07.00-08.00
Τώρα πια που τα σχολεία άνοιξαν και το καλοκαίρι πέρασε στον παρατατικό –όπως λέει ο Γιώργος Διαλεγμένος στη «Νύχτα της κουκουβάγιας», που επαναλαμβάνουμε στο Bios– μαζί με το πρώτο κουδούνι των σχολείων χτύπησε και το πρώτο ξυπνητήρι της χρονιάς. Ο συνήθης πρωινός χαμός για να καταλήξουμε στο σχολείο. Η δεκάχρονη κόρη μας και ο τετράχρονος γιος μας μπαίνουν στο προαύλιο και η μέρα μας ξεκινάει.
08.00-10.00
Αυτή είναι μια κοινή ώρα που έχουμε μαζί. Είναι η ώρα του καφέ, πάμε για τρέξιμο και οργανώνουμε την υπόλοιπη μέρα. Η ανάγκη να εστιάζουμε στα σημαντικά και στα όμορφα, απότοκη του καλοκαιριού χτυπάει καμπανάκι. Η χαρά μας που επιστρέφουμε στη «Νύχτα της κουκουβάγιας» είναι μεγάλη. Οταν τελείωσε ο κύκλος των παραστάσεων της άνοιξης, όλοι οι συντελεστές ήμασταν σίγουροι ότι η παράσταση δεν είχε τελειώσει. Μια κοινή βόλτα προς τον προορισμό του καθενός μέσα από τον λόφο του Φιλοπάππου επιβάλλεται.
10.00-15.00
Εδώ οι δρόμοι μας χωρίζουν. Η Δέσποινα μελετά την τεχνική Alexander στη σχολή της Βίκυς Παναγιωτάκη. Είναι μια μελέτη που απαιτεί αφοσίωση και μια τεχνική που ανοίγει δρόμους στο σώμα, στο πνεύμα και στην αντίληψη των πραγμάτων. Ο τρόπος με τον οποίο συνδέεται η τεχνική με το θέατρο είναι κάτι που απασχολεί πολύ τη Δέσποινα. Ο Δημήτρης συνήθως αυτή την ώρα βρίσκεται στα Εξάρχεια στη σχολή «Νέο Ελληνικό Θέατρο» του Γιώργου Αρμένη, όπου διδάσκει υποκριτική τα τελευταία χρόνια. Η επαφή με τους σπουδαστές είναι αναζωογονητική. Τα Σάββατα αυτές τις ώρες έχουμε τις διδασκαλίες των εργαστηρίων μας, οι οποίες για πολλά χρονιά είναι ένα πολύ σημαντικό πεδίο έρευνας και εφαρμογής του θεατρικού υλικού. Φέτος για πρώτη φορά οργανώνουμε το Θέατρο της Γειτονιάς, έναν παιδικό θίασο, που θα παίζει στους δημόσιους χώρους της γειτονιάς μας και όχι μόνον.
15.00-17.00
«Δουλεύουμε συνεχώς με την ελπίδα να μπορέσουμε να συνεχίσουμε να δημιουργούμε στο θέατρο, παρότι η πραγματικότητα είναι σκληρή για τους καλλιτέχνες».
Είναι η ώρα της οικογένειας. Θα προσπαθήσουμε να είμαστε μαζί προκειμένου να μπορέσουμε να έχουμε λίγο χρόνο ποιοτικό ο ένας για τον άλλον. Τα παιδιά είναι κάτι που το χρειάζονται σίγουρα αυτό. Ο χρόνος τους μαζί μας είναι πολύτιμος, γεμίζει τις μπαταρίες τους και τις δικές μας. Προτιμούν να μη μιλάμε για τη δουλειά, παρότι τόσα χρόνια μέσα στα θέατρα η Κύρα έχει αναπτύξει μεγάλη περιέργεια και ενδιαφέρον γι’ αυτό, ενώ ο Λάμπρος δεν μπορεί ακόμη να καταλάβει ποια ακριβώς είναι η δουλειά του μπαμπά και της μαμάς.
