Στις 12 Νοεμβρίου 1995, ημέρα Κυριακή, ο Δημήτρης Δημόπουλος δήλωσε στην αστυνομία την εξαφάνιση της 29χρονης συζύγου του, Ολυμπίας Κηρύκου. Σύμφωνα με όσα ισχυρίσθηκε η αδελφή του, Καίτη Δημοπούλου, την προηγούμενη ημέρα, στις 8 η ώρα το πρωί, η ίδια μετέφερε την Ολυμπία με το αυτοκίνητό της από την Καλογρέζα, όπου έμενε, προς τη Νέα Ιωνία, όπου δούλευε –εργαζόταν στο κατάστημα Rex, στη λεωφόρο Ηρακλείου 263.
Οταν έφθασαν στην οδό Αγίας Φωτεινής, που είναι παράλληλη της Ηρακλείου, η Ολυμπία βγήκε από το αυτοκίνητο και προχώρησε προς την οδό Αρτεμισίας στρίβοντας δεξιά. Από εκείνη τη στιγμή τα ίχνη της χάθηκαν και μέχρι σήμερα κανείς δεν την ξαναείδε. Την ημέρα που εξαφανίσθηκε φορούσε τζιν παντελόνι, πλεκτό πουλόβερ και μαύρο παλτό. Στα χέρια της κρατούσε μια τσάντα. Η Ολυμπία, όπως ισχυρίσθηκαν τα πεθερικά της, πριν εξαφανιστεί άφησε ένα σημείωμα στο οποίο έγραφε: «Δημήτρη, θα έρθει η Κική να με πάρει από τη δουλειά. Θα πάμε μέχρι την Ελευσίνα να πάρουμε κάτι πράγματα και θα γυρίσω. Φιλιά».
Η μαρτυρία της κουνιάδας της και το συγγενικό περιβάλλον του συζύγου της άφησαν να εννοηθεί πως επρόκειτο να ηθελημένη εξαφάνιση, κάτι που ήλπιζαν και οι γονείς της. Οι έρευνες της αστυνομίας έχουν σταματήσει εδώ και καιρό. Ομως, έπειτα από 26 χρόνια, ο ιδιωτικός ερευνητής Χάρης Βεραμόν και η true crime σειρά ντοκιμαντέρ που παρουσιάζει στο ΥouΤube αναζητεί «Ιχνη στο σκοτάδι» Οπως ισχυρίζεται ο ίδιος, υπάρχουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα, παραλείψεις και νέα στοιχεία στην υπόθεση της Ολυμπίας. Μέχρι στιγμής, στο διαδικτυακό κανάλι έχουν παρουσιαστεί οκτώ επεισόδια της σειράς, τα οποία αφορούν τρεις ανεξιχνίαστες αστυνομικές υποθέσεις: τη δολοφονία του Κώστα Ταχτσή τον Αύγουστο του 1988, την εξαφάνιση της Ολυμπίας Κηρύκου και την πιο πρόσφατη περίπτωση της Ειρήνης Λαγούδη, που βρέθηκε νεκρή στις 6 Ιανουαρίου 2018 μέσα στο αυτοκίνητό της. Ηταν αυτοκτονία, όπως φαίνεται να πιστεύει η αστυνομία, ή δολοφονία, όπως «δείχνουν»τα νέα δεδομένα που παρουσιάζουν τα «Ιχνη στο σκοτάδι» Οι σειρές, αλλά και τα τηλεοπτικά σόου που αφορούν εγκλήματα –κυρίως δολοφονίες– αναπαριστώντας τα δεδομένα, ερευνώντας νέα στοιχεία ή εξιχνιάζοντας άλυτα μυστήρια, βρίσκονται στην κορυφή της θεαματικότητας παγκοσμίως. Πρόκειται για ακριβές παραγωγές, με επιτελεία ειδικών δημοσιογράφων και ικανούς σκηνοθέτες, οι οποίοι κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα νέο ευπώλητο ψυχαγωγικό είδος.
Στις ΟΤΤ πλατφόρμες, τα ερευνητικά ντοκιμαντέρ που αφορούν πραγματικά εγκλήματα έχουν απογειωθεί σε τηλεθέαση και όπως δείχνουν οι έρευνες, το πιο φανατικό κοινό τους είναι γυναικείο. Προφανώς, τα «Ιχνη στο σκοτάδι»είναι ένα πολύ μικρότερο πρότζεκτ, αυτοχρηματοδοτούμενο, που ωστόσο έχει φτιάξει το κοινό του στο ΥouΤube. Ο Χάρης Βεραμόν κάνει την έρευνα και γράφει το σενάριο, ενώ σκηνοθέτης και μοντέρ είναι ο Αλέξης Στεφανής.
Τα «Ιχνη στο σκοτάδι» είναι ένα αυτοχρημα- τοδοτούμενο πρότζεκτ με φανατικούς θεατές.
Hardboiled περσόνα
Με το καπέλο του, τα μαύρα γυαλιά και το σκούρο παλτό δημιουργεί μια περσόνα που θυμίζει περισσότερο ντετέκτιβ hardboiled αστυνομικών μυθιστορημάτων. Ωστόσο, ο ίδιος προτιμά τον Αρθουρ Κόναν Ντόιλ και τους γρίφους του Σέρλοκ Χολμς. Αγαπάει επίσης τον Τζον Γουόλς, τον διάσημο Αμερικανό ερευνητή εγκλημάτων και παρουσιαστή του σόου «merica’s Most Wanted» Αλλά η true crime σειρά που θεωρεί υπόδειγμα είναι το ατμοσφαιρικό «he Son of Sam»και ο άφοβος δημοσιογράφος-ερευνητής Μόρεϊ Τέρι, ο οποίος κατάφερε να βρει νέα στοιχεία για μια πολύκροτη υπόθεση σίριαλ κίλερ στις ΗΠΑ, «ένα σύμβολο, ένας αγωνιστής της αλήθειας» όπως λέει ο ίδιος.
«Νομίζω πως οι αληθινές ιστορίες εγκλημάτων, το μυστήριο και η αγωνία της αναζήτησης κάνουν τους θεατές να ταυτίζονται με το θύμα και να προσπαθούν να λύσουν οι ίδιοι το αίνιγμα» απαντά όταν τον ρωτάμε γιατί πιστεύει ότι τα true crime doc παρουσιάζουν τέτοια άνθηση. Και υπάρχουν πολλά ανεξιχνίαστα εγκλήματα στην Ελλάδα; «Αμέτρητα» τονίζει. «Διότι πολλές υποθέσεις αντιμετωπίζονται εξαρχής ως οικειοθελείς εξαφανίσεις ή αυτοκτονίες. Επίσης, υπάρχουν υποθέσεις δολοφονιών στην οποίες το “σενάριο” δεν “δένει” καλά έτσι όπως το εξιστορεί ο τελευταίος μάρτυρας. Τελικά, όμως, η υπόθεση καταλήγει στο αρχείο για διάφορους λόγους: κακή διαχείριση από τις Αρχές, τους συγγενείς των θυμάτων, έλλειψη στοιχείων, εσφαλμένες ερευνητικές προσεγγίσεις. Υπάρχει πρόβλημα στη νομολογία, στη δομή επεξεργασίας των φακέλων με εξαφανίσεις και στον τρόπο λειτουργίας και επικοινωνίας των υπηρεσιών μεταξύ τους».
Παρ’ όλα αυτά, ο ίδιος επέλεξε να ασχοληθεί με τρεις τέτοιες «σκοτεινές»υποθέσεις. «Επειδή ο χρόνος τις κράτησε ανεξιχνίαστες και αυτό δεν μου αρέσει» εξηγεί. «Χρειάζεται να τις θυμηθούμε, γιατί δεν μπορώ να δεχτώ πως κάποιοι σκότωσαν και κυκλοφορούν ελεύθεροι και ανενόχλητοι. Τα θύματα, έστω και τώρα, χρειάζονται τουλάχιστον ηθική δικαίωση και έναν τόπο ταφής» Ετσι, η σειρά αποσκοπεί, εκτός των άλλων, να διερευνήσει στοιχεία και πληροφορίες παλαιών υποθέσεων, ακόμη και αν πλέον τα αδικήματα έχουν παραγραφεί.
«Υπάρχει κάποια πολύκροτη υπόθεση που θα θέλατε να ερευνήσετε;»τον ρωτάμε. «Της Αγγελικής Σταυρουλάκη» απαντά. «Μεγάλο μυστήριο. Το πρωί της Πέμπτης 18 Φεβρουαρίου 2010, η φοιτήτρια έφυγε από το σπίτι της στο χωριό Ασή Γωνιά Χανίων με το αυτοκίνητο της οικογένειας. Αργότερα, το όχημα βρέθηκε εγκαταλελειμμένο στην εθνική οδό Χανίων – Ρεθύμνου, στη γέφυρα Πετρέ, έξω από την εκκλησία της Παναγίας της Παμμακαρίστου. Ηταν ξεκλείδωτο, τα κλειδιά στη μηχανή και μέσα βρέθηκαν όλα τα προσωπικά αντικείμενα και η ταυτότητα της κοπέλας. Από τότε μέχρι σήμερα παραμένει άφαντη».