Ισως περισσότερο από άλλους καλλιτέχνες των παραστατικών τεχνών, οι χορευτές ταξιδεύουν. Η πρώτη συνομιλία με τον Ιωάννη Μανταφούνη έγινε όταν βρισκόταν στη Γενεύη, αλλά η συνέντευξή μας έγινε τελικά στο αεροδρόμιο πριν πάρει το αεροπλάνο για την Ελλάδα. Για περισσότερες από δύο δεκαετίες ο Μανταφούνης, ένας δημιουργός του σύγχρονου χορού, ζει με μια βαλίτσα στο χέρι και έχει δώσει περίπου 2.500 παραστάσεις.
Τι είναι λοιπόν ο χορός για έναν άνθρωπο που βρίσκεται διαρκώς σε κίνηση; «Ο χορός είναι μια διεθνής γλώσσα που δεν χρειάζεται μετάφραση», σχολιάζει. «Οποιοσδήποτε θεατής ανά τον κόσμο μπορεί να νιώσει στο σώμα του αυτά που διηγούμαστε στη σκηνή ή να δει με τα μάτια του κινήσεις, σχήματα, εκφράσεις που θα μπορούσαν να είναι δικά του. Επειδή όλοι έχουμε ένα σώμα, κι είναι πολύ κοινωνικό, θέλει να συναντήσει άλλους ανθρώπους, να επικοινωνήσει. Ακόμη κι αν χρειάζεται να κάνουμε κάποιες τροποποιήσεις στην αρχική σύλληψη ενός έργου που χορογραφούμε, ακόμη κι αν πρέπει να χορέψουμε σε ένα δρόμο ή μια πλατεία, το σημαντικό είναι να δημιουργούμε σχέση με τους ανθρώπους».
Ο Ιωάννης Μανταφούνης, γιος του χορευτή, χορογράφου και δασκάλου του σύγχρονου χορού Χάρη Μανταφούνη και της επίσης χορεύτριας Ιβόν Ριμπάρ, μεγάλωσε μέσα σε ένα στούντιο. «Είδα κι ένιωσα τον χορό από τα πρώτα μου βήματα», λέει. «Ή μάλλον πριν ακόμη γεννηθώ, γιατί η μητέρα μου χόρευε όταν ακόμη ήμουν στην κοιλιά της, όπως μου έχουν πει. Μεγαλώνοντας συνέχισα ό,τι ζούσα στην καθημερινότητά μου, αλλά πραγματικά αυτό μου άρεσε να κάνω. Μια – δυο φορές σταμάτησα τον χορό για να είμαι σίγουρος ότι είναι επιλογή μου και όχι οικογενειακή παράδοση. Αλλά τον ξανάρχιζα επειδή μου έλειπε. Δεν ξέρω αν ο χορός είναι μια εμμονή για τον χορευτή, αλλά σίγουρα είναι μια ανάγκη».
Επιτυχημένη διαδρομή
Τώρα, στα 41 του χρόνια, έχει διαγράψει ήδη μια μεγάλη και επιτυχημένη διαδρομή στην τέχνη του. Υπήρξε χορευτής στο Μπαλέτο της Οπερας του Γκέτεμποργκ, στο Nederlands Dans Theater II και στη Forsythe Company. Δημιούργησε το προσωπικό του έργο χορογραφώντας στην Αθήνα, στη Γενεύη, στη Φρανκφούρτη. Από το 2015 ανέλαβε προσωπικά την καλλιτεχνική διεύθυνση της ομάδας Cie Ioannis Mandafounis, που εδρεύει στη Γενεύη, προσκαλώντας διάφορους καλλιτέχνες να συνεργαστούν μαζί του. Εχει λάβει αναθέσεις δημιουργίας νέων έργων για λογαριασμό διεθνώς αναγνωρισμένων ομάδων θεάτρου και χορού, ενώ διδάσκει αυτοσχεδιασμό σε εργαστήρια, καθώς και κλασικό μπαλέτο, μέσα από την ιδιαίτερη προσέγγισή του, που συνδυάζει πρακτικές πολεμικών τεχνών – και πιο συγκεκριμένα το «Budo».
Τα τελευταία χρόνια η πορεία του είχε δύο μεγάλους σταθμούς: το 2019 με την παράσταση «Faded» που έδωσε στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση έκανε το δικό του χορευτικό γκραν φινάλε, με αυτοβιογραφικά στοιχεία και μεγάλες δόσεις χιούμορ. Και φέτος ανακοινώθηκε πως από το 2023 και για πέντε χρόνια αναλαμβάνει την καλλιτεχνική διεύθυνση της Dresden Frankfurt Dance Company, ενός συνόλου που φέρει τη σφραγίδα του τελευταίου ζώντος χορογράφου-ορoσήμου για τον σύγχρονο χορό, του Ουίλιαμ Φορσάιθ.
Καλλιτεχνικός διευθυντής
«Είμαι από τους τυχερούς που δούλεψα πολύ σκληρά, αλλά μπόρεσα να ανταμειφθώ για τις προσπάθειές μου αρκετά νωρίς στην καριέρα μου», λέει ο κ. Μανταφούνης. «Η θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή και μάνατζερ αυτής της ιστορικής ομάδας έρχεται σε πολύ καλή ηλικία. Ηθελα ακόμη να είμαι νέος για να πάω τα πράγματα πιο πέρα, να νιώθω αυτό που μου λέει ο κόσμος, να ακούω, να καταλαβαίνω, να ελίσσομαι, να έχω την ενέργεια για να πειραματιστώ και να πάρω ρίσκα που θα γεννήσουν καινούργιες ιδέες».
Το αεροπλάνο τον έφερε στην Αθήνα για να ετοιμάσει, μαζί με τον Γιάννη Αντωνίου, την παράσταση «Extra Vaganzzza», που παρουσιάζεται απόψε στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, στο πλαίσιο του 15ου Arc For Dance Festival.