Ενα εικοσιτετράωρο με τον ερμηνευτή, τραγουδοποιό Θανάση Σκαργιώτη

Ενα εικοσιτετράωρο με τον ερμηνευτή, τραγουδοποιό Θανάση Σκαργιώτη

3' 27" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

09.45
Συνήθως ανοίγω τα μάτια ένα με δύο λεπτά πριν χτυπήσει το ξυπνητήρι. Αυτό ακόμα δεν έχω καταλάβει πώς γίνεται. Ερχονται οι πρώτες περαστικές σκέψεις. Αν αγχωθώ, θα διαλογιστώ! Ανάσκελα, ανοιχτές παλάμες, βαθιές αναπνοές, όμορφες εικόνες και μία φωνή σε ένα βίντεο στο YouTube που με καθοδηγεί, είναι αρκετά για ένα χαμόγελο. Ανοίγω το παράθυρο να μπει φως και αέρας. Πάω να δω τα μηνύματά μου στο κινητό, αλλά λέω «όοοοχι ακόμα, σκέψου τα μάτια σου!» και πηγαίνω να «πάρω» πρωινό. Αφιερώνω χρόνο, μιας και υποτίθεται ότι κάνω διατροφή, ενώ ταυτόχρονα έχω ανοίξει την τηλεόραση να ακούσω τα νέα. Επιλέγω τα πιο θετικά.

11.00
Eχω ήδη κάτσει στο γραφείο, ανοίγω emails και social media και αρχίζει η επικοινωνία. Αυτή την περίοδο έχει κυκλοφορήσει το νέο μου album «Της xαραυγής το αχ» και η επικοινωνία επικεντρώνεται κυρίως στην εταιρεία μου, τον μάνατζέρ μου («κάπτεν» όπως τον αποκαλώ) και τους δημοσιογράφους.

12.00 
Ηρθε η ώρα του καφέ. Μικρή ιεροτελεστία… αν είναι ζεστός στιγμιαίος, θα ανακατώνω με το κουταλάκι κανένα τέταρτο. Ταυτόχρονα θα γυρίζω σε όλο το σπίτι σιγοτραγουδώντας. Αν είναι γαλλικός, με το που ανοίξω το σακουλάκι, βάζω τη μύτη μου μέσα να πάρω μυρωδιά. Αγαπημένη συνήθεια. Κάθομαι πάλι στο γραφείο και αρχίζει η προετοιμασία για τα μαθήματά μου. Είμαι φυσικός και η διδασκαλία είναι η βασική μου εργασία από την οποία βιοπορίζομαι.

13.30
Εφόσον υπάρχει χρόνος, είναι η ώρα που θα βγω για ένα σύντομο περπάτημα, ίσως και για τρέξιμο. Αν περπατήσω μόνο, θα πάρω τηλέφωνο και κάποιον φίλο ή φίλη να… κοινωνικοποιηθώ. Ενώ μιλάω, αλλάζω πεζοδρόμια κυνηγώντας τον ήλιο, παρενέργειες από το χάπι «εγκλεισμός». Συνήθως το τηλεφώνημα τελειώνει με τη φράση: «Φιλιά, τα λέμε στο επόμενο περπάτημα».

14.30
Επιστρέφω σπίτι, ένα δροσερό ντους και μετά ακολουθεί ένα ελαφρύ γεύμα με κάποια σαλάτα. Ελαφρύ, για να μη νιώσω τύψεις που θα φάω γλυκό μετά.

15.30 – 21.00 
Ξεκινούν τα μαθήματα! Συνδεόμαστε και στεκόμαστε όλοι μπροστά στις οθόνες μας, καθένας στο δωμάτιό του, καθένας στη δική του αίθουσα. Μου έχει λείψει η φυσική επαφή. Αγαπάω τη δουλειά μου και περνάω πολύ όμορφα με τους μαθητές μου. Συχνά γελάμε, ιδίως όταν σχολιάζουν τα καλλιτεχνικά μου, μιας και μέσω του Instagram πλέον, «ακολουθιόμαστε» και παρακολουθιόμαστε. Ενώ είχα ραδιοφωνική συνέντευξη, μου έστειλε μήνυμα μαθήτριά μου που μου έγραφε: «πωωω, δεν ακούγονται αυτά που λέτε!» Ακόμα γελάω… Κάπου ανάμεσα στα μαθήματα, κάνω σύντομες διατάσεις και ασκήσεις με λάστιχα γυμναστικής, λίγους κοιλιακούς και όποτε προλαβαίνω και μερικές αναπνοές.

21.00
Κουρασμένος και γεμάτος με εξισώσεις, φυσικές έννοιες και χαμόγελα παιδιών, ετοιμάζω το βραδινό μου και τρέχω να χαζέψω καμιά σειρά. Παράλληλα, θα μιλήσω με τους γονείς μου ή την αδερφή μου και θα «μηνυματιστώ» με φίλους. Υπό κανονικές συνθήκες, θα έβγαινα μια βόλτα να τους δω ή θα έκανα μια βόλτα μόνος με αμάξι και ραδιόφωνο στην πόλη.

23.30
Ωπ! Πήγε 23.30! Ας πάω στο γραφείο πάλι… κάποιο email θα εκκρεμεί ή μια συνέντευξη θα με περιμένει, καλή ώρα. Οπως προανέφερα, είναι η περίοδος που προσπαθούμε να «επικοινωνήσουμε» τον νέο δίσκο. Παράλληλα μπορεί να διαβάσω στίχους από κάποιο βιβλιαράκι κάποιου cd. Μ’ αρέσει πολύ να τα ξεφυλλίζω και να βλέπω τους συντελεστές. Θα σηκωθώ να βάλω μια βότκα, είναι μεγάλη η νύχτα…

01.30
Υστερα από εσωτερικές αναζητήσεις και αμφιταλαντεύσεις, καταλήγω στο σαλόνι μου με μια κιθάρα να σιγοτραγουδώ. Ευτυχώς η γιαγιά στο διπλανό διαμέρισμα δεν ακούει καλά. Καινούργιος στίχος, νέα μελωδία… νέο τραγούδι; Ισως! Θα δείξει ύστερα από μήνες. Η τηλεόραση μπορεί να παίζει στο mute.

03.00
Βαρύς πια, αφήνω την κιθάρα και επιστρέφω στο δωμάτιο. Τρεις – τέσσερις βαθιές αναπνοές με προετοιμάζουν σιγά σιγά για τη συνάντηση με τον Μορφέα. Αν αντέχουν τα μάτια μου, θα διαβάσω ένα δεκάλεπτο κάτι από τα βιβλία που είναι δίπλα στο κρεβάτι μου. Αυτές τις μέρες περιφέρονται «Ο Προφήτης» του Χαλίλ Γκιμπράν, «Τα ποιήματα 1941-1971» του Μανόλη Αναγνωστάκη και «Η σούμα» του Διονύση Σαββόπουλου. Αν όχι, κλείνω τα μάτια και δύο – τρία τραγούδια, που παίζουν χαμηλά από το κινητό δίπλα μου, ρουφάνε σαν σφουγγάρι όλες μου τις έννοιες. Αν δεν πιάσει τίποτα από όλα αυτά… ε, θα σηκωθώ να πάρω τη χαλαρωτική συσκευή μου για μασάζ, ναι, έχω τέτοιο πράμα, από αυτά που πουλάν στα telemarketing! Αλήθεια… Κάνει δουλειά…

Ο ερμηνευτής/τραγουδοποιός Θανάσης Σκαργιώτης μόλις κυκλοφόρησε το άλμπουμ «Της χαραυγής το αχ».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή