«Κατά Ματθαίον Πάθη» του Κ.Φ.Ε. Μπαχ σε πανελλήνια πρώτη

«Κατά Ματθαίον Πάθη» του Κ.Φ.Ε. Μπαχ σε πανελλήνια πρώτη

2' 19" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τα «Κατά Ματθαίον Πάθη» του Καρλ Φίλιπ Εμάνουελ Μπαχ έπαιξαν οι Μουσικοί της Καμεράτας για πρώτη φορά στη χώρα μας σε ιστορικά ενημερωμένη ερμηνεία υπό τον Μάρκελλο Χρυσικόπουλο. Η συναυλία μεταδόθηκε «ζωντανά» το βράδυ της Μεγάλης Δευτέρας 26 Απριλίου από την Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος του ΚΠΙΣΝ.

Είκοσι μία μελοποιήσεις των «Παθών» συνέθεσε ο πέμπτος γιος του Γιόχαν Σεμπάστιαν κατά την εικοσαετία που διέμεινε στο Αμβούργο. Η παράδοση στην πόλη αυτή ήθελε να μελοποιείται κάθε χρονιά διαφορετικό ευαγγελικό κείμενο, κατά σειρά του Ματθαίου, του Μάρκου, του Λουκά και του Ιωάννη. Ετσι, ο Καρλ Φίλιπ Εμάνουελ μελοποίησε έξι φορές τα «κατά Ματθαίον» και από πέντε φορές τα άλλα «Πάθη». Ολα τους παρουσιάζονταν τη διάρκεια της Σαρακοστής τις Κυριακές, από μία φορά σε κάθε εκκλησία της πόλης, ξεκινώντας από την παλαιότερη στη νεότερη. Τα κείμενα τυπώνονταν και η συμμετοχή των πιστών στα κοράλ εθεωρείτο δεδομένη.

Κανένα από τα είκοσι ένα «Πάθη» δεν είναι απολύτως πρωτότυπο έργο. Ανήκουν στην κατηγορία των συμπιλημάτων, καθώς ο γιος Μπαχ σταχυολογούσε μουσικά μέρη από συνθέσεις άλλων, όπως ο Γκέοργκ Μπέντα, ο Γκότφριντ Αουγκουστ Χομίλιους, αλλά και ο πατέρας του Γ. Σ. Μπαχ. Επίσης, κανένα από τα έργα αυτά δεν εκδόθηκε όσο ζούσε ο συνθέτης. Θεωρούνταν χαμένα, καθώς περιλαμβάνονταν στα έργα τέχνης που άρπαξε ως λάφυρα κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ο σοβιετικός στρατός. Τα «Κατά Ματθαίον Πάθη» του 1781, που μας αφορούν εδώ, εντοπίστηκαν το 1999 στο Κίεβο και αποκαταστάθηκαν από το Αρχείο Μπαχ της Λειψίας το 2003.

Η χρήση των έργων, όπως περιγράφηκε, προσδιόρισε τη μορφή και το ύφος τους. Καθώς δεν παίζονταν τη Μεγάλη Παρασκευή, αλλά σε διαδοχικές Κυριακές κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής, αφενός ήταν πολύ συντομότερης διάρκειας και αφετέρου εστίαζαν πολύ περισσότερο στην ελπίδα και στη λύτρωση, παρά στον πόνο και στην οδύνη. Τα απαγγελτικά μέρη του Ευαγγελιστή παραμένουν έντονα θεατρικά, οι άριες, μόλις τέσσερις στα συγκεκριμένα «Πάθη» του 1781, είναι έντονα φορτισμένες συναισθηματικά, ενώ το βάρος επωμίζονται τα χορωδιακά.

Η ερμηνεία του έργου από τους Μουσικούς της Καμεράτας υπό τον Χρυσικόπουλο υπήρξε ιδιαίτερα επιτυχημένη. Αποδόθηκαν εξίσου ο δραματικός τόνος στα απαγγελτικά μέρη και ο έντονος λυρισμός στις άριες, ενώ αναδείχτηκε επίσης η γεμάτη φαντασία ενορχήστρωση. Ο τενόρος Γιάννης Καλύβας ερμήνευσε τα μέρη του Ευαγγελιστή με γλυκιά φωνή, ο μπασοβαρύτονος Μάριος Σαραντίδης τραγούδησε με ευγένεια και μεστή φωνή τα μέρη του Ιησού, η υψίφωνος Χρύσα Μαλιαμάνη ήταν εξίσου πειστική στις δύο άριές της, από τις οποίες η δεύτερη, με χορωδία («Κύριε, δώσε μου δύναμη»), υπήρξε μία από τις πιο τρυφερές στιγμές της βραδιάς, ο βαθύφωνος Βασίλης Δημακόπουλος διέθετε τη σθεναρή φωνή και το ανάλογο ύφος για τον Ιούδα, τον Πιλάτο και τον Αρχιερέα, ενώ ο τσεμπαλίστας και τενόρος Ιάσων Μαρμαράς συμπλήρωσε με επιτυχία την ομάδα των μονωδών. Στις ποικίλες διαθέσεις του κειμένου και της μουσικής ανταποκρίθηκε πολύ καλά η Χορωδία της ΕΡΤ σε διδασκαλία Μιχάλη Παπαπέτρου, συνεισφέροντας στο θετικό αποτέλεσμα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή