Η ποιήτρια Μαρία Κουλούρη γεννήθηκε στη Χαλκίδα το 1975. Από τις εκδόσεις Μελάνι έχουν εκδοθεί τα βιβλία της: «Μουσείο άδειο», 2013 (Βραβείο «Γιάννη Βαρβέρη» Πρωτοεμφανιζόμενου Ποιητή της Εταιρείας Συγγραφέων), «Ρολόγια και άλλοι χτύποι», 2015 (Βραβείο «Σωτηρίου Ματράγκα» της Ακαδημίας Αθηνών), «Καθημερινά κρεβάτια», 2017. Το «Αστικό ελάφι», 2021, είναι το τέταρτο βιβλίο της. Από τις εκδόσεις Le Miel des Anges έχει εκδοθεί στο Παρίσι η ανθολογία ποιημάτων της «Lits quotidiens», 2018.
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
Το μυθιστόρημα «Δουβλινιάδα» του Ενρίκε Βίλα-Μάτας και το βιβλίο «Το σπουργίτι του Γκέρικε» του ποιητή Γιαν Βάγκνερ.
Ποιος ήρωας/ηρωίδα λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;
Με γοητεύει ο Οράσιο Ολιβέιρα, από το «Κουτσό» του Κορτάσαρ, για την πεποίθησή του να ζει χωρίς δεσμεύσεις και στεγανά. Ολα είναι πιθανά και πεπερασμένα, γι’ αυτό οφείλουμε να ζούμε φτάνοντας στον πυρήνα κάθε εμπειρίας.
Διοργανώνετε ένα δείπνο. Ποιους συγγραφείς καλείτε, ζώντες και τεθνεώτες;
Τον Ερασμο και τον Μπέκετ, για να μελετήσουμε την έννοια της ειρωνείας, ανυψώνοντας τη μωρία στο βάθρο που της αντιστοιχεί. Γεμίσαμε αυθεντίες, ενώ οι βεβαιότητες χάσκουν αβοήθητες.
Ποιο ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που μάθατε πρόσφατα χάρη στην ανάγνωση ενός βιβλίου;
Από το βιβλίο του Γιάννη Παντελάκη «Los buenos antifascistas» έμαθα για την εθελοντική παρουσία πολλών Ελλήνων στον ισπανικό εμφύλιο, οι οποίοι πολέμησαν με αυταπάρνηση. Αρκετοί από αυτούς έχασαν τη ζωή τους στη μάχη.
Ποιο κλασικό βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα για πρώτη φορά;
Τη «Θεία Κωμωδία» του Δάντη.
Και ποιο είναι το βιβλίο που έχετε διαβάσει τις περισσότερες φορές;
Ανατρέχω συχνά στην «Ερημη χώρα» του Τ. Σ. Ελιοτ.
Γράφετε: «Από την ανεπάρκεια της φαντασίας/ μεγαλύτερη η ανεπάρκεια της γλώσσας/ Μας κάνει αεικίνητους μ’ ένα βάρος στο στόμα». Ενα σχόλιο;
Ακόμα και η πιο πλούσια γλώσσα στον κόσμο κάποιες φορές μοιάζει ανήμπορη να ενσαρκώσει σκέψεις και συναισθήματα. Ορισμένες φορές νιώθουμε κάτι απροσδιόριστο, που το φέρουμε ως ασχημάτιστη ιδέα και πρακτικά παραμένει άδηλο. Ο,τι δεν ειπώνεται φαίνεται να μην υπάρχει, ωστόσο καταλαμβάνει όγκο, ο οποίος μας αναγκάζει να κινητοποιηθούμε για να τακτοποιήσουμε το βάρος του. Σκέφτομαι ότι οι στίχοι αυτοί είναι ο προσωπικός μου ορισμός για την ποίηση. Γράφω για να αντέξω το βάρος όσων δεν μπορούν να ειπωθούν με άλλον τρόπο.
Είστε σύμβουλος ψυχικής υγείας και εμψυχώτρια θεατρικών ομάδων ενήλικων ατόμων με αυτισμό. Πώς επιδρούν αυτές οι ιδιότητες στην ποίησή σας;
Καθημερινά στην εργασία μου έρχομαι σε επαφή με ανθρώπους που έχουν ευαίσθητες και συχνά ενδιαφέρουσες ιστορίες ζωής. Δεν έχω καταφέρει να μεταφέρω κάποια από αυτές στα ποιήματά μου, όμως η υπαρξιακή ανησυχία που χαρακτηρίζει την ποίησή μου πηγάζει και από την πολυετή εργασιακή μου εμπειρία.
500 λέξεις με τη Μαρία Κουλούρη
2' 2" χρόνος ανάγνωσης
