Κάτλα
ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ (2021)
Δημιουργός: Μπαλτάσαρ Κορμακούρ
Ερμηνείες: Γκιουρούν Εφιόρο,
Ιρις Τάνια Φλίγκενρινγκ,
Ινγκβαρ Σίγκουρτσον
Ο πιο σπουδαίος Ισλανδός κινηματογραφιστής του καιρού μας, Μπαλτάσαρ Κορμακούρ («Jar City»), επιστρέφει με ένα ατμοσφαιρικό θρίλερ μυστηρίου για λογαριασμό του Netflix.
Η σειρά των οκτώ επεισοδίων μάς ταξιδεύει σε ένα σχεδόν εξώκοσμο τοπίο, στον ισλανδικό παγετώνα, εκεί όπου οι λιγοστοί κάτοικοι ζουν στη σκιά του ηφαιστείου Κάτλα. Ενα χρόνο μετά τη βίαιη έκρηξη που στοίχισε πολλές ζωές και κάλυψε τον τόπο με στάχτη, η πρόσφατη ηρεμία διαταράσσεται από τη μυστηριώδη εμφάνιση μιας γυμνής κοπέλας μέσα από τα χιόνια. Ταυτόχρονα, αρκετά παράξενα περιστατικά κάνουν την εμφάνισή τους, ενώ η νεαρή (πρωταγωνίστρια) Γκρίμα εξακολουθεί να ψάχνει για την αγνοούμενη αδελφή της.
Οι αποχρώσεις του γκρίζου είναι εδώ ατελείωτες, καθώς ο Κορμακούρ μας εισάγει σε ένα μουντό αλλά γοητευτικό, με τον τρόπο του, σύμπαν.
Φανερά επηρεασμένος από ανάλογες σειρές όπως το γερμανικό «Dark», που παίζουν με την έννοια του χωροχρόνου, ο Ισλανδός σκηνοθέτης και σεναριογράφος υιοθετεί εδώ παρόμοια προσέγγιση, διατηρώντας ωστόσο τη δική του μοναδική ματιά, κυρίως στο κομμάτι της απεικόνισης αλλά και των χαρακτήρων. Το δε Netflix παραμένει πιστό στα δημοφιλή θρίλερ μυστηρίου, επιτρέποντας πάντως εδώ φανερά περισσότερη δημιουργική ελευθερία και λιγότερη επιτήδευση.
Η άγρια αχλαδιά ★★★
ΔΡΑΜΑ (2019)
Σκηνοθεσία: Νούρι Μπίλγκε Τσεϊλάν
Ερμηνείες: Ντογκού Ντεμιρκόλ,
Μουράτ Τσεμσίρ, Μπενού Γιλντιμλάρ
Από την πλατφόρμα του Cinobo αυτή την εβδομάδα επιλέγουμε μία από τις πιο πρόσφατες ταινίες του βραβευμένου με Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες, Νούρι Μπίλγκε Τσεϊλάν. Ο Τούρκος κινηματογραφιστής («Κάποτε στην Ανατολία», «Χειμερία νάρκη») συνθέτει εδώ μία ακόμη ιστορία βγαλμένη από τη σύγχρονη, γεμάτη αντιφάσεις, πραγματικότητα της πατρίδας του. Ο επίδοξος συγγραφέας Σινάν επιστρέφει απρόθυμα στο χωριό του κοντά στο Τσανάκαλε των Δαρδανελλίων μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του. Εκεί θα βρεθεί αντιμέτωπος με την επαρχιακή μιζέρια, αλλά και τον ανοικονόμητο πατέρα του, ο οποίος έχει συγκεντρώσει και μπόλικα χρέη από τον τζόγο.
Ο Τσεϊλάν εκμεταλλεύεται όλη την (τρίωρη) διάρκεια της ταινίας του για να αναπτύξει διαφορετικά επίπεδα γύρω από την καλλιτεχνική δημιουργία, τη θρησκεία και κυρίως την κοινωνία μιας χώρας με χαώδεις αποστάσεις ανάμεσα σε αστική και επαρχιακή ζωή.
Παρά το γεγονός πως αρκετοί από τους σχετικούς διαλόγους κυλούν μάλλον υπερβολικά σε μάκρος, χαλώντας κάπως τον ρυθμό, τα όσα λέγονται είναι στην ουσία τους πολύτιμα, τόσο σε αλληγορικό επίπεδο ενός δράματος ενηλικίωσης όσο και ως προς άλλα θέματα, όπως η ευθύνη του καλλιτέχνη απέναντι στην κοινωνία, τα ηθικά διλήμματα κ.ά.