Ο Αλέξιος Μάινας (γενν. 1976) σπούδασε φιλοσοφία στη Βόννη. Πρόσφατη ποιητική συλλογή: «Προσκόμματα και ποιμαντικές λύσεις για την κατάβαση της αγέλης στον κάμπο σε περίπτωση αντάρας» (Μικρή Αρκτος, 2021).
Ποια βιβλία έχετε αυτό τον καιρό δίπλα σας;
Την «Ευθραυστότητα του αγαθού» της σπουδαίας Μάρθα Νούσμπαουμ και το διαυγές «Τέχνη του βίου» του καθηγητή μου Κρίστοφ Χορν, που με έμαθε φιλοσοφία. Στο κομοδίνο ποίηση: μεταφρασμένο Γκρύνμπαϊν («Αστρονόμος»), το επιδραστικό «Οσο ακούω σε χρώμα» του Γιάννη Τζανετάκη, την ίσως μόνη αξιοπρεπή προσπάθεια ανθολόγησης της νέας γενιάς: το «Ποίηση με πείσμα», και την πρόσφατη, στοχαστική συλλογή «Θα ήσουν παντελώς ανυπεράσπιστος» της Δήμητρας Κωτούλα.
Ποιος ήρωας λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;
Οταν γράφεις τόσο «φανατικά» (εντατικά), πρέπει να διαβάζεις σε βάθος, δηλαδή αναλυτικά. Και καταφατικά, ως σεμνός ταξιδιώτης απέναντι στο τοπίο του. Οταν διαβάζεις πρέπει να βλέπεις. Και ν’ αφήνεις να σ’ αγγίξουν, να «ενσυναισθάνεσαι» θερμά όσα ο νους συνέλαβε, για να μη στερέψεις ως δημιουργός. Διαβάζω αργά, αλλά κατεβαίνω στο κείμενο, γίνομαι Ρασκόλνικοφ, είμαι ο Ιάγος, είμαι η Μήδεια, αλλά πάνω απ’ όλα γίνομαι ο νους που τους συνθέτει. Ε ναι, λοιπόν, είμαι ο συγγραφέας του Δον Κιχώτη. Ναι, είμαι ο συγγραφέας του Σάντσο Πάντσα.
Διοργανώνετε ένα δείπνο. Ποιους συγγραφείς και ποιητές καλείτε, ζώντες και τεθνεώτες;
Ενα νέο Συμπόσιο! Αν ήταν γεύμα, θα ‘ταν η καντιανή συνήθεια. Αλλά εδώ σε κατηγορούν αμέσως ότι θέλεις να πάρεις το Κρατικό… Ω, έχω απορίες: Αριστοτέλη, Σαίξπηρ, πώς υπήρξατε, πώς είναι δυνατόν; Ομηρε, ποιοι είσαι; Αινίγματα – με αρακά…
Ποιο ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που μάθατε πρόσφατα χάρη στην ανάγνωση ενός ποιήματος;
Ο Ντιράκ κατέκρινε το ενδιαφέρον του Οπενχάιμερ για την ποίηση! (Γεράσιμος Βουτσινάς)
Ποιο κλασικό βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα για πρώτη φορά;
Τη σπάνιας ωριμότητας κατάθεση ενός 30χρονου το 1927: «Το γεφύρι του Σαν Λούις Ρέι» του Θόρντον Ουάιλντερ.
Και ποιο είναι το βιβλίο που έχετε διαβάσει τις περισσότερες φορές;
Σε κάποιους μάγους μαθητεύω στο διηνεκές: στον οπαλίζοντα Πλάτωνα, στον πυριφλεγή Σοπενχάουερ, στον νηφάλιο Χιουμ. Σε τρεις όμως από πολύ νωρίς: στον μη μεταφράσιμο Νίτσε, στον Κάφκα και στον Μπόρχες.
«Προσκόμματα και ποιμαντικές λύσεις για την κατάβαση της αγέλης στον κάμπο σε περίπτωση αντάρας», νέα ποιητική συλλογή. Πώς προστατεύεται η αγέλη;
«Αγέλη» είμαστε όλοι κατά μία έννοια, γιατί είναι αγελαία η φυσιολογία μας. Ψυχο-λογικές κακοτεχνίες (αν το δει κανείς γνωσιολογικά ή ηθικά), δυσήνιες ροπές, τυχαία βιώματα, βάναυσες καμτσικιές της μοίρας μάς εξωθούν σε παραλογισμούς και αυτοκαταστροφικές πλαγιές. Θέλει αυτογνωσία η φρόνηση. Και ουδείς καλός τσοπάνης του εαυτού του.