Στις ιδιότητές του περιλαμβάνονται εκείνες του μουσικού, του συνθέτη και του ενορχηστρωτή, αλλά και του δασκάλου ή του παρουσιαστή μουσικής εκπομπής. Στις σπουδές του, θα βρει κανείς μεταξύ άλλων ένα μεταπτυχιακό στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου και μια συμμετοχή στο παγκόσμιο συνέδριο σχολών τζαζ του κολεγίου Berklee, ενώ στον μακρύ κατάλογο των συνεργασιών του υπάρχουν ονόματα όπως αυτά της Ελευθερίας Αρβανιτάκη και του Αμερικανού μπασίστα Αντριου Τζάκσον.
Ενόψει πάντως της αποψινής εμφάνισής του στον Κήπο του Μεγάρου Μουσικής (9 μ.μ., Βασ. Σοφίας και Κόκκαλη), ο ντράμερ της τζαζ Αλέξανδρος Δράκος-Κτιστάκης αισθάνεται εκτός από χαρά και λίγη αγωνία. «Οφείλεται στην καλλιτεχνική στασιμότητα στην οποία βρεθήκαμε τον τελευταίο ενάμιση χρόνο», λέει στην «Κ» ο μουσικός. «Ενώ όμως αγωνιούμε για το πώς θα αντεπεξέλθουμε, κατά βάθος γνωρίζουμε ότι από τη στιγμή που θα βρεθούμε επί σκηνής, η στασιμότητα αυτή θα είναι σαν να μην είχε υπάρξει ποτέ».
«Κύκλοι»
Πέρα από παλιότερες συνθέσεις του και διασκευές σε τραγούδια νεότερων ερμηνευτών, η συναυλία του Αλέξανδρου Δράκου-Κτιστάκη θα επικεντρωθεί κυρίως στην τελευταία δισκογραφική του δουλειά, με τίτλο «Κύκλοι. Εξι τραγούδια και έξι ορχηστρικά», που κυκλοφόρησε από την Panik Oxygen τον Απρίλιο. Οπως και στον δίσκο, στη συναυλία θα τραγουδήσουν η Δήμητρα Σελεμίδου και ο Παναγιώτης Λάμπουρας, πλαισιωμένοι από ένα τζαζ κουαρτέτο και μια ορχήστρα δωματίου, υπό τη διεύθυνση του Στάθη Σούλη. Τους στίχους των τραγουδιών υπογράφουν οι Ελένη Φωτάκη, Λήδα Ρουμάνη και ο ίδιος ο Αλέξανδρος Δράκος-Κτιστάκης, ενώ το μουσικό τους ύφος αποτυπώνει την αγάπη του συνθέτη για την τζαζ, την κλασική, αλλά και την παραδοσιακή μουσική. Και όπως γίνεται αντιληπτό έπειτα από μια έστω ακρόαση, ένα χαρακτηριστικό των «Κύκλων» είναι ότι αποτελούν ένα σύνολο ενιαίο.
Πόσο ριψοκίνδυνο είναι να δημιουργήσει κάποιος ένα τέτοιο άλμπουμ σήμερα, εν μέσω τόσο πολλών περισπασμών, που ευνοούν κυρίως τη διάδοση μεμονωμένων κομματιών; «Θα το χαρακτήριζε κανείς ακόμα και ουτοπικό, ήταν όμως μια προσέγγιση που μου είχε λείψει· σκέφτηκα λοιπόν να δημιουργήσω κάτι που ήθελα να ακούσω και δεν μπορούσα να βρω», αποκρίνεται ο Αλέξανδρος Δράκος-Κτιστάκης. Και πόσο εύκολο είναι να ακούσει κάποιος ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ, αφιερώνοντας τον απαραίτητο χρόνο; «Λόγω του YouTube ή του Spotify, η μουσική βιομηχανία έχει αλλάξει πολύ τη διαδικασία δημιουργίας ενός ενιαίου δίσκου», εξηγεί ο μουσικός. «Σε αυτό συμβάλλουν και οι ταχύτητες της εποχής, που καθιστούν δύσκολο το να ακούσεις ένα έργο από την αρχή έως το τέλος. Αυτό όμως δεν πρέπει να είναι λόγος για να κάνει καλλιτεχνικές εκπτώσεις κάποιος που αισθάνεται την ανάγκη για ένα τέτοιο έργο. Νομίζω ότι, τελικά, όλοι θα φτάσουμε σε ένα σημείο που θα χρειαζόμαστε να ακούσουμε κάτι με αρχή, μέση και τέλος. Η αποσπασματική καλλιτεχνική κατάθεση ποτέ δεν μπορεί να ολοκληρώσει τον λόγο ενός δημιουργού». Στον αντίποδα της αποσπασματικότητας, μία ακόμη τάση, που δεν απουσιάζει ακριβώς από τους «Κύκλους», θέλει τις μουσικές διαλέκτους να επικοινωνούν μεταξύ τους όλο και συχνότερα. Επέρχεται μήπως μια ομογενοποίησή τους; «Αυτό που αλλάζει, είναι ότι σε όλα τα στυλ υπάρχει υψηλή κατάρτιση και μεγάλο βάθος, κάτι που εθεωρείτο αποκλειστικό χαρακτηριστικό της κλασικής ή της τζαζ», παρατηρεί ο Αλέξανδρος Δράκος-Κτιστάκης. «Ετσι, συνδυάζονται μεν τα διάφορα είδη και η μουσική τείνει να οικουμενικοποιηθεί, υπάρχουν όμως και τα επιμέρους στοιχεία που διαθέτουν βάθος και μπορεί κανείς να ακούσει από τους συμμετέχοντες το ξεχωριστό ιδίωμα που καταθέτει ο καθένας».