Old ★★★
ΘΡΙΛΕΡ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ (2021)
Σκηνοθεσία: Μ. Νάιτ Σιάμαλαν
Ερμηνείες: Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ, Βίκι Κριπς, Ρούφους Σιούελ
Ο μετρ του σύγχρονου τρόμου –αν και κάπως άνισος στο έργο του– Μ. Νάιτ Σιάμαλαν επιστρέφει με μια ευφάνταστη ιστορία, η οποία εκτυλίσσεται σε κάποια ειδυλλιακή εξωτική παραλία. Στο επίκεντρο βρίσκεται μια τετραμελής οικογένεια, δυσλειτουργική και στα όρια της διάλυσης, η οποία φθάνει για ολιγοήμερες διακοπές σε ένα πολυτελές θέρετρο. Εκεί θα λάβουν μέρος σε ημερήσια εξόρμηση στην απομονωμένη παραλία, παρέα μόνο με μερικούς ακόμα εκλεκτούς καλεσμένους.
Σύντομα, ωστόσο, οι πάντες θα καταλάβουν πως το μαγευτικό τοπίο κρύβει αλλόκοτα μυστικά, κάνοντας τον χρόνο να κυλάει πολύ ταχύτερα από το φυσιολογικό. Ο Σιάμαλαν αντλεί από –ή και σχεδόν αντιγράφει– δεκάδες πηγές, από τα μυστήρια του «Lost» μέχρι τον «Εξολοθρευτή Αγγελο» του Μπουνιουέλ, «παίζοντας» κυρίως με την ιδέα του χρόνου αλλά και με άλλες παραμέτρους (κοινωνικές, διαπροσωπικές κ.ο.κ.). Οπως είναι αναμενόμενο, η χρονική παραμόρφωση που επιβάλλει η παραλία έχει όλων των ειδών τις συνέπειες πάνω στην ομάδα των ανθρώπων, οι οποίοι βλέπουν τον εαυτό τους να γερνάει ολόκληρα χρόνια μέσα σε λίγες μόνο ώρες.
Ξαφνικά το ερώτημα «τι θα έκανες αν ήξερες ότι έχεις μόνο μια μέρα ζωής;» γίνεται τρομακτικά κυριολεκτικό και επείγον. Γενικότερα, οι φιλοσοφικές προεκτάσεις της ταινίας πηγαίνουν αρκετά μακριά, αν και θα ήταν προτιμότερο να αφεθούν περισσότερο στο χέρι του θεατή να τις ανακαλύψει παρά να «επιβάλλονται», όπως γίνεται αρκετά έντονα εδώ.
Από την άλλη, στο τεχνικό κομμάτι, ο Ινδός σκηνοθέτης κάνει ό,τι μπορεί (σε βαθμό υπερβολής, ίσως) προκειμένου να εγκιβωτίσει την απέραντη παραλία του στον κλειστοφοβικό χαρακτήρα ενός θρίλερ. Ευρηματικά, «κλειστά» πλάνα, αδιάκοπη κίνηση της κάμερας και αρκετά άλλα επιστρατεύονται σε μια προσπάθεια αρκετά αποτελεσματική τελικά, αφού δεν μπορεί να πει κανείς πως το φιλμ στερείται ατμόσφαιρας.
Η νονά της νύχτας ★★ ½
ΚΩΜΩΔΙΑ (2020)
Σκηνοθεσία: Ζαν-Πολ Σαλομέ
Ερμηνείες: Ιζαμπέλ Ιπέρ,
Ιπολίτ Ζιραρντό
Τα τελευταία χρόνια τείνουμε να τη συνηθίσουμε σε ρόλους με έντονα δραματικό χαρακτήρα («Elle», «Η χήρα»), ωστόσο εδώ η Ιζαμπέλ Ιπέρ επιστρέφει σε μια πιο ανάλαφρη γαλλική κωμωδία, την οποία φυσικά και κατακτά με το ασύγκριτο στυλ της. Εχοντας χάσει τον σύζυγό της σε μικρή ηλικία, η Πασιάνς εργάζεται ως μεταφράστρια για λογαριασμό της γαλλικής Δίωξης Ναρκωτικών, με κύρια δουλειά την τηλεφωνική παρακολούθηση των αραβόφωνων διακινητών.
Τα χρήματα που κερδίζει ίσα που φθάνουν για να καλύψει το γηροκομείο της μητέρας της, ωστόσο τα πάντα θα αλλάξουν όταν μπροστά της θα… προσγειωθεί η πληροφορία για την τοποθεσία ενός μεγάλου (και προσωρινά αδέσποτου) φορτίου ναρκωτικών. Ξαφνικά, η υπεράνω υποψίας Πασιάνς θα μεταβληθεί σε… νονά της νύχτας, αποκαλύπτοντας έναν άλλο εαυτό, που έχει να κάνει και με το παρελθόν της.
Η γρήγορη κινηματογράφηση και το γενικώς καλογραμμένο σενάριο βοηθούν ώστε να διατηρηθεί η περιπετειώδης ταυτότητα της ταινίας και η τελευταία να μην εξαντληθεί μόνο σε μερικές κωμικές ατάκες. Ο πολυσυλλεκτικός χαρακτήρας της σύγχρονης γαλλικής κοινωνίας που αναδύεται, είναι επίσης απολαυστικός. Και αν σχεδόν τα πάντα εδώ είναι αρκετά προβλέψιμα και κατ’ επανάληψιν ιδωμένα, και μόνο η αεράτη ερμηνεία της Ιπέρ, η οποία μεταμορφώνεται με την αραβική της αμφίεση, αξίζει για να μπει κανείς στον κόπο.
ΕΜΕΙΣ…
Τη σύνθεση του φετινού εθνικού διαγωνιστικού του προγράμματος ανακοίνωσε χθες το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, το οποίο προετοιμάζει την 44η έκδοσή του, από τις 12 μέχρι και τις 18 Σεπτεμβρίου. Από τις 247 ταινίες που κατατέθηκαν, επιλέχθηκαν να διαγωνιστούν συνολικά 30: 24 μυθοπλασίας, δύο ντοκιμαντέρ, δύο κινουμένων σχεδίων και δύο πειραματικές. Υπάρχει όμως και κάτι άλλο αξιοσημείωτο φέτος όσον αφορά τη σύνθεση των διαγωνιζομένων. Οπως σημειώνει ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ, Γιάννης Σακαρίδης, «για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού οι γυναίκες υπερτερούν αριθμητικά έναντι των ανδρών σκηνοθετών (19 γυναίκες, 14 άνδρες). Το πλήρες διαγωνιστικό πρόγραμμα μπορεί να αναζητηθεί στο dramafilmfestival.gr.
…ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ
Ξανανοίγει τις πόρτες του, έπειτα από τη διακοπή της πανδημίας, το περίφημο Paris Theater, ο θρυλικός κινηματογράφος της Νέας Υόρκης που άνοιξε το 1948 και το 2019 αγοράστηκε από το Netflix, το οποίο φιλοξένησε εκεί μερικές από τις λαμπερές πρεμιέρες των ταινιών του. Οσο για το τωρινό άνοιγμα, αυτό θα συνοδευθεί από την πρεμιέρα του «Forty-Year-Old Version» (12 Αυγούστου) της Αφροαμερικανίδας σκηνοθέτιδος Ράντα Μπλανκ, η οποία θα επιλέξει επίσης έναν κατάλογο σπουδαίων φιλμ από το παρελθόν (το «Shadows» του Κασσαβέτη, το «Dog Day Afternoon» του Σίντνεϊ Λιούμετ, την «Γκαρσονιέρα» του Μπίλι Γουάιλντερ) για να συμπληρώσουν τις πρώτες μέρες προβολών.
ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΕΠΙΣΗΣ
Λάσι γύρνα σπίτι
Σκηνοθεσία: Χάνο Ολντερντίσεν
Ερμηνείες: Νίκο Μαρίσκα,
Σεμπάστιαν Μπεζέλ, Αννα Μαρία Μούε
Αχώριστοι φίλοι
Η πιο διάσημη κινηματογραφική σκυλίτσα επιστρέφει για άλλη μια οικογενειακή περιπέτεια, η οποία αυτή τη φορά μάς έρχεται από τη Γερμανία. Εκεί, σε ένα εξοχικό ειδυλλιακό τοπίο, ο 12χρονος Φλο γίνεται αχώριστος φίλος με τη Λάσι. Οταν όμως ο πατέρας του χάνει τη δουλειά του, η οικογένεια αναγκάζεται να μετακομίσει σε ένα μικρό διαμέρισμα όπου απαγορεύονται τα σκυλιά. Από την άλλη, και η Λάσι δυσκολεύεται να προσαρμοστεί στο δικό της καινούργιο σπίτι, οπότε το σκάει, ξεκινώντας ένα γεμάτο περιπέτειες ταξίδι προκειμένου να συναντήσει ξανά τον αγαπημένο της φίλο. Και αυτή η ιστορία βασίζεται σε ένα από τα διηγήματα του Ερικ Νέιτ, λογοτεχνικού δημιουργού της θρυλικής Λάσι.
