Η Χριστίνα Φούσκα κατάγεται από την Ικαρία. Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε βρεφονηπιοκόμος, δραματοθεραπεία, παιγνιοθεραπεία και art-therapy. Γράφει ποίηση, διηγήματα και παραμύθια. Ζει στα Ιωάννινα, αρθρογραφεί στο περιοδικό New Age Astrology και συνεργάζεται συγγραφικά και θεατρικά με την ομάδα τέχνης Α.Ν. (Αφηγηματικός Νους). Πριν από λίγους μήνες κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο με διηγήματα, με τίτλο «Αδέσποτοι δρόμοι» (εκδόσεις ΑΩ).
Ποια βιβλία έχετε αυτό τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
Τον «Αμαρτωλό των Βαλκανίων» του Ντιμίτερ Κίρκοφ και τα «Εφτά λευκά πουκάμισα» του Θοδωρή Γκόνη.
Ποιος ήρωας/ηρωίδα λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;
Η αλεπού στον «Μικρό Πρίγκιπα» του Αντουάν ντε Σεντ Εξιπερί. Αυτό το μοναχικό ζώο που μαθαίνει στους ανθρώπους την τέχνη του ημερώματος και ξέρει πώς να πλησιάζει την ουσία τους μέσα από τα τρία αρχέγονα στοιχεία τους: το ένστικτο, τη διαίσθηση και την ιεροτελεστία.
Διοργανώνετε ένα δείπνο. Ποιους ποιητές ή συγγραφείς καλείτε, ζώντες και τεθνεώτες;
Την Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, τον Κωστή Παπαγιώργη και τον Νίκο Καββαδία. Θα δειπνήσουμε μια νύχτα με το φεγγάρι σε χάση, πάνω σε ένα καΐκι στο Ικάριο πέλαγος, πίνοντας Πράμνειο οίνο.
Ποιο ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που μάθατε πρόσφατα χάρη στην ανάγνωση ενός βιβλίου;
Πώς ήταν τα Ιωάννινα στις αρχές του 20ού αιώνα, πολιτικά, κοινωνικά, γλωσσικά και θρησκευτικά, μέσα από το βιβλίο του Γιάννη Καλπούζου «Γινάτι».
Ποιο κλασικό βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα για πρώτη φορά;
Τα «Ματωμένα χώματα» της Διδώς Σωτηρίου.
Το βιβλίο που έχετε διαβάσει τις περισσότερες φορές;
«Η δύναμη του μύθου» του Τζόζεφ Κάμπελ.
Γιατί αποφασίσατε να δείτε τον κόσμο μας μέσα από τα μάτια των αδέσποτων σκύλων;
Για καιρό έγραφα μικρές ιστορίες με σκύλους και γάτες που μιλούσαν σε πρώτο πρόσωπο. Ανάμεσα στους τετράποδους ήρωες υπήρχε κι ένας αδέσποτος σκύλος, που κάποια στιγμή ξεπήδησε από αυτές τις ιστορίες και μ’ ένα δυνατό γάβγισμα μου υπαγόρευσε αποκλειστικά τη δική του περιπλάνηση. Τα αδέσποτα, άνθρωποι και ζώα, νομίζω ότι είναι τα μοναδικά πλάσματα στον κόσμο που ξέρουν πώς να κοιτούν κατάματα τη ζωή και να την καταγράφουν αυτούσια.
Από τις 34 μικρές ιστορίες του βιβλίου σας, σε ποια ταυτίζεστε περισσότερο με τον τετράποδο αφηγητή;
Με την ιστορία «Τύπος σπαθί». Αυτός ο τύπος μοιάζει να είναι το alter ego του αδέσποτου, με τη διαφορά ότι βρίσκεται ένα βήμα πιο μπροστά από τον τετράποδο αφηγητή. Είναι η μοναδική φορά μέσα στις 34 ιστορίες που ο αδέσποτος σκύλος συναντά κάποιον που ακολουθεί τη ζωή σαν ποτάμι, χωρίς δεύτερες σκέψεις, χωρίς αγωνίες, χωρίς πόνο. Θέλει να μάθει απ’ αυτόν το κόλπο για να μην πληγώνεται, εκείνο το τέχνασμα της ζωής που μπορεί να τον απελευθερώσει κι από τους δικούς του πόνους.
500 λέξεις με τη Χριστίνα Φούσκα
2' 2" χρόνος ανάγνωσης
