Ηταν σίγουρα ένα από τα πιο συγκινητικά δώρα που έχει δεχθεί η Κατερίνα Σακελλαροπούλου στον πρώτο χρόνο της θητείας της. Οι τρεις μοναδικοί μαθητές του δημοτικού σχολείου της Ερείκουσας της ετοίμασαν ένα πορτρέτο. Η Δέσποινα, έξι ετών, ο δεκάχρονος Λέανδρος και η εννιάχρονη Αουρέλα μόλις είχαν διδαχθεί στα Καλλιτεχνικά τον Πικάσο. Ετσι, η ζωγραφιά που της χάρισαν είναι ομολογουμένως πολύ επιτυχημένη, καθώς φέρνει στο μυαλό τις περίφημες γυναίκες από τους κυβιστικούς του πίνακες. «Ο ενθουσιασμός τους που θα γνώριζαν την Πρόεδρο από κοντά ήταν τεράστιος. Το ίδιο ισχύει και για τους λιγοστούς κατοίκους που ζουν εδώ τον χειμώνα. Είναι μεγάλη υπόθεση να κάνει όλη αυτή την απόσταση η Πρόεδρος της Δημοκρατίας για να μας επισκεφθεί μέσα στον χειμώνα», λέει η δασκάλα τους, Βίκυ Παπαγεωργίου, που είναι Λαρισαία αλλά ζήτησε μόνη της να διοριστεί σε αυτό το απομακρυσμένο μέρος «για να ζήσει πιο κοντά στη φύση», όπως μας αποκαλύπτει.
Προχθές, η Κατερίνα Σακελλαροπούλου πήγε και στα τρία μεγαλύτερα νησιά του συμπλέγματος των Διαποντίων, με την ευκαιρία της έναρξης των εμβολιασμών.
Χρησιμοποίησε μάλιστα τρία διαφορετικά μέσα μεταφοράς. Προσγειώθηκε με στρατιωτικό ελικόπτερο στους Οθωνούς, ύστερα μετέβη με σκάφος του Λιμενικού Σώματος στο Μαθράκι –είναι η πρώτη φορά που ΠτΔ επισκέπτεται το νησάκι– και έπειτα, με φουσκωτό σκάφος του Λιμενικού, στην Ερείκουσα. Η χαρά των ακριτών ήταν τεράστια, καθώς μια τέτοια επίσκεψη τους δίνει κουράγιο και τους επιβεβαιώνει ότι παραμένουν «ορατοί» στα μάτια της πολιτείας. Η ΠτΔ δεν κρύβει άλλωστε από την αρχή της θητείας της ότι ένας από τους στόχους είναι να μην αφήσει κανένα απομονωμένο μέρος, σε βουνό ή θάλασσα, όπου να μην πατήσει το πόδι της.
Βοηθάει πολύ και το γεγονός ότι έχει ακατάβλητη ενέργεια και όρεξη να μιλήσει σε όλους τους ανθρώπους που θέλουν να τη δουν από κοντά. Η ευαισθησία της προς τους ακρίτες φάνηκε και από τον λόγο της στην Ερείκουσα: «Ξέρω ότι πολλοί μένουν στον τόπο τους από την αγάπη για το μέρος αυτό, παρ’ όλα τα προβλήματα και τις αντίξοες συνθήκες. Επίσης, Ελληνες της διασποράς επιστρέφουν εδώ για να βρουν τη μοναδική γαλήνη που προσφέρουν τα νησιά αυτά. Είναι πολύ σημαντικό ότι στην Ερείκουσα, όπου βρίσκομαι αυτή τη στιγμή, λειτουργεί και το σχολείο. Πριν από 90 χρόνια είχε 100 μαθητές, τώρα μόνο τρεις. Μακάρι σύντομα να μπορέσουν να λειτουργήσουν σχολεία και στα υπόλοιπα νησιά. Θέλω, όμως, να γνωρίζουν οι κάτοικοι των νησιών αυτών ότι ξέρουμε πως στηρίζουν μια κοιτίδα ελληνισμού με την παραμονή τους εδώ και ότι η πολιτεία είναι παρούσα».
Η δασκάλα των τριών μαθητών ζήτησε από την «Κ» να της στείλουμε το παρόν φύλλο με το ταχυδρομείο: «Δεν έχουμε εφημερίδες εδώ, τα παιδιά σχεδόν δεν ξέρουν τι είναι και θα ενθουσιαστούν!».
[email protected]