Η διπλή ζωή της Βερόνικα ★★★★★
Σκηνοθεσία: Κριστόφ Κισλόφσκι
Ερμηνείες: Ιρέν Ζακόμπ, Φιλίπ Βολτέρ,
Αλεξάντερ Μπαρντίνι
Αξέχαστος Κισλόφσκι
Με αφορμή τη συμπλήρωση 30 χρόνων από την πρεμιέρα της, επανακυκλοφορεί μία από τις σπουδαιότερες ταινίες του Κριστόφ Κισλόφσκι. Οπως υποδεικνύει και ο τίτλος, η υπέροχη Ιρέν Ζακόμπ υποδύεται εδώ τον διπλό ρόλο της Πολωνέζας Βερόνικα και ταυτόχρονα της Γαλλίδας Βερονίκ. Οι δύο άγνωστες μεταξύ τους ηρωίδες μοιράζονται έναν μυστηριώδη μεταφυσικό δεσμό, ο οποίος θα μας δώσει μια διαφορετική οπτική πάνω στην ιστορία των παράλληλων ζωών τους. Φιλοσοφικοί στοχασμοί, βαθιά αναζήτηση πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις και στην ενσυναίσθηση και πολλά ακόμα διαχέονται αριστουργηματικά, μέσα από τα διαφορετικά χρωματικά φίλτρα, τον χειρισμό της κάμερας, αλλά και την αξέχαστη μουσική του Ζμπίγκνιεφ Πράισνερ.
Μη φεύγεις, Βάντα! ★★ ½
Σκηνοθεσία: Μπετίνα Ομπερλί
Ερμηνείες: Ανιέσκα Γκρατσόφσκα,
Αντρέ Γιανγκ, Μάρτε Κέλερ
Οικογενειακοί μπελάδες
Μια διαφορετική ματιά στο ζήτημα της μετανάστευσης προσφέρει η βραβευμένη σε Τραϊμπέκα και Βανκούβερ κομεντί της Μπετίνα Ομπερλι. Η Βάντα, μια κοπέλα από την Πολωνία, εργάζεται ως οικιακή βοηθός σε μια εξοχική βίλα στην Ελβετία, φροντίζοντας τον ηλικιωμένο πατριάρχη της οικογένειας. Μια αναπάντεχη εγκυμοσύνη, ωστόσο, θα ανατρέψει τα πάντα, φέρνοντας στην επιφάνεια κρυμμένα μυστικά και αναστατώνοντας τις οικογένειες τόσο στην Ελβετία όσο και στην Πολωνία. Η οικογενειακή σάτιρα μπλέκεται με τα ταξικά – κοινωνικά σχόλια, σε μια πλοκή που ενίοτε παίρνει και παράξενες στροφές, παρόλο που διαρκεί υπερβολικά πολύ για να κρατήσει ακέραιο το ενδιαφέρον του θεατή. Στα θετικά, οι πολύ καλές ερμηνείες σχεδόν σύσσωμου του καστ.
Η μαύρη κηλίδα ★★
Σκηνοθεσία: Ενρίκε Γκαρσία
Ερμηνείες: Κούκα Εσκριμπάνο,
Πάμπλο Πουγιόλ
Αιματηρή αγρυπνία
Η δεξαμενή των ισπανικών θρίλερ συνεχίζει να προμηθεύει νέο υλικό, αυτή τη φορά ταξιδεύοντάς μας στην εξοχική Ανδαλουσία των αρχών της δεκαετίας του 1970. Εκεί, μετά τον θάνατο μιας ηλικιωμένης γυναίκας, οι τρεις κόρες της θα βρεθούν αντιμέτωπες με τη μικροκοινωνία του χωριού τους. Ταυτόχρονα, η άφιξη του από χρόνια αποξενωμένου αδελφού τους θα πυροδοτήσει εκρηκτικές εντάσεις και θα ανακαλέσει το παρελθόν, το βράδυ της αγρυπνίας πριν από την κηδεία. Παρόλο που καταφέρνει σχετικά εύκολα να μας βάλει στην απειλητική ατμόσφαιρα του θρίλερ, το φιλμ κάνει στη συνέχεια ό,τι μπορεί για να περιπλέξει και να γεμίσει υπερβολές μια κατά τα άλλα ενδιαφέρουσα αφήγηση.