17.00-18.00
Είναι η ώρα της προετοιμασίας για την πρόβα. Η Δέσποινα κάποιες μέρες χρειάζεται να πηγαίνει στα μαθήματα του μεταπτυχιακού της στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών. Υπέροχοι καθηγητές και συμφοιτητές δίνουν ελπίδα για το πώς μπορεί να είναι πραγματικά ωφέλιμη η ακαδημαϊκή εμπειρία. Διαβάζουμε και βλέπουμε βίντεο από το υλικό. Συζητάμε ό,τι μας απασχολεί σε σχέση με το πώς θα επικοινωνήσει το έργο του Διαλεγμένου με τους θεατές σήμερα, 20 χρόνια μετά το πρώτο του ανέβασμα από τον Λευτέρη Βογιατζή.
18.00-23.00
Ωρα για πρόβα. Παρότι η παράσταση επαναλαμβάνεται, η διαδικασία είναι ζωντανή. Προκύπτουν αλλαγές, καινούργιες προοπτικές που θα πρέπει να τις ερευνήσουμε μέχρι η παράσταση να συναντηθεί πάλι με το κοινό. Περιμένουμε τις επόμενες μέρες τον κύριο Διαλεγμένο να έρθει στην πρόβα. Η επαφή μαζί του από την πρώτη στιγμή που ζητήσαμε το έργο του και δέχτηκε είναι πολύτιμη. Ηταν πραγματικά μεγάλη χαρά η νύχτα που παρακολούθησε την παράστασή μας και τα ζεστά του λόγια μάς αγκάλιασαν. Η ζεστασιά και το χιούμορ του μας δίνουν δύναμη. Μαζί μας σε αυτόν τον νέο κύκλο παραστάσεων θα είναι και η αγαπημένη μας φίλη Βίκυ Κατσίκα. Είναι ωραίο να επιστρέφουμε σε συνεργάτες και να επιστρέφουν και αυτοί σ’ εμάς. Είναι πολύ σημαντικό να δημιουργούνται ειλικρινείς σχέσεις και να υπάρχει μια ουσιαστική επικοινωνία – παρότι πολλές φορές ενδέχεται να είναι δύσκολη, γιατί η πρόβα είναι μια εκρηκτική διαδικασία αφού όλοι δοκιμαζόμαστε και αναμετριόμαστε μέσα σε αυτήν. Παραμένει, όμως, πάντα το κέρδος της συνάντησης και είναι μαγικό όταν κατορθώνεται μια πραγματική επικοινωνία με το κοινό και με αυτό που έχουμε όλοι μαζί δημιουργήσει. Εκεί συντελείται το θέατρο, εκεί βιώνουμε όλοι την παράσταση. Παρότι η παράσταση επαναλαμβάνεται, η αγωνία της πρεμιέρας είναι η ίδια. Σε αυτήν τη δύσκολη συγκυριακά χρονιά το κοινό ανταποκρίθηκε θερμά. Ηρθε στο θέατρο και αυτό για εμάς ήταν ανακούφιση και πραγματική χαρά μετά δύο χρόνια παύσης λόγω κορωνοϊού. Πάντα έρχεται στον νου η φράση του Μπόρχες: «Οι άνθρωποι πάντα θα έχουν ανάγκη να λένε και να ακούνε ιστορίες».
23.00-01.00
Είναι η ώρα της χαλάρωσης. Είναι δύσκολο μετά την πρόβα ή την παράσταση να κατεβάσεις ρυθμούς, γιατί είναι μια ζωντανή και έντονη διαδικασία αφού έχει να κάνει με τους ανθρώπους, με τις λέξεις, με τις αγωνίες, με αυτά που, εντέλει, απασχολούν όλους μας. Δουλεύουμε συνεχώς με την ελπίδα να μπορέσουμε να συνεχίσουμε να δημιουργούμε στο θέατρο, παρότι η πραγματικότητα είναι σκληρή για τους καλλιτέχνες. Θα συνεχίσουμε να ευχόμαστε και να εργαζόμαστε για μια αλλαγή.
Ακολουθήστε το kathimerini.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο kathimerini.gr