Η πιο μικρή, η πιο μεγάλη νύχτα

Η πιο μικρή, η πιο μεγάλη νύχτα

2' 13" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ας το φανταστούμε το χειμερινό ηλιοστάσιο σαν μια κορύφωση στο αιώνιο χορευτικό ντουέτο Ηλιος – Γη. Εκείνος, ακίνητος, με το χέρι του απλωμένο. Εκείνη, μόλις που αγγίζει τις άκρες των δαχτύλων του με τις άκρες των δαχτύλων του ενός χεριού της, γέρνοντας ολόκληρη προς τα πίσω. Το κεφάλι της απομακρύνεται από αυτόν στον μέγιστο βαθμό και βυθίζεται στο σκότος. Η καρδιά της παγώνει. Είναι ένα μικρό σκάφος που, μολονότι δεμένο στο μουράγιο, νιώθει το σκοινί του να τεντώνεται στο έπακρο, έτοιμο να σπάσει παραδίνοντας τη βαρκούλα στον σκοτεινό ωκεανό.  

«Ηρθε λοιπόν η μέρα η πιο μικρή/ και η χρονιά σωριάστηκε νεκρή». 

Η νύχτα που ακολουθεί είναι η πιο βαθιά, η πιο μακριά, η πιο σκοτεινή. Μα το σκοινί δεν θα σπάσει. 

Η πιο μικρή, η πιο μεγάλη νύχτα-1«Μεσ’ στους αιώνες ενός κόσμου του χιονιού/ κατρακυλούσαν άνθρωποι από παντού/ και με τραγούδι πήγαιναν και με χορό/ να διώξουνε μακριά τον σκοτεινό Θεό». 

Γιατί ταυτόχρονα με τον θάνατο ξεκινά η ζωή. Η νύχτα που ακολουθεί τη συντομότερη μέρα του χρόνου (φέτος ήταν η 21η Δεκεμβρίου στο βόρειο ημισφαίριο) είναι και η νύχτα της επιστροφής του φωτός. Η νύχτα, δηλαδή, της γέννησης. Σήμερα, Τρίτη 22 Δεκεμβρίου, κάνει ήδη το πρώτο τρυφερό της βήμα η καινούργια ηλιακή χρονιά.

Οι Πανηγυριστές των Χριστουγέννων (Christmas Revels), που εδώ και δεκαετίες γιορτάζουν τα Χριστούγεννα στη Βοστώνη και σε άλλες πόλεις της Αμερικής, θα μείνουν φέτος μακριά από τις αγαπημένες θεατρικές σκηνές τους. Θα υπάρξει, φυσικά, διαδικτυακό υποκατάστατο. Αλλά υπάρχει ήδη το βιβλίο! Η βραβευμένη ποιήτρια Σούζαν Κούπερ συνέθεσε το 1974 ένα ποίημα με τίτλο «Η πιο μικρή μέρα», που αποτελεί πλέον μέρος της σκηνικής επιτέλεσης, της performance των Πανηγυριστών. Και η βραβευμένη εικονογράφος Κάρσον Ελις το εικονογράφησε μαγευτικά, δημιουργώντας έτσι ένα από αυτά τα βιβλία που (δεν θα κουραστώ να το λέω) θεωρούνται «παιδικά» αλλά έχουν την ομορφιά του συλλεκτικού κομματιού σε κάθε βιβλιοθήκη (εκδόσεις Walker Books, 2019).  Με τη βοήθεια των εικονογραφημένων στίχων παρακολουθούμε μέσα στους αιώνες την προσπάθεια των ανθρώπων να εξορκίσουν το σκοτάδι και να κρατήσουν ζωντανό το φως όσο διαρκούν η μικρότερη μέρα και η μεγαλύτερη νύχτα της χρονιάς. Γιατί ο χρόνος της ζωής μας είναι ευθύγραμμος και προδιαγεγραμμένος, αλλά ο χρόνος της φύσης που μας περιέχει είναι κυκλικός, άρα ελπιδοφόρος. Τα Χριστούγεννα είναι η μεγάλη γιορτή αυτής της ελπιδοφόρας κυκλικότητας που περιλαμβάνει ένα 24ωρο σκότους και φωτός, θανάτου και αναγέννησης. 

«Ολη τη νύχτα ικέτευαν ανάβοντας φωτιά/ για να κρατήσουν τη χρονιά να μην πεθάνει».

Είναι η νεογέννητη φωτιά που κινδυνεύει να μη βρει τον οριστικό δρόμο της προς το φως.

«Κι όταν ξυπνούσε κι άστραφτε ο ήλιος του Νέου Ετους/ ούρλιαζαν τότε από χαρά και γιόρταζαν».

«Ετσι κι εμείς τώρα, εδώ,/ καλωσορίζουμε τον χρόνο αυτό και κάθε χρόνο/ και λέμε “Καλωσήρθατε Χριστούγεννα!”»

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή