ Σκάρσγκαρντ
Μία από τις πιο αξιόλογες ταινίες που είδαμε τελευταία στην πλατφόρμα του Netflix βασίζεται στο εξαιρετικό –και πολύ σκοτεινό– ομώνυμο μυθιστόρημα του Ντόναλντ Ρέι Πόλοκ. Ο Αμερικανός συγγραφέας μάλιστα αναλαμβάνει εδώ τον ρόλο του αφηγητή, ταξιδεύοντάς μας στη βαθιά Αμερική των δεκαετιών 1940-1960 και συστήνοντας έναν κόσμο βίας, παρακμής και προλήψεων. Αρχικά υπάρχει η ιστορία του μικρού Αρβιν, ο οποίος βλέπει τον πατέρα του να κάνει θυσίες ζώων, παρακαλώντας τον Θεό να σώσει την καρκινοπαθή σύζυγό του. Στην ευρύτερη περιοχή υπάρχει ακόμη μια σειρά ετερόκλητων χαρακτήρων: ένα ζευγάρι σίριαλ κίλερ με άρρωστες διαθέσεις, δύο μισότρελοι ιεροκήρυκες, ένας διεφθαρμένος σερίφης, ένας ιερέας με αδυναμία στα πολύ νεαρά κορίτσια και άλλοι.
Οι διαφορετικές αλλά όχι ασύνδετες μεταξύ τους ιστορίες του βιβλίου (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο) μεταφέρονται στην οθόνη με αρκετά μεγάλη επιτυχία και ακρίβεια, σε ένα φιλμ που ξεπερνά σε διάρκεια τις δύο ώρες. Μπορεί η ταινία να έχει λειάνει αρκετά τις άγριες εικόνες που περιγράφονται στο χαρτί και να έχει ωραιοποιήσει κάποιους χαρακτήρες, ωστόσο και πάλι παραμένει ένα σκληρό δράμα-θρίλερ που αναβλύζει βία και νοσηρότητα. Ο Αντόνιο Κάμπος χρησιμοποιεί ταιριαστά τη χαρακτηριστική «πατίνα» στην εικόνα του, προκειμένου να μας στείλει σε μιαν εποχή θεωρητικά εκρηκτικής ανάπτυξης και ευκαιριών για την Αμερική, η οποία όμως, όπως και σήμερα, διαθέτει και ένα άλλο, λιγότερο λαμπερό πρόσωπο.
Ολα αυτά ακούγονται, βέβαια, πολύ σκοτεινά και απαισιόδοξα, όμως στην πραγματικότητα έχουν μια πολύ γοητευτική και βαθιά ανθρώπινη διάσταση. Το ψυχογράφημα τούτων των διαταραγμένων, ταλαιπωρημένων ηρώων λειτουργεί επί της ουσίας σαν ένας καθρέφτης της ανθρώπινης φύσης, τουλάχιστον όταν εκείνη δεν βρίσκεται στα καλύτερά της. Επιπλέον, σε επίπεδο αφήγησης, εισάγεται εδώ ένα έξυπνο αλλά ελαφρώς αποπροσανατολιστικό για τον θεατή –ιδιαίτερα εάν δεν έχει διαβάσει προηγουμένως το βιβλίο– σύστημα προοικονομίας: σε αρκετά σημεία του φιλμ βλέπουμε μικρές σκηνές από τα «προσεχώς», οι οποίες θα παρουσιαστούν αργότερα αναλυτικά, συνέχοντας έτσι και τους διαφορετικούς σταθμούς της χρονικής διαδρομής.
Οσο για τους ρόλους, εδώ συναντάμε αρκετά γνωστά χολιγουντιανά ονόματα, όπως ο Ρόμπερτ Πάτινσον στον ρόλο του «άτακτου» ιερέα και ο πιο πρόσφατος Σπάιντερ-Μαν, Τομ Χόλαντ, ο οποίος ερμηνεύει τον νεαρό Αρβιν, όταν εκείνος πια αγωνίζεται να ξεφύγει από μια βαλτωμένη ζωή, αναζητώντας παράλληλα εκδίκηση. Δίπλα τους υπάρχουν ακόμα η Ράιλι Κίου («American Honey») και ο Τζέισον Κλαρκ («Pet Sematary»), στους ρόλους του ζευγαριού των κατά συρροή δολοφόνων με τις… ταξιδιωτικές ανησυχίες.