Δεν είναι μυστικό πως στην προεκλογική μάχη που ολοκληρώθηκε πρόσφατα στις ΗΠΑ, εκτός από τους δύο υποψηφίους, πήρε ενεργά μέρος και μεγάλο μέρος του κόσμου του θεάματος· επιφανείς σταρ της μουσικής βιομηχανίας όπως η Μπιγιόνσε, η Μπίλι Αϊλις, η Αριάνα Γκράντε, ο Μπρους Σπρίνγκστιν και πολλοί άλλοι συστρατεύθηκαν ξεκάθαρα στο πλευρό του Τζο Μπάιντεν, «σπρώχνοντάς» τον και εκείνοι με τη σειρά τους προς τη νίκη.
Τους τελευταίους μήνες, ωστόσο, φαίνεται πως έχει αναθερμανθεί ιδιαίτερα και μία ακόμη εκστρατεία στον χώρο της μουσικής βιομηχανίας, η οποία έχει να κάνει με τη μαζική παραχώρηση πνευματικών δικαιωμάτων από τους καλλιτέχνες σε μεγάλα funds. Συνήθως μάλιστα μιλάμε για την εκχώρηση ολόκληρου του μουσικού καταλόγου ενός δημιουργού, υπάρχοντος αλλά και μελλοντικού, όπως έκανε πρόσφατα ο διάσημος DJ Κάλβιν Χάρις, έναντι περίπου 100 εκατ. δολαρίων. Και κάπου εδώ μπαίνει στο παιχνίδι ο Τζο Μπάιντεν. Βλέπετε, στο ανακοινωθέν οικονομικό πρόγραμμα του ηγέτη των Δημοκρατικών προβλέπεται, μεταξύ άλλων, η αύξηση του ειδικού φόρου για την πώληση των πνευματικών δικαιωμάτων από το υπάρχον 20% στο 37%, στις περιπτώσεις που το αντίτιμο ξεπερνά το 1 εκατ. δολάρια. Κάπως έτσι, και σύμφωνα με ρεπορτάζ του Rolling Stone, τις τελευταίες ημέρες που η επικράτηση του Μπάιντεν επιβεβαιώνεται, έχει παρουσιαστεί έκρηξη συμφωνιών μεταξύ τραγουδοποιών, παραγωγών μουσικής κ.ο.κ. και των σχετικών funds, για την εφάπαξ αγορά πνευματικών δικαιωμάτων.
Τι ωθεί όμως επιτυχημένους καλλιτέχνες να βιάζονται να ξεπουλήσουν τα δικαιώματα των δημιουργιών τους; Αρχικά το αδιαμφισβήτητο γεγονός πως τα τελευταία χρόνια, με τη δισκογραφία να πνέει τα λοίσθια, αυτά έχουν όλο και μικρότερη αξία· για να το πούμε απλά, ένα γερό ποσό τώρα μοιάζει σίγουρα καλύτερο από ένα μικρότερο –και πιθανώς βαρύτερα φορολογημένο– αργότερα. Επιπλέον, τα διάφορα funds (κάποια σύμφωνα με το Rolling Stone έχουν αγοράσει δικαιώματα αξίας έως και 1 δισ. δολαρίων μέσα σε δύο χρόνια) είναι πρόθυμα να επενδύσουν σημαντικά προκειμένου να συγκεντρώσουν εκτενείς μουσικούς καταλόγους, τους οποίους στη συνέχεια μπορούν κάλλιστα να παραχωρήσουν στις ψηφιακές πλατφόρμες που ξεπηδούν συνεχώς (και) στο σύγχρονο μουσικό τοπίο.