Λιγκουίνι με πετροσωλήνες, πίνες ψητές, γόνος τηγανητός, ροφουδάκια στη σχάρα. Οι περισσότεροι έχουμε βρεθεί σε εστιατόρια ανά την Ελλάδα όπου δεν υπάρχει καμία έγνοια για την καταστροφή που συντελείται στα θαλάσσια οικοσυστήματα, στα μενού διαφημίζονται είδη απαγορευμένα και τα συρτάρια των ψυγείων είναι συχνά γεμάτα ψάρια σε ανεπίτρεπτα μεγέθη. Πολλοί επιχειρηματίες δεν έχουν απολύτως κανένα ενδιαφέρον για τα ψάρια, τα μαλάκια και τα οστρακοειδή που απειλούνται και για το πώς θα καταφέρουμε να ζήσουμε αξιοποιώντας σωστά τους θαλάσσιους πόρους.
Βέβαια δεν είναι μόνοι στο έγκλημα. Εχουν συνεργάτες τους μάγειρες που τα μαγειρεύουν και τους πελάτες που τα καταναλώνουν. Τι και αν δεκάδες έρευνες από τους μεγαλύτερους οργανισμούς διεθνώς και εκατοντάδες επιστημονικά άρθρα εδώ και χρόνια επισημαίνουν τους κινδύνους από την υπεραλίευση, την παράνομη εμπορία προστατευόμενων ειδών, την ανεύθυνη κατανάλωση. Η ανθρώπινη αλαζονεία παραμένει αήττητη.
Με το σκεπτικό ότι η γεύση πρέπει να πηγαίνει χέρι χέρι με τη βιωσιμότητα έγινε πριν από λίγες ημέρες ένας ενδιαφέρων διαγωνισμός στην Αθήνα. Διοργανώθηκε από τον περιβαλλοντικό οργανισμό Ethic Ocean, τη σχολή Ferrandi Paris, τη σχολή Yvon Bourges de Dinard και την ένωση Relais & Chateaux και φιλοξενήθηκε στην ελληνική σχολή Le Monde. Είναι ένας διαγωνισμός – θεσμός εδώ και δέκα χρόνια και απευθύνεται σε μαθητευόμενους μάγειρες κάτω των 25 ετών, καθώς και σε νέους επαγγελματίες κάτω των 35 ετών. Στη γενιά μαγείρων δηλαδή που περισσότερο απ’ όλες τις προηγούμενες βρίσκεται προ των ευθυνών της για την προστασία της βιοποικιλότητας στον πλανήτη και ιδιαίτερα στις θάλασσες.
Θα σταθώ σε μια διαγωνιζόμενη από την Κύπρο που κέρδισε το πρώτο βραβείο μαγειρεύοντας λεοντόψαρο, ένα από τα πλέον χωροκατακτητικά ξενικά είδη που καταβροχθίζει τα υπόλοιπα και αναπαράγεται ταχύτατα. Ενα είδος –νοστιμότατο πρέπει να πω– που αν το βάλουμε στη διατροφή μας θα βοηθήσουμε το θαλάσσιο οικοσύστημα. Αυτή είναι μια υπεύθυνη πρόταση. Μια ηθική στάση απέναντι στο περιβάλλον. Ο μάγειρας είναι ο κρίσιμος κρίκος μεταξύ των επαγγελματιών ψαράδων και των καταναλωτών. Στην κουζίνα των εστιατορίων μπορεί να ανακοπεί η ξέφρενη πορεία της εξάντλησης των θαλάσσιων πόρων.