Η Ελλάδα στην Αναγέννηση και το τερπνόν μετά του ωφελίμου

Η Ελλάδα στην Αναγέννηση και το τερπνόν μετά του ωφελίμου

Οι Ex Silentio παρουσιάζουν με μοναδικά απολαυστικό τρόπο τους καρπούς της μουσικολογικής έρευνας

2' 17" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Το πάντοτε ενδιαφέρον και εξαιρετικά σημαντικό με τις συναυλίες του συνόλου Ex Silentio είναι ότι συνδυάζουν τη μουσικολογική έρευνα με την πρακτική εφαρμογή. Οσο σοβαρή είναι η δουλειά που κρύβεται πίσω από κάθε πρόγραμμα που διαμορφώνει ο μουσικολόγος και μουσικός Δημήτρης Κούντουρας, άλλο τόσο απολαυστικές –και διόλου σχολαστικές– είναι οι ερμηνείες των έργων που ανασύρει από τη λήθη και παρουσιάζει στο κοινό.

Αυτά τα χαρακτηριστικά διέθετε και η συναυλία με τίτλο «Η Ελλάδα στην Αναγέννηση» (αίθουσα «Δημήτρης Μητρόπουλος», 9 Νοεμβρίου).

Οι Ex Silentio παρουσιάζουν με μοναδικά απολαυστικό τρόπο τους καρπούς της μουσικολογικής έρευνας.

Το πρώτο μισό της βραδιάς επικεντρώθηκε στην Κύπρο και στην Κρήτη του 15ου και του 16ου αιώνα, τα δύο μεγάλα νησιά της Μεσογείου που είχαν διαρκείς σχέσεις με τη Δύση.

Στην περίπτωση της Κύπρου λόγω της περιόδου της Φραγκοκρατίας, με τους Λουζινιάν αλλά και επειδή το νησί αποτελούσε σταθμό του ταξιδιού προσκυνητών και μη προς τους «Αγίους Τόπους», ενώ στην περίπτωση της Κρήτης, λόγω της περιόδου της Ενετοκρατίας. Πλάι σε κοσμική μουσική ακούστηκαν βυζαντινά θρησκευτικά έργα του Μανουήλ Γαζή (Κρήτη, 15ος αι.), με προφανείς δυτικές επιρροές. Οι ψάλτες Αντώνιος Αετόπουλος και Χαράλαμπος Ριμπάς απέδωσαν εξαιρετικά το «Αινείται τον Κύριον» σε μεταγραφή του Μιχάλη Αδάμη και το «Σύμβολο της Πίστεως», με συνοδεία βιόλας ντα γκάμπα.

Το δεύτερο μισό της συναυλίας επικεντρώθηκε σε έργα δύο Ελλήνων συνθετών πολυφωνικής μουσικής της Αναγεννησιακής Κρήτης, του Φραντσέσκο ντε Λάουντις και του Φραγκίσκου Λεονταρίτη. Γεννήθηκαν και διαμορφώθηκαν στη βενετοκρατούμενη Κρήτη του 16ου αιώνα, αλλά στη συνέχεια μετέβησαν στη μητρόπολη Βενετία, όπου εξέλιξαν την τέχνη τους. Παρουσιάστηκε επίσης η σύνθεση «Ο πόθος εις δύο χείλη» του Τζαντομένικο Μαρτορέτα, που είναι το πρώτο σωζόμενο έργο δυτικής μουσικής σε ελληνικό κείμενο, αφιερωμένο σε κάποιον Τζοβάνι Σιγκλίτικο της Κύπρου. Η βραδιά έκλεισε με μία από τις περίφημες «Γκρεκέσκες», συλλογή μαδριγαλίων που γράφηκαν από σημαντικούς συνθέτες της Βενετίας, οι οποίοι μελοποιούν κείμενα μιας πλαστής παρωδικής ελληνοβενετσιάνικης γλώσσας. Το συγκεκριμένο, «Ο κυράτσα γλυκί», ήταν του Κοστάντσο Πόρτα. Ομως μια συναυλία δεν είναι ανακοίνωση σε μουσικολογικό συνέδριο και οι Ex Silentio το γνωρίζουν άριστα. Οι ερμηνείες τους σφύζουν από ζωή και διακρίνονται από θεατρικότητα. Οχι μόνον οι εννέα μονωδίες για τη «Νύμφη της θάλασσας της Κρήτης» του αδελφού Κερουμπίνο Καβαλίνο, τις οποίες η μεσόφωνος Θεοδώρα Μπάκα μετέτρεψε σε μικρά μονόπρακτα, αλλά και τα πολυφωνικά κομμάτια, που απέδωσαν η καθαρή φωνή της Φανής Αντωνέλου, η Θεοδώρα Μπάκα και ο εκφραστικός τενόρος Νίκος Ζιάζιαρης, συνοδευόμενοι από τη βιέλα και τη βιόλα ντα γκάμπα της Ηλέκτρας Μηλιάδου, τα φλάουτα του Δημήτρη Κούντουρα και τη μεσαιωνική άρπα της Φλώρας Παπαδοπούλου. Τρεις φωνές με τη συνοδεία λιγοστών οργάνων δημιουργούσαν κάθε φορά ένα απίστευτο μπουκέτο από χρώματα και διαθέσεις, ταιριαστές στην κάθε περίπτωση, από τον «Υμνο» της Λειτουργίας του Αγίου Ιλαρίωνα έως τις καντσονέτες του ντε Λάουντις και την παρωδική «γκρεκέσκα» του Πόρτα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή