Ένα εικοσιτετράωρο με την τραγουδοποιό Irini Qn

Ένα εικοσιτετράωρο με την τραγουδοποιό Irini Qn

3' 39" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

05.45 
Κάποιος πείνασε κι ας του έχουμε αυτόματη ταΐστρα. Σκουντουφλάω ώς την κουζίνα αλλά κακία δεν μπορώ να του κρατήσω. Είναι ο πρώτος μου γάτος. M’ αυτόν ξεκίνησαν όλα. Ανοίγω το τάπερ με το φαγητό, ακούνε και οι άλλες. Τρέχουν. Δεν θα φάνε, δεν είναι λαίμαργες. Απλά, να. Η συνήθεια. Ο ήχος. Ξαναπέφτω για ύπνο.
 
09.00
Εννιά είναι μια καλή ώρα για να σηκωθείς. Θέλω να πω, αγαπώ τον ήλιο, το φως. Ισως γι’ αυτό δεν με κέρδισε η «ποιότητα ζωής» σε άλλες χώρες, πιο γκρίζες, πιο κρύες, πιο βόρειες. Μου έλεγαν το ’11 «το έχεις σκεφτεί καλά; Πού θα γυρίσεις στην Αθήνα μέσα στην κρίση;». Ανένδοτη εγώ. Θα έρθω και θα πω κι ένα τραγούδι. Γύρισα και ξεκίνησα μαθήματα φωνητικής.
 
10.00 
Ετοιμάζω το πρωινό. Αγαπημένο μου τελετουργικό από παιδί. Αμα βρω κάτι που να μου αρέσει, θα ετοιμάζω το ίδιο ακριβώς για μήνες, μπορεί και χρόνια. Μέχρι να γυρίσει ο διακόπτης και ένα πρωί να μη μου αρέσει πια. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που με πιάνει, αλλά ομολογώ πως το διασκεδάζω. Κανείς δεν πληγώνεται εξάλλου απ’ αυτή μου την ξαφνική μεταστροφή αισθημάτων.
 
12.00 
Σκέφτομαι πως θα ήταν καλό να κάνω λίγο ζέσταμα στη φωνή. Το αναβάλλω, όμως, ακόμη. Το σώμα μου δεν είναι έτοιμο. Ισως πιο μετά, ίσως το απόγευμα. Κάθομαι στον υπολογιστή. Ούτε γι’ αυτό είμαι έτοιμη. Στην πρώτη καραντίνα, πέρασα πολύ χρόνο στα social media και τώρα «μπαίνω» μόνο για τα απαραίτητα. Να μοιραστώ τα μουσικά μου νέα, να ενημερωθώ για συμβάντα και τοποθετήσεις. Δεν ξέρω αν είναι καλό αυτό, αυτού του είδους η ενημέρωση εννοώ. Πάντως με την τηλεόραση χώρισα οριστικά και αμετάκλητα μόλις έφυγα από το πατρικό μου. Με αρρώσταιναν οι ειδήσεις και οι στριγγές φωνές στις εκπομπές.
 
14.00
Πρέπει να μαγειρέψω. Αγαπώ το μαγείρεμα. Αλλά υπό όρους. Αν έχω χρόνο μπροστά μου και έχω ανακαλύψει καινούργια συνταγή με μυστήριους συνδυασμούς ή κάποιο πιάτο ξένης κουζίνας, τότε βουρ για το πείραμα. Αν, όμως, έχει περάσει η ώρα, πεινάω και νέο πείραμα δεν έχει πέσει στην αντίληψή μου, τότε περνάμε οικογενειακώς στο Plan B. Ντάκος τα καλοκαίρια, αυγά τους χειμώνες.
 
