Από την Ηπειρο στο Αλγέρι

2' 52" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΟΥΣΗΣ – ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΑΓΚΟΣ 
Ληστές. Η ζωή και ο θάνατος των Γιάννη και Θύμιου Ντόβα. Μέρος α΄
εκδ. Polaris, σελ. 135
 
JACQUES FERRANDEZ 
Ο πρώτος άνθρωπος – Βασισμένο στο ομώνυμο έργο του Αλμπέρ Καμύ
μτφρ.: Νίκη Καρακίτσου-Dougé – Μαρία Κασαμπαλόγλου-Roblin
εκδ. Πατάκη, σελ. 183
 
Δύο καινούργια γκράφικ νόβελ (graphic novels) που κυκλοφόρησαν πρόσφατα, ανανεώνουν τη σχέση του ενήλικου κοινού με το είδος. Μάλιστα, όπως συμβαίνει σε μεγαλύτερη έκταση διεθνώς αλλά πλέον και στην ελληνική εκδοτική παραγωγή, ο αναγνώστης μπορεί να διαλέξει την ιστορία που προτιμά από μια ποικιλία θεμάτων και ύφους. Οι δημιουργοί –σχεδιαστές και συγγραφείς– εξελίσσονται αφηγηματικά και καλλιτεχνικά, έτσι ώστε αυτά τα νέου τύπου «εικονογραφημένα μυθιστορήματα» για μεγάλους να ικανοποιούν ένα διαρκώς απαιτητικότερο αναγνωστικό κοινό.

Από την Ηπειρο στο Αλγέρι-1

Καθώς βασίζεται σε αρχειακό υλικό, το βιβλίο είναι ένα ιστορικό εικονογραφημένο αφήγημα, που με τον τρόπο του εξετάζει τις σύγχρονες μορφές του οργανωμένου εγκλήματος. Στον πυρήνα της ιστορίας βρίσκονται οι λήσταρχοι Γιάννης και Θύμιος Ντόβας, οι οποίοι έδρασαν στην Ηπειρο τη δεκαετία 1910-1920. Ξεκινώντας από μία πράξη οικογενειακής εκδίκησης, πέρασαν στην παρανομία, αναμετρήθηκαν με το επίσημο κράτος και κατέφυγαν στις αυτόνομες κοινότητες των ορεινών χωριών, δεμένοι και κυνηγημένοι από το αίμα των δεκάδων θυμάτων τους. 

Εγχρωμος κόσμος

Από την Ηπειρο στο Αλγέρι-2
Η αισθητική του σκίτσου ταιριάζει με τη σκοτεινή ιστορία που αφηγείται, την υγρασία, την γκριζάδα και τη σκληρότητα του ορεινού τοπίου της Ηπείρου όπου εξελίσσεται η υπόθεση. 

Οσο ταιριάζει αφηγηματικά το σκληρό, «βρώμικο» ασπρόμαυρο σκίτσο του Γούση στους «Ληστές», εξίσου αρμονικά δένει η ιστορία του Ζακ Κορμερύ, που αφηγείται ο Αλμπέρ Καμύ, με τον έγχρωμο κόσμο του εικονογράφου Ζακ Φεραντέζ. «Ο πρώτος άνθρωπος», το ημιτελές μυθιστόρημα του Καμύ που διακόπηκε βίαια με τον θάνατό του σε τροχαίο ατύχημα το 1960, προέρχεται από 144 χειρόγραφες σελίδες που διασώθηκαν εκείνη τη μοιραία ημέρα. Είναι το βασικό υλικό για ένα προσωπικό, αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα, που ο ίδιος φανταζόταν ως αφήγηση της μεγάλης εποποιίας των Γάλλων στην Αλγερία. Η πρόκληση για τον Ζακ Φεραντέζ ήταν να μεταβιβάσει στον αναγνώστη την ουσία του έργου, διατηρώντας συνάμα τις πτυχές του μυστηρίου του, σχολιάζει στην «Εισαγωγή» του βιβλίου η Αλις Κάπλαν, διδάκτωρ γαλλικής λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ. 

Το κόμικς αποδεικνύεται, εντέλει, το τέλειο μέσο για να συμβεί αυτό. «Ανάμεσα στα καρέ υπάρχει πάντα το κενό, η έλλειψη, που επιτρέπει κάθε στιγμή στον αναγνώστη να ταξιδέψει πέρα από ό,τι λέγεται, από ό,τι φαίνεται», γράφει η Κάπλαν. Ο εικονογράφος, που γνωρίζει απέξω και ανακατωτά το Αλγέρι, τις λαϊκές γειτονιές του, τον βοτανικό κήπο, τα σιντριβάνια και τις παραλίες του, έχει έναν τρόπο να αναδομεί αυτούς τους χώρους, με καρέ μεγάλα ή μικρά, με χρώματα έντονα ή με απαλούς τόνους δημιουργώντας ένα είδος μουσικότητας – άλλωστε, ο ίδιος είναι κατά περιόδους κοντραμπασίστας της τζαζ. Με ανάλογο τρόπο, άλλοτε ψιθυριστά και άλλοτε με κραυγές, περνάει και ο διάλογος προσδίδοντας βάθος και πυκνότητα στην αφήγηση. Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον το πώς το βιβλίο παραμένει πιστό στο ύφος και στις λέξεις του Καμύ, ενώ παράλληλα ο Φεραντέζ χρησιμοποιεί τη σοφά μετρημένη ελευθερία του αυτοσχεδιασμού.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή