Ο Φασιανός «ταξίδεψε» πάλι στη Γαλλία

Ο Φασιανός «ταξίδεψε» πάλι στη Γαλλία

H ντιζάιν πλευρά του έργου του στην έκθεση PAD Design and Art, στο περίπτερο της Γκαλερί Στεφανίδου Τσουκαλά

5' 0" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Ah, c’ est Fassianos!». Δεν ξέρω πόσοι και ποιοι Ελληνες καλλιτέχνες είναι ευρέως αναγνωρίσιμοι και αγαπητοί στο εξωτερικό, για τον Αλέκο Φασιανό, πάντως, στη Γαλλία ισχύουν και τα δύο. Πολλοί επισκέπτες της έκθεσης PAD Design and Art το αποδείκνυαν: στο περίπτερο της Γκαλερί Στεφανίδου Τσουκαλά που ήταν αφιερωμένο στον σπουδαίο ζωγράφο αναγνώριζαν το εικαστικό του ιδίωμα και σταματούσαν για να θαυμάσουν τα έργα του.

Η PAD Design and Art –στην οποία η τέχνη και το ντιζάιν πάνε μαζί– είναι η σημαντικότερη, ίσως, φουάρ για τα αντικείμενα τέχνης και διακόσμησης, τη φωτογραφία και τα κοσμήματα. Ιδρύθηκε το 1998 από τον «ανήσυχο» Γάλλο γκαλερίστα και αντικέρ Πατρίκ Τερέν και πραγματοποιείται κάθε χρόνο, συγκεντρώνοντας το ενδιαφέρον πλήθους συλλεκτών, ντιζάινερ και, φυσικά, φιλότεχνων. Το Παρίσι, το Λονδίνο και το Μονακό φιλοξενούν τις πιο δημοφιλείς «εκδόσεις» της.

Ο Φασιανός «ταξίδεψε» πάλι στη Γαλλία-1
Κεραμικά αντικείμενα και μπρούντζινα γλυπτά του Αλέκου Φασιανού από τη δεκαετία του 1990 ταξίδεψαν στο Παρίσι, όπου οι επισκέπτες της έκθεσης θαύμασαν το ντιζάιν του έργου του

Εβδομήντα συμμετοχές

Φέτος, έπειτα από μια διετή παύση λόγω κορωνοϊού, η PAD επέστρεψε δυναμικά στον κήπο του Κεραμεικού (Jardin des Tuileries), ανάμεσα στο Λούβρο και στην πλατεία Κονκόρντ. Οι συμμετοχές έφτασαν τις εβδομήντα – ανάμεσά τους μερικοί από τους πιο επιδραστικούς χώρους τέχνης παγκοσμίως.

Τη χώρα μας εκπροσώπησε για μία ακόμη φορά η Γκαλερί Στεφανίδου Τσουκαλά: με τη Βέτα Τσουκαλά, που έχει διανύσει πολλά… χιλιόμετρα στον χώρο της εσωτερικής αρχιτεκτονικής και διακόσμησης με αξιοζήλευτες επιδόσεις, και την κόρη της, Λώρα Τσουκαλά, που χαράζει τη δική της δημιουργική πορεία στο γίγνεσθαι της οικογενειακής επιχείρησης.

Επειτα από διετή παύση λόγω κορωνοϊού, η έκθεση επέστρεψε δυναμικά στον κήπο του Κεραμεικού, ανάμεσα στο Λούβρο και στην πλατεία Κονκόρντ.

Οι δύο γυναίκες της αθηναϊκής γκαλερί «συναντώνται» σε πολλά: σέβονται την ιστορία, αναγνωρίζουν όμως και την αξία τού να βλέπει κανείς με φρέσκια ματιά την εποχή μας και τις ανάγκες της· επιδιώκουν τον συγκερασμό της παράδοσης με τις σύγχρονες τάσεις· συμφωνούν στην αποφυγή του μιμητισμού και του στείρου κυνηγιού της μόδας.

Το ζητούμενο, για τη Βέτα και τη Λώρα (και οι δύο, όχι τυχαία, έχουν σπουδάσει Ιστορία και Αρχαιολογία) είναι να προσφέρουν στους πελάτες τους τη δυνατότητα να επιλέγουν οbjets d’art, δηλαδή έπιπλα και custom made αντικείμενα εξαιρετικής ποιότητας, τα οποία συνδυάζουν τη χρηστικότητα με την καλλιτεχνική αξία, με την υπογραφή πάντα γνωστών σχεδιαστών ή καλλιτεχνών.

Ο Φασιανός «ταξίδεψε» πάλι στη Γαλλία-2
Ο Φασιανός «ταξίδεψε» πάλι στη Γαλλία-3
Ο Φασιανός «ταξίδεψε» πάλι στη Γαλλία-4

Ο στόχος

Με αυτή τη λογική σχεδίασαν το φετινό περίπτερο της παρισινής PAD, που στόχο είχε να αναδείξει την ντιζάιν πλευρά του έργου του Αλέκου Φασιανού. Είχε αγκαλιάσει και ο ίδιος την ιδέα τους, είχαν προλάβει να τη συζητήσουν εκτενώς πολύ πριν από τον θάνατό του, τον περασμένο Ιανουάριο. Ετσι, στο Παρίσι ταξίδεψαν μερικές από τις πιο ιδιαίτερες δημιουργίες του.

Το «Le Bar à Cigares Ultime», ένα ντουλάπι που παραπέμπει στα cabinet de curiosités, όπως ονομάζονταν την εποχή της Αναγέννησης τα χειροποίητα ερμάρια που κατασκευάζονταν για τους Ευρωπαίους αυτοκράτορες. Η ταπετσαρία «Le Soleil Athénien», ένας ύμνος στον αθηναϊκό ήλιο, με μερικά από τα πιο αγαπημένα στοιχεία στη ζωγραφική του, όπως φύλλα, αστέρια, ήλιος, πουλιά. Δίπλα τους κεραμικά αντικείμενα και μπρούντζινα γλυπτά από τη δεκαετία του 1990, αλλά και δύο έργα ζωγραφικής με μολύβι της δεκαετίας του 1960. Το ένα, μάλιστα, αγοράστηκε από τον ραγδαία ανερχόμενο Γάλλο σχεδιαστή Σιμόν Πορτ Ζακεμούς.

Ο Φασιανός «ταξίδεψε» πάλι στη Γαλλία-5
Οταν επέστρεψε στην Ελλάδα, ο Αλέκος Φασιανός νοσταλγούσε την ελευθερία που απολάμβανε στο Παρίσι. «Εκεί μπορούσες να εκφράζεσαι όπως θέλεις και να λες ό,τι θέλεις», έλεγε συχνά. [NIKOΣ ΚΟΚΚΑΛΙΑΣ]

Λουί Αραγκόν: Εσύ μας έμαθες έναν καινούργιο τρόπο να αγαπάμε

Ο Αλέκος Φασιανός βρέθηκε στο Παρίσι το 1960 με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης, για να σπουδάσει στην περίφημη Εcole des beaux-arts και να μελετήσει λιθογραφία στο ατελιέ του Πιερ Εζέν Κλερέν. Εμεινε σ’ ένα μικρό διαμέρισμα πάνω από το εστιατόριο Ροζαλί, αγαπημένο, κάποτε, στέκι του Μοντιλιάνι. Γνώρισε σημαντικούς εκπροσώπους της πνευματικής ζωής της Γαλλίας: μεταξύ άλλων τους συγγραφείς και διανοούμενους Μισέλ Ντεόν, Ζακ Λακαριέρ και Ιβ Ναβάρ· τον ζωγράφο Ρενέ Λομπιέ, που τον βοήθησε πολύ στο ξεκίνημά του· τον εκδότη Αντρέ Μπιρέν, για τον οποίο φιλοτέχνησε πολλές εκδόσεις τέχνης, περιορισµένων αντιτύπων. Καθώς και τον Λουί Αραγκόν, από τον οποίο έμελλε να πάρει ένα σπουδαίο παράσημο: «Φασιανέ, εσύ μας έμαθες έναν καινούργιο τρόπο να αγαπάμε», έγραψε ο σπουδαίος ποιητής, μυθιστοριογράφος και δημοσιογράφος. Συνάντησε, όμως, και Ελληνες: τους ζωγράφους Βασίλη Σπεράντζα –που έμεινε φίλος του καθ’ όλη τη διάρκεια της διαμονής του στη Γαλλία– και Νίκο Στεφάνου, µε τον οποίο αργότερα δημιούργησαν το ατελιέ τους στην Καλλιθέα. Το 1966 παρουσίασε για πρώτη φορά έργα του στην Galerie 2+3. Η επιτυχία αυτής της έκθεσης αποτέλεσε την εκκίνηση μιας λαμπρής καριέρας. Οταν επέστρεψε στην πατρίδα νοσταλγούσε την ελευθερία που απολάμβανε στο Παρίσι. «Εκεί μπορούσες να εκφράζεσαι όπως θέλεις και να λες ό,τι θέλεις», έλεγε συχνά.

Η γνωριμία της Βέτας Τσουκαλά με τον Αλέκο Φασιανό μετρούσε τουλάχιστον τρεις δεκαετίες. Δεν ήταν απλώς συνεργάτες, τους συνέδεε και βαθιά φιλία. «Ηταν ιδιαίτερα επικοινωνιακός και εξωστρεφής με τους ανθρώπους του στενού του περιβάλλοντος, αλλά ταυτόχρονα και εσωστρεφής: του άρεσε να ακούει τους άλλους – πόσο μεγάλο προτέρημα αυτό στ’ αλήθεια», σχολιάζει η ίδια. Από παιδί τον γνώριζε και η κόρη της. «Ηταν πανέξυπνος, ήρεμος και γινόταν το επίκεντρο της παρέας με το εκπληκτικό χιούμορ του, το οποίο, όμως, φανέρωνε μόνο στους εσώτερους κύκλους των συναναστροφών του», προσθέτει η Λώρα Στεφανίδου.

Η συζήτηση έρχεται στο διεθνές χρηματιστήριο της τέχνης. «Ούτε η οικονομική κρίση της περασμένης δεκαετίας ούτε η πανδημία, τώρα, έχουν αγγίξει την αγορά της τέχνης. Υπάρχει εμπορική κινητικότητα και δυναμική», μου λένε. «Η διττή αξία των έργων τέχνης –καλλιτεχνική αλλά και εμπορική– εξακολουθεί να αναγνωρίζεται από όσους μπορούν να επενδύσουν σε αυτά». Πριν αποχαιρετιστούμε, τις ρωτώ πώς κρατούν τις ισορροπίες ανάμεσα στους ρόλους της μητέρας και της κόρης αλλά και δύο συνεργατών σε μια τόσο απαιτητική δουλειά. «Με σεβασμό και αγάπη, και αφήνοντας χώρο η μία στην άλλη», εξηγεί η Βέτα. Η Λώρα συμφωνεί: «Η μητέρα μου με έκανε να αγαπήσω τον χώρο της τέχνης και του ντιζάιν χωρίς να με πιέσει, αφήνοντάς με να παίρνω πρωτοβουλίες. Ηταν το “πανεπιστήμιό” μου. Μακάρι να της μοιάσω στο πιο σημαντικό: την ισορροπία που καταφέρνει να κρατάει ανάμεσα στην προσωπική και στην επαγγελματική της ζωή».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή