Οι Ελληνες καταναλωτές θέλουν να ακολουθήσουν ένα διατροφικό μοντέλο φιλικό προς τον πλανήτη, διαβάζω σε πρόσφατη ευρωπαϊκή έρευνα που διεξήχθη για λογαριασμό του WWF, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής. Τι έδειξε η έρευνα: οι Ελληνες πιστεύουν σε ποσοστό 56% (ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 52%) ότι οι παραγωγικές μέθοδοι που ακολουθούμε, αλλά και ο τρόπος που καταναλώνουμε την τροφή έχει αρνητικές συνέπειες στο περιβάλλον.
Πιο συγκεκριμένα, το 89% των ερωτηθέντων ανησυχεί για το νερό που πίνουμε, θεωρώντας ότι είναι εκτεθειμένο στη ρύπανση, για τον αέρα και το έδαφος επίσης, για την απώλεια βιοποικιλότητας, την εξαφάνιση των ειδών, τις θάλασσές μας, την κλιματική κρίση και πολλά ακόμη. Σε όλα αυτά η εκφρασμένη ανησυχία ξεπερνάει σε ποσοστό –των ερωτηθέντων πάντα– το 80%. Εξαιρετικά θετική στάση.
Ομως. Υπάρχει ένα «όμως». Μόλις το 36% των Ελλήνων γνωρίζει με ποιον τρόπο οι διατροφικές επιλογές που κάνει, αυτά που βάζει στο πιάτο του να το πούμε πιο απλά, επηρεάζουν το περιβάλλον. Μόλις ένας στους τρεις Ελληνες έχει συνειδητοποιήσει ότι ο τρόπος που καταναλώνει και τρέφεται μπορεί να είναι ιδιαίτερα βλαπτικός για το περιβάλλον. Αποκωδικοποιώντας τα αποτελέσματα της έρευνας, θα λέγαμε ότι οι Ελληνες στη θεωρία τα πάμε καλά, στην πράξη όμως έχουμε μείνει πίσω. Δεν μας είναι και τόσο ξένο αυτό βέβαια. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να καλυφθεί το κενό. Ο βασικότερος παραμένει η εκπαίδευση. Στα σχολεία μπορεί να γίνει πολλή δουλειά, αρκεί να γίνεται συστηματικά και όχι με τη μορφή πυροτεχνήματος. Με εξαίρεση κάποιες αποσπασματικές κινήσεις, δεν γνωρίζω αν έχει σχεδιαστεί και υλοποιηθεί κάποια ολοκληρωμένη στρατηγική ενημέρωσης για το κλίμα και τον πλανήτη, τη διατροφή, τα είδη που απειλούνται με εξαφάνιση, τις φιλικές προς το περιβάλλον γεωργικές πρακτικές, τη διαχείριση απορριμμάτων, όλα όσα μας απασχολούν και συζητάμε.
Υπάρχουν και άλλοι τρόποι να περάσεις το μήνυμα, πιο δημοφιλείς και «ανάλαφροι». Τόσοι τηλεοπτικοί διαγωνισμοί μαγειρικής προβάλλονται φέτος στα κανάλια. Κάποιοι μάλιστα με υψηλά ποσοστά τηλεθέασης. Μήπως να ασχολούνται και με το τι πρέπει να καταναλώνουμε και να τρώμε για να βοηθήσουμε τον πλανήτη; Ολοι αυτοί οι σπουδαίοι σεφ, οι τόσο ευαισθητοποιημένοι στο πόσο έχει «ξεφύγει» το ψήσιμο στο κρέας ή στο αν θα βρεθεί ένα κόκαλο στο φιλεταρισμένο ψάρι, ας δείξουν την ίδια ευαισθησία και επιμονή να οδηγήσουν όσο το δυνατόν περισσότερους τηλεθεατές σε μια πιο «πράσινη» διατροφή.