Η Πέλα Σουλτάτου έχει εκδώσει τα βιβλία «Τα φώτα στο βάθος», «Ανκόρ», «Ανάποδες στροφές», «ΜυΧαΤη ή Το μυστήριο της χαμένης τηλεόρασης». Το πρώτο της βιβλίο δραματοποιήθηκε στο «Από Μηχανής Θέατρο». «Η θάλασσα δεν είναι μπλε» είναι το τελευταίο της βιβλίο από τις εκδόσεις Καστανιώτη.
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
Στο κομοδίνο ακουμπώ πια ένα μονάχα βιβλίο. Επαψα να διατηρώ στοίβες γιατί η αναγνωστική λαιμαργία σε συνδυασμό με την αγχώδη προδιάθεση δεν συνιστούν καλούς συμβούλους. Αποφάσιζα ένα βιβλίο τη φορά να πάρει τον χώρο και τον χρόνο του, να σεβαστώ και τον άνθρωπο που έκανε τον κόπο να το γράψει. Ο Ετγκαρ Κέρετ με την «Αναποδιά στην άκρη του γαλαξία» κοιμάται πλάι μου, για να απαντήσω και στην ερώτησή σας.
Ποιος ήρωας/ηρωίδα λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;
Ο Ανταμ Γιουράτσεκ από το «Ο άνδρας που περπατούσε ανάποδα» του Πάβελ Κόχουτ, γιατί το διάβασα πολύ πρόσφατα και θέλησα κι εγώ να περπατήσω στο ταβάνι. Ευτυχώς δεν πειραματίστηκα. Γενικά όμως θα προτιμούσα να είμαι ο Σεβέκ, ο κεντρικός χαρακτήρας της Ούρσουλα Λεγκέν στον «Αναρχικό των δύο κόσμων», ώστε να βιώσω την ουτοπία της αταξικής κοινωνίας, να δω τι τρολιές θα μου έβγαιναν.
Διοργανώνετε ένα δείπνο. Ποιους συγγραφείς καλείτε, ζώντες και τεθνεώτες;
Τον Πάουλ Τσελάν. Εκείνος δηλαδή μπορεί να έτρωγε, εγώ θα τον κοιτούσα ενεή και δακρυσμένη.
Ποιο ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που μάθατε πρόσφατα χάρη στην ανάγνωση ενός βιβλίου;
Ξεκίνησα να διαβάζω συστηματικά σύγχρονη ελληνική πεζογραφία και έχω πραγματικά εντυπωσιαστεί από την πρωτοτυπία στη μορφή και την ποικιλία στο περιεχόμενο. Είχα αποκοπεί από τη νεοελληνική λογοτεχνία ζώντας πολλά χρόνια στο Λονδίνο κι όταν παλιννόστησα είχα μείνει με την εντύπωση πως δεν ήταν αξιόλογη. Εκανα λάθος.
Ποιο κλασικό βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα για πρώτη φορά;
Τα «Ηθικά Νικομάχεια».
Και ποιο είναι το βιβλίο που έχετε διαβάσει τις περισσότερες φορές;
Την «Ομήρου Οδύσσεια».
Πώς θα περιγράφατε σε μια πρόταση τον κόσμο της τελευταίας σας συλλογής χωρίς να χρησιμοποιήσετε την έκφραση «φαντασμαγορία μύθων, τεράτων και αποκαλύψεων»;
Αν ήξερα να κάνω τέτοια πράγματα, θα δούλευα στο μάρκετινγκ.
Υπάρχει κάποιο βασικό κοινό θέμα που να ενώνει όλα τα διηγήματα;
Από την ανεπίδοτη επιστολή της Καλυψούς προς τον Δία και ώς το ομώνυμο προς τη συλλογή εσχατολογικό πεζογράφημα, θαρρώ όλα διατρέχονται από την ιδέα της αποκάλυψης.
Οταν η θάλασσα δεν είναι μπλε, τι χρώμα είναι;
Στο τελευταίο διήγημα της συλλογής θα βρείτε την απάντηση.