Ο ευρωπαϊκός πολιτισμός χαρακτηρίζεται από τις πυκνές συσπειρώσεις δημιουργίας σε αστικά κέντρα που δεν είναι μητροπόλεις. Όπως η Λωζάννη, π.χ., που πρόσφατα εγκαινίασε την Πλατφόρμα 10, που είναι ένα νέος δημόσιος χώρος αφιερωμένος στην τέχνη και στις ιδέες.
Σε αυτό το σημείο της πόλης μπορεί κανείς να επισκεφθεί τρία μουσεία καθώς και τις συλλογές δύο ιδρυμάτων, ενώ παράλληλα βιώνει την αίσθηση της συμμετοχής σε ένα κοινό βίωμα που προχωράει και την πόλη και τους πολίτες. Είναι μια νέα εσπλανάδα γεμάτη ζωή, εστιατόρια, καφέ, βιβλιοπωλεία, καταστήματα δώρων και στοές.
Στην Πλατφόρμα 10 στεγάζονται και τα τρία σημαντικά μουσεία που ανήκουν στο καντόνι του Βο, το Μudac (Μουσείο Ντιζάιν και Εφαρμοσμένων Τεχνών), το Φοτό Ελιζέ (Κέντρο Φωτογραφίας) και το MCBA (Μουσείο Καλών Τεχνών).
Σε όλα αυτά τα σπουδαία, ας προσθέσει κανείς και το Ιδρυμα Toms Pauli, που ειδικεύεται στις ιστορικές ταπισερί, και το Ιδρυμα Φελίξ Βαγιοτόν, αφιερωμένο στο έργο του σημαντικού ζωγράφου που έχει μεγάλη απήχηση και στις νεότερες γενιές.
Η Λωζάννη μέσα από τις κεντρικές δράσεις του καντονιού του Βο προτείνεται με τις νέες αυτές παρεμβάσεις στον δημόσιο χώρο ως ένας ελκυστικός προορισμός που θέτει την τέχνη στην πιο υψηλή βαθμίδα.
Το Φοτό Ελιζέ ήταν εδώ και πολλά χρόνια σήμα κατατεθέν της πόλης, αλλά πλέον στις νέες εγκαταστάσεις του έχει αναβαθμίσει την εμπειρία του επισκέπτη και παράλληλα είναι σε θέση να προσφέρει παράλληλες εκθέσεις και να αναπτύσσει με περισσότερο δυναμικό τρόπο τις διεθνείς συνεργασίες του. Το Ελιζέ είναι ένα μουσείο που κυριολεκτικά αποθεώνει τη φωτογραφία, την ιστορική και τη σύγχρονη, που δίνει βήμα σε νέους δημιουργούς και που αναπτύσσει δίκτυα ανάμεσα σε σύγχρονους φωτογράφους.
Αυτή τη νέα και πολλά υποσχόμενη περίοδο, το Μουσείο Φοτό Ελιζέ έχει σειρά εκθέσεων και πολλές ακόμη που σχεδιάζονται. Εκθεση με άξονα την κουλτούρα του τρένου, βουτιά στις συλλογές του, λευκές κάρτες σε δημιουργούς και πολλά ακόμη ενδιαφέροντα που θα «τρέξουν» από το φθινόπωρο.
Αυτό που αναδύεται ως εξόχως σημαντικό είναι η αυτοπεποίθηση μιας ιστορικής, μεσαίου μεγέθους πόλης, όπως είναι η Λωζάννη, που αναβάπτισε το πολιτιστικό προϊόν της κυρίως για τους ίδιους τους κατοίκους της και φυσικά για τους ημερήσιους επισκέπτες, που διευκολύνονται με το δίκτυο των σιδηροδρόμων μέσα στην Ελβετία και από τις γειτονικές χώρες.
Ματιές στον κόσμο
ΠΟΤΣΝΤΑΜ
Η Αφαίρεση μετά το 1945
Στο Μουσείο Μπαρμπερίνι στο Πότσνταμ παρουσιάζεται αφιέρωμα στη μεταπολεμική αφαιρετική τέχνη με δύο ενότητες: τον αφηρημένο εξπρεσιονισμό, που άνθησε κυρίως στις ΗΠΑ τις δεκαετίες του ’40 και του ’50, και στην αφηρημένη τέχνη, που άνθησε στην Ευρώπη με πολλές υποκατηγορίες. Είναι μια μεγάλη παραγωγή με δάνεια από 30 μουσεία και ιδιωτικές συλλογές (100 έργα, 50 καλλιτέχνες), που μετά τη Γερμανία θα ταξιδέψει στη Βιέννη και στο Οσλο.
ΠΑΡΙΣΙ
Ανδρέας Αγγελιδάκης
Η Audemars Piguet, η ιστορική εταιρεία ρολογιών, ανέθεσε στον Ελληνα εικαστικό και αρχιτέκτονα Ανδρέα Αγγελιδάκη να δημιουργήσει ένα μνημειακό έργο με αναφορές στον ελληνικό πολιτισμό. Το έργο, που θα έχει τίτλο «Κέντρο για την αναλυτική εκτίμηση της αρχαιότητας», θα τοποθετηθεί μέσα στο Espace Niemeyer, στο Παρίσι, το κτίριο που σχεδίασε ο μεγάλος Βραζιλιάνος αρχιτέκτων Οσκαρ Νιμάγιερ. Το έργο θα εγκαινιαστεί στις 11 Οκτωβρίου.
ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ
Σταυρούλα Γκολφομήτσου
Την ιδιαίτερα τιμητική θέση της επικεφαλής του Ινστιτούτου Συντήρησης του Γκέτι ανέλαβε η Ελληνίδα συντηρήτρια και ειδική επιστήμων Σταυρούλα Γκολφομήτσου, προερχόμενη από το Πανεπιστήμιο του Γκότενμπεργκ. Με διεθνή εμπειρία επί 20 έτη, η κ. Γκολφομήτσου θα ενισχύσει τα προγράμματα του ινστιτούτου και φιλοδοξεί να εισαγάγει νέα σκέψη στα διαρκώς ρευστά ζητήματα συντήρησης και ανάδειξης της τέχνης στον δημόσιο χώρο.
ΠΑΡΙΣΙ
Ερνέστ Μπιελέ
Το Μουσείο Ορσέ ανακοίνωσε την απόκτηση ενός έργου του Ελβετού ζωγράφου Ερνέστ Μπιελέ (1863-1948). Είναι το πρώτο έργο του Ελβετού καλλιτέχνη που γίνεται μέρος των συλλογών του Μουσείου Ορσέ. Ο Μπιελέ, γεννημένος στη Ρολ, ήταν πολυτάλαντος και δούλεψε με όλα τα μέσα και τις τεχνικές. Παρέμεινε συνδεδεμένος με την πατρίδα του, επιδόθηκε στο βιτρό και στις οροφογραφίες, και η ζωγραφική του χαρακτηρίζεται από έναν ιδιόμορφο ρεαλισμό.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ
Μονογραφία Λουίτζι Λουτσιόνι
Από τον εκδοτικό οίκο Rizzoli κυκλοφόρησε η μονογραφία για τον Ιταλό μοντερνιστή ζωγράφο Λουίτζι Λουτσιόνι (1900-1988). Γνωστός για τις νεκρές φύσεις, τα τοπία και τις προσωπογραφίες του, ο Λουτσιόνι βρέθηκε με την οικογένειά του στη Νέα Υόρκη από νεαρή ηλικία και γαλουχήθηκε στην καλλιτεχνική σκηνή των ΗΠΑ ήδη από τη δεκαετία του 1920. Τα τελευταία χρόνια η περίπτωσή του κερδίζει το ενδιαφέρον των ιστορικών της τέχνης.