Στο άκουσμα του ονόματός του οι περισσότεροι θα έψαχναν να ταιριάξουν μία από τις ταινίες του και ειδικά οι σινεφίλ δεν θα δυσκολεύονταν πολύ. «Παρίσι, Τέξας», «Τα φτερά του έρωτα», «Πέρα από τα σύννεφα», «Million dollar hotel», «Η κατάσταση των πραγμάτων», «Buena Vista Social Club», «Πίνα», είναι λίγες μόνο από τις ταινίες που σκηνοθέτησε ο 76χρονος σήμερα Γερμανός σκηνοθέτης Βιμ Βέντερς στην καριέρα του που μετράει πάνω από πέντε δεκαετίες.
Ο κινηματογραφιστής της περιπλάνησης, όμως, αποτυπώνει το ίδιο εύγλωττα όχι μόνο την κινούμενη εικόνα αλλά και τη στατική και μάλιστα εδώ και αρκετά χρόνια. Τοπία από τα ταξίδια του και παρασκήνια από τα γυρίσματα των ταινιών του αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος της φωτογραφικής δουλειάς του, η οποία έχει αναγνωριστεί με εκθέσεις και παρουσιάσεις διεθνώς. Μια σχετική έκθεση είχε οργανώσει το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης το 2006, με αφορμή το αφιέρωμα στο έργο του που έκανε το 47ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου.
Με αφορμή τα 20 χρόνια από την τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001 στους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης, το Πολεμικό Μουσείο του Λονδίνου παρουσιάζει πέντε μεγάλου μεγέθους φωτογραφίες του Βέντερς στο πλαίσιο της έκθεσής του με τίτλο «9/11: Twenty Years On». Η εικόνα που έχει εντυπωθεί στη συλλογική μνήμη από τη μέρα του τρομοκρατικού χτυπήματος είναι εκείνη με τους δύο ουρανοξύστες γεμάτους μαύρο καπνό, λίγο πριν από την κατάρρευσή τους. Στις φωτογραφίες του ο Βέντερς μεταφέρει το βλέμμα του κοινού στο έδαφος, στο «Σημείο Μηδέν» που είχε γίνει ένας «σωρός» (το σημείο ονομάστηκε αρχικά «the pile») από παραμορφωμένα μέταλλα, συντρίμμια από μπετόν και νεκρούς. Οπως εξηγεί στην εφημερίδα Guardian, πέρασε έξι ώρες στο «Σημείο Μηδέν» ως συνεργάτης του φωτογράφου Τζόελ Μεγιέροβιτς, που ήταν ο μοναδικός φωτογράφος με άδεια να αποτυπώσει τις εργασίες στο σημείο. Ενιωθε σαν να βρίσκεται μέσα σε ένα τεράστιο νεκροταφείο, ένα συναίσθημα που γινόταν πιο έντονο κάθε φορά που ακουγόταν ο ήχος μιας κόρνας, πράγμα που σήμαινε ότι είχε ανακαλυφθεί ακόμη ένα ανθρώπινο σώμα ανάμεσα στα συντρίμμια.
Το τοπίο στις φωτογραφίες του Βέντερς είναι απόκοσμο, μαύρο και γκρίζο. Το μοναδικό χρώμα που ξεχωρίζει είναι το κόκκινο των σκαπτικών μηχανημάτων και των γερανών και οι στολές των πυροσβεστών. «Η πανοραμική μου κάμερα αιχμαλώτισε ένα συνταρακτικό μήνυμα: “Κάτι τρομερό, κάτι που μοιάζει με την κόλαση, έγινε εδώ. Αλλά παρακαλώ, ας μη γίνει αυτό η βάση για περισσότερο μίσος, οι ζωές που χάθηκαν εδώ ας μη γίνουν η αιτία για περισσότερο αιματοκύλισμα. Ας είναι αυτό το μέρος ένα αιώνιο σύμβολο ειρήνης και επούλωσης”», σημειώνει ο Βιμ Βέντερς στο σημείωμα της έκθεσης στο Λονδίνο. Η ιστορία όμως δεν ακολούθησε την προτροπή του σκηνοθέτη.