15.00 
Οταν ήμασταν μικρά, τα καλοκαίρια στη Μυτιλήνη, μας μάζευαν οι γονείς μας μέσα για μεσημέρι. Δεν είχα χειρότερο. Εκείνοι κοιμούνταν του καλού καιρού κι εμείς μετρούσαμε ανάποδα τα λεπτά να πεταχτούμε πάλι έξω να παίξουμε. Μου ήταν αδιανόητη αυτή η αναγκαστική παύση. Τώρα μου είναι αδιανόητο να περάσω ολόκληρη μέρα χωρίς να ξεκλέψω έστω 10 λεπτά να ξαπλώσω.
 
18.00 
Εντάξει, ίσως κοιμήθηκα λίγο παραπάνω. Αλλά βγήκα και στο μπαλκόνι μετά, φρόντισα τα λουλούδια. Και τα λουλούδια μεγάλη τα αγάπησα. Στην αρχή είχα έναν βασιλικό μόνο. Και πώς τα κατάφερα; Πέθανε. Ξεχνούσα να τον ποτίσω. Σου λέει, ή θα σκοτώσεις φυτό από το πολύ πότισμα ή από καθόλου. Σαν την αγάπη, ένα πράγμα. Ολα θέλουν το μέτρο τους για να ανθίσουν.
 
19.00 
Ηρθε η ώρα να κάνω εκείνο το ζέσταμα φωνής. Πάντα μ’ αρέσει η αίσθηση που μου αφήνει μετά. Μεγάλη κουβέντα το τραγούδι και η τεχνική του. Στο ζέσταμα, όμως, συμφωνούμε όλες και όλοι. Αν θες τη γνώμη μου, είναι μαγικό πράγμα το τραγούδι. Το σώμα σου ολόκληρο γίνεται μουσικό όργανο και ό,τι νιώθεις αποτυπώνεται αλάνθαστο στον αέρα που εισπνέεις, στον αέρα που εκπνέεις. Είναι μια υπόθεση βαθιά προσωπική και ένα ταξίδι χωρίς τέλος, σαν τα ταξίδια προς τα μέσα.
 
20.00 
Ωρα για κλήση σε αγαπημένο πρόσωπο. Οι συναντήσεις one to one είναι μακράν οι καλύτερές μου αλλά στις περιπτώσεις που το 6 δεν τις καλύπτει, το τηλέφωνο είναι μια ωραιότατη εναλλακτική. Αλλοι απολαμβάνουν το σινεμά, άλλες τα extreme sports, εγώ απολαμβάνω τις ωραίες συνομιλίες με αγαπημένους ανθρώπους.
 
22.00 
Ναι, σήμερα δεν έκατσα στο πιάνο και η ώρα είναι περασμένη πια. Δεν πειράζει. Ετσι κι αλλιώς, η σχέση μου μαζί του εντάσσεται στα πλαίσια του freelancing. Αλλες φορές βρίσκομαι εκεί μέρα-νύχτα κι άλλες ούτε να κοιταχτώ στη γυαλιστερή του επιφάνεια. Νομίζω κι εκείνο το χαίρεται που ξεκουράζεται πού και πού. Είναι μεγάλη η ευθύνη που του έχω φορτώσει: όλους τους ασπρόμαυρους ορισμούς της ζωής μου να βρίσκει ήχο να τους αποδώσει.
 
00.00 
Φρέσκο νερό στα μπολάκια, καθάρισμα αμμολεκάνης, τροφή στις ταΐστρες. Φιλάω και τις τρεις για καληνύχτα και ας ξέρω πως σε λίγο θα κουβαληθούν πάνω στο κρεβάτι και δεν θα νιώθουμε ούτε τα δάχτυλα των ποδιών μας. Τις αγαπώ άνευ όρων, τελεία και παύλα.
 
03.00 
Ο Σεργκέι μόλις αποφάσισε να πάει αλλού να κοιμηθεί. Παραζεστάθηκε πάνω μας. Το καλοκαίρι έχει γίνει η αγαπημένη μας εποχή γιατί κοιμόμαστε πιο… ανάλαφροι. Ευτυχώς πλησιάζει.
 
Το ντεμπούτο άλμπουμ της Irini Qn «Χωρίς το τόξο στην αρένα» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μετρονόμος.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή