Η Χριστίνα Παρίση γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης. Εζησε και σπούδασε στην Αθήνα. Είναι πτυχιούχος της Φαρμακευτικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Αποφοίτησε από το Κέντρο Λογοτεχνικής Μετάφρασης του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών (CTL). Εχει μεταφράσει λογοτεχνικά και θεατρικά έργα, έχει γράψει νουβέλες και διηγήματα που έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά. Πρόσφατα ένα διήγημά της βραβεύθηκε σε διαγωνισμό διηγήματος του «Ιανού» και συμπεριλήφθηκε σε μια συλλεκτική έκδοση με τίτλο «Ημερολόγια καραντίνας». Το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο «Ο αριθμός δεν αντιστοιχεί σε συνδρομητή» εκδόθηκε το 2017 από τις εκδόσεις Θερμαϊκός.
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
Αυτή τη δύσκολη εποχή καταφεύγω στην «Ποίηση 1963-2011» της Αγγελάκη-Ρουκ.
Ποιος ήρωας/ηρωίδα λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;
Η Φερμίνα Δάσα από το βιβλίο «Ερωτας στα χρόνια της χολέρας» για να ζήσω αυτόν τον επικό έρωτα.
Διοργανώνετε ένα δείπνο. Ποιους συγγραφείς καλείτε, ζώντες και τεθνεώτες;
Ενα καλοκαίρι σ’ έναν κήπο θα καλούσα τη Γιουρσενάρ, τη Γουλφ, τον Μαρκές, τον Ντάρελ, τον Καμύ, τον Χέμινγουεϊ, τον Ισιγκούρο, τον Τσίρκα, τον Καβάφη, τη Δημουλά και την Αγγελάκη-Ρουκ, χωρίς να σημαίνει ότι δεν χρωστώ ευγνωμοσύνη σε όσους δεν έχουν προσκληθεί και με έχουν συγκινήσει με τα έργα τους.
Ποιο ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που μάθατε πρόσφατα χάρη στην ανάγνωση ενός βιβλίου;
Πως υπήρχαν γυναίκες που δοκίμαζαν τα φαγητά του Χίτλερ επειδή φοβόταν μην τον δηλητηριάσουν.
Ποιο κλασικό βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα για πρώτη φορά;
Τον «Φάουστ» του Γκαίτε.
Και ποιο είναι το βιβλίο που έχετε διαβάσει τις περισσότερες φορές;
«Τα απομνημονεύματα του Αδριανού», γιατί σε κάθε ανάγνωση μου προσφέρει μαθήματα ζωής.
Τι ρόλο παίζει η ματωμένη Ιστορία στο μυθιστόρημά σας;
Πολύ σημαντικό, γιατί η ηρωίδα του μυθιστορήματος, η Μπιάνκα, ως όμηρος των Γερμανών, βιώνει από κοντά όλους τους κινδύνους και τη φρίκη του πολέμου και, παρόλο που επιζεί, οι μνήμες τη στοιχειώνουν.
Η δυναμική των γυναικών και των μεταξύ τους σχέσεων είναι που πυροδοτεί την ιστορία σας;
Ναι, σε μεγάλο βαθμό, γιατί οι ισχυρές προσωπικότητές τους κυριαρχούν σε όλο το μυθιστόρημα και, παρά τις δυσκολίες και τη βία που υφίστανται, καταφέρνουν να επιβιώσουν, σε αντίθεση με τους άνδρες, που λυγίζουν κάτω από το βάρος των διαψεύσεων.
Αθήνα – Θεσσαλονίκη: Πώς συνδέονται στο βιβλίο σας;
Η Μπιάνκα κινείται ανάμεσα σ’ αυτές τις δύο πόλεις. Τη Θεσσαλονίκη, την πόλη της νοσταλγίας όπου έζησε τα νεανικά της χρόνια, και την Αθήνα, την πόλη της απομυθοποίησης όπου έχτισε τη ζωή της. Στο διάβα των χρόνων, Αθήνα και Θεσσαλονίκη εναλλάσσονται μέσα από δραματικά γεγονότα.