Οταν ο Μάρτιν Σκορσέζε και ο παραγωγός Ιρβιν Γουίνκλερ αναζητούσαν τον ηθοποιό που θα πρωταγωνιστούσε στην ταινία «Goodfellas» («Τα καλά παιδιά», 1990), μια κινηματογραφική μεταφορά της ζωής του μαφιόζου (και μετέπειτα συνεργάτη του FBI) Χένρι Χιλ, οι επιλογές τους ήταν ασυνήθιστα πολλές. Πολλοί χολιγουντιανοί ηθοποιοί ήθελαν τον ρόλο και ο Ρέι Λιότα ήταν ανάμεσά τους. Ο Σκορσέζε και ο Ρόμπερτ ντε Νίρο, ο οποίος επίσης θα πρωταγωνιστούσε, ήθελαν τον Λιότα γιατί είχαν εκτιμήσει την «εκρηκτική ενέργεια» που εξέπεμπε ως εγκληματίας στο «Αγριο θηλυκό» (1986) του Τζόναθαν Ντέμι. Ο Γουίνκλερ και το στούντιο παραγωγής προτιμούσαν κάποιον δημοφιλέστερο και σκέφτονταν τους Σον Πεν, Βαλ Κίλμερ, Αλεκ Μπόλντουιν και Τομ Κρουζ.
Ο Ρέι Λιότα, όπως θα έλεγε αργότερα, προσπάθησε σκληρά για τον ρόλο, επιδιώκοντας επιτυχώς να συναντηθεί με τον Σκορσέζε και τον Γουίνκλερ ώστε να τους πείσει. Είχε διαβάσει το «Wiseguy» του Νίκολας Πιλέτζι, το βιβλίο για τη ζωή του Χένρι Χιλ στο οποίο βασιζόταν η ταινία, και είχε ενθουσιαστεί. Οταν πλέον είχε αρχίσει τα γυρίσματα, πήγαινε στο σετ ακούγοντας τις ηχογραφημένες ανακρίσεις του τελικά παροπλισμένου γκάγκστερ, προσπαθώντας να υιοθετήσει το ύφος του. Είχε μήπως γοητευτεί και από τη ζωή του; Λίγο μετά την κυκλοφορία της ταινίας, ο Λιότα είχε πει ότι τη μεσοαστική, ιταλοαμερικανική οικογένειά του (που τον υιοθέτησε όταν ήταν έξι μηνών, εγκαταλελειμμένος σε ορφανοτροφείο) τη χώριζε ένας ολόκληρος κόσμος από το επικίνδυνο, αιματοβαμμένο, γεμάτο προδοσίες περιβάλλον του «Goodfellas». «Ο πιο μάγκας στην τάξη μου ήταν το παιδί που κάπνιζε», έλεγε ο Λιότα, χωρίς ωστόσο να κρίνει ηθικά τον χαρακτήρα του Χένρι Χιλ: «Δουλειά μου είναι», συμπλήρωνε, «να αποδεχτώ ποιο είναι αυτό το πρόσωπο και να το αφήσω να βγει από μέσα μου».
«Εφυγε» στον ύπνο του και σε ηλικία 67 ετών ο πρωταγωνιστής της ταινίας «Τα καλά παιδιά» του Μάρτιν Σκορσέζε.
Η οργή, η χαρά, η ζήλια, ο θυμός, η παράνοια, η χάρη και η γοητεία ενίοτε, όπως στην περίφημη σκηνή που συνοδεύει αγέρωχος τη Λορέιν Μπράκο στο κλαμπ Copacabana, αλλά κυρίως η ένταση που εξέπεμπε σε εκείνη την ταινία ο Ρέι Λιότα, τον ταύτισαν με τον ρόλο. Ομως στη συνέχεια και μέχρι τον θάνατό του, την περασμένη Πέμπτη σε ηλικία 67 ετών (που τον βρήκε στον ύπνο του, στη Δομινικανή Δημοκρατία, ενώ γύριζε την ταινία «Dangerous Waters»), ο Αμερικανός ηθοποιός θέλησε να αποφύγει αυτή τη μανιέρα. Ηταν άραγε μια επιχειρηματικά σοφή επιλογή, με δεδομένο ότι ποτέ δεν έγινε ο σούπερ σταρ που θα έφερνε εισιτήρια σε οποιαδήποτε ταινία; Σίγουρα ήταν μια επαγγελματικά υγιής στάση: «θέλεις να παίξεις σε όσο περισσότερα είδη μπορείς», έλεγε το 2018, «και αυτό προσπαθώ να κάνω. Εχω παίξει σε ταινία με τις κούκλες του Muppet Show. Εχω υποδυθεί τον Σινάτρα. Εχω υποδυθεί καλούς και κακούς τύπους. Εχω παίξει σε μια ταινία με έναν ελέφαντα. Αποφάσισα να δοκιμάσω διαφορετικούς ρόλους, να κάνω διαφορετικά πράγματα. Αυτό είναι το νόημα. Ετσι πρέπει να είναι μια καριέρα».
Η οποία καριέρα θα περιλάμβανε ρόλους σε ταινίες όπως «Hanibal», «The Place Beyond the Pines», «The Many Saints of Newark» και σε αρκετές ακόμη, στις οποίες, ανάμεσα σε όσα έμεναν σταθερά ήταν ενίοτε και το βλέμμα του, όπως και στο «Goodfellas» εξέπεμπε ένα διπλό, ασαφές μήνυμα: αν εμφανιζόταν ήρεμος, φοβόσουν ότι κρύβει μια ένταση που θα ξεσπάσει ανά πάσα στιγμή· αν ξεσπούσε, έλεγες δεν μπορεί, αυτός ο άνθρωπος είναι κατά βάθος ήρεμος, γλυκός.
Ηταν τελικά ο ίδιος «καλό παιδί», στην πραγματικότητα ή κατ’ ευφημισμόν; Οχι ότι συνιστά απαράβατο κριτήριο, αλλά κάποιες φήμες που τον ήθελαν δύσκολο στις συνεντεύξεις αναιρέθηκαν σε αφηγήσεις με αφορμή τον θάνατό του. Ο δημοσιογράφος Γκλεν Κένι επίσης, συγγραφέας ενός βιβλίου για την ταινία «Goodfellas», έγραφε προ ημερών ότι εκείνα τα γυρίσματα ήταν κάπως δύσκολα για τον Ρέι Λιότα, διότι στη διάρκειά τους έχασε τη (θετή) μητέρα του και γιατί οι διάσημοι συμπρωταγωνιστές του, Ρόμπερτ ντε Νίρο και Τζο Πέσι, τον απέφευγαν ελαφρώς. Στο τέλος, πάντως, ο Λιότα είχε στείλει μια ευχαριστήρια κάρτα στον Ντε Νίρο. «Τώρα μπορώ να σου πω», του έγραφε, χωρίς ακόμη να ξέρει ότι θα συμπρωταγωνιστήσουν στο «Cop Land», «τι ωραίο ταξίδι ήταν η συνεργασία μας. Είσαι ο καλύτερος. Ελπίζω να το ξανακάνουμε. Αλλά το εννοώ στα αλήθεια!».