Το σκηνικό είναι ιδιαιτέρως σουρεαλιστικό για να μπορέσουμε να το εξηγήσουμε με το εργαλείο της λογικής, αλλά δεν χάνουμε τίποτα να προσπαθήσουμε. Τι γυρεύουν ο Διόνυσος, η Δήμητρα και η Περσεφόνη από το ανατολικό αέτωμα του Παρθενώνα στα μπουζούκια;
Μια απάντηση είναι ότι ο δημοφιλής λαϊκός τραγουδιστής Κωνσταντίνος Αργυρός, τον οποίο βλέπουμε στη φωτογραφία στο κέντρο της σκηνής να λούζεται στα άνθη, γνωρίζει ότι ο γυμνός νέος στο φόντο ξαπλωμένος πάνω σε δέρμα θηρίου είναι ο Διόνυσος, ο θεός του γλεντιού και του κεφιού. Εχοντας αυτή τη γνώση, λοιπόν, σκέφτηκε ότι κάλλιστα θα μπορούσε ο Διόνυσος να «βρεθεί» πρώτο τραπέζι πίστα· αν όχι ο θεός της διασκέδασης, τότε ποιος;
Μια άλλη εξήγηση είναι ότι οι υπεύθυνοι του νυχτερινού κέντρου πιστεύουν ότι με αυτό τον τρόπο βοηθούν στην εθνική προσπάθεια για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα από το Βρετανικό Μουσείο στη γενέθλια χώρα. Αλλωστε κανείς δεν αμφιβάλλει ότι αυτός ο αγώνας πρέπει να στηριχθεί απ’ όλους· από το Μέγαρο Μαξίμου και το υπουργείο Πολιτισμού μέχρι τις πίστες, κανείς δεν περισσεύει.
Μια τρίτη ερμηνεία, και πιθανότατα η επικρατέστερη, είναι ότι ο άνθρωπος που υπογράφει την καλλιτεχνική επιμέλεια του προγράμματος βρήκε ιδανική την εικόνα των Γλυπτών του Παρθενώνα με το ανατολικό αέτωμα που έχει θέμα τη γέννηση της Αθηνάς, για να συνοδεύσει τη μεγάλη επιτυχία του τραγουδιστή «Αθήνα μου», τους γεμάτους πόνο στίχους σαν κι αυτούς: «Ενας αέρας να τρυπάει το κορμί μου, εγώ βρεγμένος πιο πολύ απ’ την καμπαρντίνα μου, μα σε ψάχνω απεγνωσμένα στην Αθήνα μου», που μεταφορικά θα μπορούσαν να αποτελούν μια έκφραση αγωνίας και λαχτάρας για την «επανένωση».
Ισως μία από τις προηγούμενες ερμηνείες να είναι σωστή. Ενα ερώτημα, όμως, παραμένει αναπάντητο. Τα λουλούδια είναι για τον Διόνυσο, τη Δήμητρα ή την Περσεφόνη;