Τις καθιερωμένες «πρωτοχρονιάτικες» συναυλίες τους πραγματοποίησαν σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη οι αντίστοιχες κρατικές ορχήστρες, καθεμιά με το δικό της ξεχωριστό προφίλ.
Στην Αθήνα στις 30 Δεκεμβρίου, η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών σε συνεργασία με το Μέγαρο Μουσικής μετέδωσε από την αίθουσα «Φίλων της Μουσικής» στο Διαδίκτυο ένα εορταστικό γκαλά όπερας. Τρεις έμπειροι λυρικοί καλλιτέχνες, η υψίφωνος Χριστίνα Πουλίτση, ο βαρύτονος Τάσης Χριστογιαννόπουλος και ο βαθύφωνος Χριστόφορος Σταμπόγλης, υπό τη διεύθυνση του Κορνήλιου Μιχαηλίδη, ερμήνευσαν άριες και ντουέτα από ιταλικές και γαλλικές όπερες. Η επιτυχημένη επιλογή των αποσπασμάτων έκανε να ξεχαστεί η απουσία τενόρου, ο οποίος κατεξοχήν συνδυάζεται με τις υπόλοιπες φωνές, συνηθέστερα ως εραστής με την υψίφωνο, αλλά και ως ο ερωτικός αντίζηλος με τον βαρύτονο. Η βραδιά, που περιλάμβανε εξίσου δραματικά και κωμικά αποσπάσματα, ξεκίνησε με την εισαγωγή από τη «Δύναμη του πεπρωμένου» του Βέρντι, όπερα που μόνον αισιόδοξη ή ελπιδοφόρα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Η «Εισαγωγή» της, όμως, αποτελεί πρόκληση για τον εκάστοτε αρχιμουσικό και ο Μιχαηλίδης ανταποκρίθηκε με δραματική ένταση και ενέργεια, έστω και κάπως αδρά στα πιο ζωηρά τμήματά της. Οι ικανότητές του φάνηκαν και στη συνέχεια, σε σελίδες όπως η λαμπερή εισαγωγή στην οπερέτα «Καντίντ» του Μπέρνσταϊν, ο «Χορός», τελευταίο από τα μέρη της σουίτας «Παιδικά παιχνίδια» που ο Μπιζέ συνέθεσε αρχικά για πιάνο – τέσσερα χέρια και o «Ισπανικός χορός» από την όπερα «Σύντομη ζωή» του Ντε Φάγια, που η Εθνική Λυρική Σκηνή επί Στέφανου Λαζαρίδη είχε παρουσιάσει σε συναρπαστική σκηνοθεσία του Κρίστοφερ Ολντεν.
Οι μονωδοί απέδωσαν άριες από τις όπερες «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» του Γκουνό, «Κάρμεν» του Μπιζέ, «Πουριτανοί» του Μπελίνι, «Σικελικός εσπερινός» του Βέρντι και από την οπερέτα «Καντίντ» του Μπέρνσταϊν. Απολαυστικά ήταν προ πάντων τα ντουέτα από τους «Πουριτανούς» του Μπελίνι (Χριστογιαννόπουλος – Σταμπόγλης), τον «Κουρέα της Σεβίλλης» του Ροσίνι (Πουλίτση – Χριστογιαννόπουλος ), το «Ελιξίριο του έρωτα» του Ντονιτσέτι (Πουλίτση – Σταμπόγλης) και τον «Ντον Πασκουάλε» του ίδιου συνθέτη (Χριστογιαννόπουλος – Σταμπόγλης), καθώς στους τραγουδιστές δόθηκε η ευκαιρία να ξεδιπλώσουν ακόμη περισσότερες όψεις του ταλέντου τους.
Κοιτώντας πιο πολύ προς την περίφημη πρωτοχρονιάτικη συναυλία της Βιέννης, η Ζωή Τσόκανου, καλλιτεχνική διευθύντρια της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης, πρότεινε το βράδυ της Πρωτοχρονιάς ένα πρόγραμμα αποτελούμενο κυρίως από βιεννέζικα βαλς και αποσπάσματα από ελληνικές και βιεννέζικες οπερέτες. Η συναυλία πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο Μουσικής της πόλης απ’ όπου και μεταδόθηκε από την ΕΡΤ3. Σολίστ ήταν η υψίψωνος Αννα Στυλιανάκη και η νεαρή βιολονίστρια Αιμιλία Γκασπαριάν. Παρότι στο χαρτί το πρόγραμμα έμοιαζε πιο ανάλαφρο και αισιόδοξο από αυτό της Αθήνας, εστιάζοντας σε έργα Στράους, Λέχαρ, Σαμάρα και Σακελλαρίδη, το κέφι πήγασε κυρίως από τη Στυλιανάκη, η οποία τραγούδησε με υγιή φωνή και εκφραστική γενναιοδωρία. Ποιος είπε ότι το βαλς είναι εύκολη υπόθεση;