Οι νέες ταινίες της εβδομάδας από τον Αιμίλιο Χαρμπή: Ιστορία και μνήμη επί της οθόνης

Οι νέες ταινίες της εβδομάδας από τον Αιμίλιο Χαρμπή: Ιστορία και μνήμη επί της οθόνης

Μια πλούσια κινηματογραφική εβδομάδα για κάθε γούστο, με βραβευμένες, σινεφίλ ταινίες, αλλά και υπερήρωες της Marvel

4' 24" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Κβο βάντις, Αΐντα; ★★★★
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΔΡΑΜΑ (2020)
Σκηνοθεσία: Τζασμίλα Ζμπάνιτς
Ερμηνείες: Τζάσνα Τζούρισιτς, Μπόρις Λερ, Ντίνο Μπαΐροβιτς

Η καλύτερη ταινία της εβδομάδας, υποψήφια και για το διεθνές Οσκαρ, ξυπνάει μνήμες από την πιο αιματηρή σελίδα της πρόσφατης Ιστορίας των Βαλκανίων. Η Βόσνια σκηνοθέτις Τζασμίλα Ζμπάνιτς προτιμά τη μυθοπλασία αντί του ντοκιμαντέρ –και δικαιώνεται– προκειμένου να αφηγηθεί τα τραγικά γεγονότα που έλαβαν χώρα στις 11 Ιουλίου 1995 και γνωρίζουμε ως «σφαγή της Σρεμπρένιτσα». Ηρωίδα της είναι η Αΐντα, μια διερμηνέας που εργάζεται για λογαριασμό των Ηνωμένων Εθνών στη Σρεμπρένιτσα. Οπως και οι περισσότεροι κάτοικοι της πόλης, θα βρεθεί εγκλωβισμένη, μαζί με την οικογένειά της, στο γειτονικό στρατόπεδο των Η.Ε., ενώ απέξω χιλιάδες κόσμος τρέμει τον ερχομό των εχθρικών σερβικών δυνάμεων.

Μέσα σε κλίμα τρομερής έντασης, το φιλμ επιχειρεί να αναδείξει τόσο την παράνοια του εμφυλίου πολέμου όσο και τη σύγχυση και την πλήρη ανεπάρκεια των κυανόκρανων ώστε να αποφευχθεί η τραγωδία. Αποφεύγοντας να απεικονίσει αυτή καθαυτή τη βία και τις δολοφονίες, η Ζμπάνιτς αφήνει τον θεατή να οδηγηθεί ο ίδιος στο μονοπάτι του τρόμου μέσα από την αγωνία της πρωταγωνίστριας –εκπληκτική η Τζάσνα Τζούρισιτς– και το δίλημμα που εκείνη αντιμετωπίζει. Το δικό της προσωπικό τραύμα μπλέκεται αριστοτεχνικά με το συλλογικό, αφήνοντάς μας με έναν κόμπο στο στομάχι.

Venom 2 ★★
ΔΡΑΣΗΣ (2021)
Σκηνοθεσία: Αντι Σέρκις
Ερμηνείες: Τομ Χάρντι, Γούντι Χάρελσον, Μισέλ Ουίλιαμς

Ενας από τους πιο σκοτεινούς ήρωες της Marvel αποκτά και σίκουελ της κινηματογραφικής του περιπέτειας, έπειτα από την εισπρακτική επιτυχία της πρώτης ταινίας. Ο Τομ Χάρντι επιστρέφει στον ρόλο του Εντι Μπροκ, του δημοσιογράφου που συμβιώνει πια κανονικά με τον εξωγήινο οργανισμό που διψάει για αίμα και μοιράζεται το σώμα του. Το «κανονικά», βέβαια, είναι σχετικό, αφού σύντομα οι δυο τους θα έρθουν σε σύγκρουση· παρ’ όλα αυτά πιο επείγοντες μπελάδες, με τη μορφή ενός μανιακού που χρησιμοποιεί την ίδια, διπρόσωπη συνταγή για να σκορπίσει τον τρόμο, θα τους ενώσουν ξανά εις σάρκα μίαν.

Μιναμάτα ★★★
ΔΡΑΜΑ (2020)
Σκηνοθεσία: Αντριου Λέβιτας
Ερμηνείες: Τζόνι Ντεπ, Μπιλ Νάι, Χιρογιούκι Σανάντα

Η πανδημία καθυστέρησε πολύ την κυκλοφορία της ταινίας του Αντριου Λέβιτας, την οποία είδαμε στο Φεστιβάλ Βερολίνου του 2020, όμως πλέον είναι εδώ για να μας αφηγηθεί την ενδιαφέρουσα –και αληθινή– ιστορία της. Ο Τζόνι Ντεπ υποδύεται ένα χαρακτήρα κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του, ερμηνεύοντας τον Γιουτζίν Σμιθ, έναν καταξιωμένο Αμερικανό φωτογράφο, ο οποίος ωστόσο βρίσκεται με κλονισμένη υγεία και στη δύση της καριέρας του στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Οταν η Αϊλίν, μια κοπέλα από την Ιαπωνία, τον προσεγγίζει και του μιλάει για το δράμα της Μιναμάτα, εκείνος ταξιδεύει μαζί της ανακαλύπτοντας και καταγράφοντας μια τρομακτική πραγματικότητα. Ο σκηνοθέτης Αντριου Λέβιτας εμπνέεται από ιστορία θάρρους του Σμιθ και των κατοίκων της Μιναμάτα, οι οποίοι αντιτάχθηκαν στη βιομηχανία που επί χρόνια δηλητηρίαζε με υδράργυρο τον τόπο τους. Η κινηματογραφική του προσέγγιση είναι ακαδημαϊκή μεν αλλά τρυφερή, περιστρεφόμενη γύρω από τη φιγούρα του Ντεπ, ο οποίος υποδύεται με μαστοριά του «καταραμένο» καλλιτέχνη που βρίσκει έναν καινούργιο και απόλυτα ιερό στόχο για να σημαδέψει με την κάμερά του. Το οικολογικό περιεχόμενο της ταινίας βρίσκεται σίγουρα στο επίκεντρο, μαζί πάντως και με τη θαυμαστή ιαπωνική κουλτούρα, που αντιμετωπίζεται με αγάπη και σεβασμό.

Δεν υπάρχει κακό ★★★½
ΔΡΑΜΑ (2020)
Σκηνοθεσία: Μοχαμάντ Ρασούλοφ
Ερμηνείες: Μπαράν Ρασούλοφ, Μαχτάμπ Σερβάτι, Ζίλα Σάχι

Επίσης από το Βερολίνο του 2020, η ταινία που κέρδισε και τη Χρυσή Αρκτο, είναι ένα σπονδυλωτό δράμα διά χειρός του Ιρανού δεξιοτέχνη Μοχαμάντ Ρασούλοφ. Μέσα από τέσσερις βινιέτες που χρησιμοποιούν διαφορετικές αφηγηματικές τεχνικές, ο τελευταίος τολμάει να μιλήσει για το σοβαρότατο ζήτημα της θανατικής ποινής, η οποία όχι μόνο βρίσκεται εν ισχύι, αλλά εφαρμόζεται ευρέως στο Ιράν, παράγοντας όλων των ειδών τις τραγικές ιστορίες. Οι ήρωές του είναι καθημερινοί άνθρωποι, από έναν αφοσιωμένο οικογενειάρχη μέχρι ένα στρατιώτη που κάνει τη θητεία του και μια νεαρή κοπέλα που επιστρέφει από το εξωτερικό· όλων οι ζωές επηρεάζονται καθοριστικά τόσο από τον θεσμό της θανατικής ποινής όσο και από τον γενικότερο φόβο των διώξεων και της εκδικητικότητας ενός αυταρχικού καθεστώτος.

Γκαγκάριν ★★½
ΔΡΑΜΑ (2020)
Σκηνοθεσία: Φανί Λιατάρ, Ζερεμί Τρουίλ
Ερμηνείες: Αλσενί Μπατιλί, Λινά Κουντρί, Ζαμίλ Μακρέιβεν

Ενα φιλμ που επιχειρεί –και ως ένα βαθμό τα καταφέρνει– να μεταφέρει τον ρομαντισμό και την αθωότητα στη σημερινή απρόσωπη εποχή, μας έρχεται από τα παρισινά προάστια. Εκεί ο νεαρός Γιουρί κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να σώσει το παλιό συγκρότημα εργατικών κατοικιών όπου ζει από την κατεδάφιση. Οπως εκείνος έτσι και αυτό είναι ονομασμένο προς τιμήν του μεγάλου Σοβιετικού κοσμοναύτη Γιούρι Γκαγκάριν, με το έφηβο αγόρι να ονειρεύεται μια μέρα να μοιάσει στον ήρωά του. Οταν η σκληρή πραγματικότητα επιβάλλεται με τον τρόπο της, ο Γιουρί θα αρχίσει να χτίζει τον δικό του προσωπικό «πλανήτη».

Memoria ★★★
ΣΙΝΕΦΙΛ (2021)
Σκηνοθεσία: Απιτσατπόνγκ Βερασεθάκουλ
Ερμηνείες: Τίλντα Σουίντον, Ελκίν Ντίαζ, Ζαν Μπαλιμπάρ

Ο βραβευμένος με τον Χρυσό Φοίνικα Ταϊλανδός κινηματογραφιστής επιστρέφει με ένα πολύ ιδιαίτερο φιλμ, το οποίο απέσπασε το Μεγάλο Βραβείο της επιτροπής και στη φετινή Κρουαζέτ.

Πρωταγωνίστριά του η Τίλντα Σουίντον στον ρόλο μιας γυναίκας από τη Σκωτία, η οποία στη διάρκεια ενός ταξιδιού της στην Κολομβία αρχίζει να ακούει μια σειρά από παράξενους ήχους. Οσο ψάχνει το ζήτημα θα έχει και κάποιες αρκετά… ενδιαφέρουσες συναντήσεις.

Οπως υποδεικνύει ο τίτλος, η μνήμη και οι μηχανισμοί της έχουν κεντρικό χαρακτήρα στην ταινία του Βερασεθάκουλ, η οποία αναπτύσσει αργόσυρτα τις περισσότερες από τις ποιητικές σεκάνς της. Η Τίλντα Σουίντον είναι όπως πάντα εξαιρετική, σε ένα σύνολο με μερικές σπουδαίες ιδέες, το οποίο πάντως μπορεί να αποδειχθεί και πολύ κουραστικό για τον μη «μυημένο» θεατή.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή