Ρεβέκκα ★★★
ΔΡΑΜΑ (2020)
Σκηνοθεσία: Μπεν Γουίτλι
Ερμηνείες: Λίλι Τζέιμς, Αρμι Χάμερ, Κριστίν Σκοτ Τόμας
Ογδόντα ολόκληρα χρόνια μετά την κλασική μεταφορά του Αλφρεντ Χίτσκοκ, το διάσημο μυθιστόρημα της Ντάφνι ντι Μοριέ έρχεται ξανά στον κινηματογράφο, αυτήν τη φορά μέσα από τη μικρή οθόνη του Netflix. Στη θέση των Λόρενς Ολίβιε και Τζόαν Φοντέιν βρίσκονται τώρα ο Αρμι Χάμερ και η Λίλι Τζέιμς, ερμηνεύοντας τον Βρετανό αριστοκράτη και τη νεαρή υπηρέτρια, οι οποίοι ερωτεύονται στη γαλλική Ριβιέρα και κατόπιν επιστρέφουν, ως ανδρόγυνο πια, στο αρχοντικό Μάντερλεϊ πίσω στην Αγγλία. Εκεί η κοπέλα θα καταλάβει πως ολόκληρη η έπαυλη, αλλά και ο σύζυγός της, είναι «στοιχειωμένη» από το φάντασμα της Ρεβέκκας, της προηγούμενης κυρίας του σπιτιού, η οποία βρήκε τραγικό θάνατο.
Το νέο φιλμ δεν επιχειρεί –και καλά κάνει– να αντιγράψει το πρότυπο του Χίτσκοκ, αντιθέτως δίνει το βάρος του στα καλοφτιαγμένα σκηνικά και στις ερμηνείες προκειμένου να προσεγγίσει την ατμόσφαιρα του θρίλερ. Η πελώρια έπαυλη που θυμίζει παλάτι κρύβει μέσα της αρκετά μυστικά, «απαγορευμένα» δωμάτια και ενοίκους που μοιάζουν πάντα έτοιμοι να συγκρίνουν την καινούργια κυρία Ντε Γουίντερ με την (αξεπέραστη) παλιά. Τα πράγματα, ωστόσο, δεν είναι πάντα όπως φαίνονται εξαρχής. Από την άλλη, δύο γυναίκες είναι που αναμετριούνται εδώ πραγματικά, με τον κύριο Ντε Γουίντερ του Αρμι Χάμερ να είναι μάλλον άχρωμος και απλώς αριστοκρατικά ωραίος στο πλευρό τους.
Ο λόγος φυσικά για τη Λίλι Τζέιμς («Η πιο σκοτεινή ώρα»), η οποία αποδεικνύεται πολύ καλή στον ρόλο της τρομαγμένης, αλλά όχι άβουλης, πρωταγωνίστριας, και την Κριστίν Σκοτ Τόμας, που παραδίδει άλλη μία εξαιρετική ερμηνεία ως αινιγματική οικονόμος του σπιτιού. Οι δυο τους θα συγκρουστούν μέχρι τελικής πτώσης, με την αόρατη παρουσία της Ρεβέκκας να πλανάται πάντα πάνω από τα κεφάλια τους. Αυτή προφανώς είναι και η γοητεία της συγκεκριμένης ιστορίας: η απώλεια και το κενό που αυτή δημιουργεί μπορεί να οδηγήσουν σε ακραίες καταστάσεις, με απρόβλεπτες φυσικές και ψυχολογικές συνέπειες.
Με τα λόγια του ίδιου του σκηνοθέτη της ταινίας: «Η “Ρεβέκκα” είναι ένα κλασικό βιβλίο το οποίο νόμιζα πως ήξερα, όμως όταν διάβασα το σενάριο, κατάλαβα πως το θυμόμουν τελείως λάθος. Ηταν κάτι που θα μπορούσαμε να φέρουμε πίσω, να το αφηγηθούμε ξανά και να εκπλήξουμε το κοινό όπως εμένα. Αυτό που λατρεύω πραγματικά είναι πως η συγγραφέας κατάφερε να περάσει υποδόρια κάτι πραγματικά απειλητικό, μέσα στο περιτύλιγμα μιας ιστορίας που αρχικά μοιάζει με ρομάντζο. Σε οδηγεί στην ψευδαίσθηση της ασφάλειας πριν τα ανατρέψει ξαφνικά όλα».