Ανοίγεις το Instagram, πέφτεις πάνω σε ένα μπέργκερ φωτογραφημένο λες και είναι σούπερ μόντελ στην εβδομάδα μόδας του Μιλάνου. Ντιζάιν υψηλής αισθητικής στο πιάτο, μελετημένος στην παραμικρή λεπτομέρεια φωτισμός, στήσιμο γενικότερα ιδιαιτέρως επαγγελματικό, θέλεις να φας το μπέργκερ τώρα! Συνεχίζεις την περιήγηση, εμφανίζεται ένα ολοκαινούργο εστιατόριο του αθηναϊκού κέντρου· ό,τι και να πω είναι λίγο. Από το πλακάκι μέχρι τα φωτιστικά, ο χώρος ξεχειλίζει φινέτσα και αρχιτεκτονική καινοτομία.
Η ίδια κατάσταση πασαρέλας πιάτων και εστιατορίων συνεχίζεται σε όλα τα σόσιαλ μίντα, στο Διαδίκτυο, σε περιοδικά και free press. Καθημερινά, εκατοντάδες, χιλιάδες νέα γύρω από τη γαστρονομία, τις τάσεις, τα καινούργια στέκια, τους σεφ που πρέπει να δοκιμάσεις, το τοπ 10 σε ασιατικά, ιταλικά, ταβέρνες, σουβλατζίδικα, σαντουιτσάδικα, φούρνους και ζαχαροπλαστεία, ό,τι τραβάει η όρεξή σας και ακόμη περισσότερα, αμέτρητη πληροφορία, τόσο πολλή που στο τέλος αποπροσανατολίζεσαι, δεν ξέρεις πού να πας και τι να πρωτοδοκιμάσεις, τα λαχταράς όλα και τίποτα.
Ποτέ άλλοτε δεν υπήρχε τόση διαθέσιμη πληροφορία γύρω από την εστίαση και πότε άλλοτε δεν ήταν τόσο δύσκολο να βρεις κάτι που να αξίζει πραγματικά, που να σε κάνει να θέλεις να επιστρέφεις διαρκώς στο ίδιο μέρος.
Γράφουμε συχνά για τα στέκια που εξαφανίζονται. Ιστορικά μαγαζιά, από μπαρ μέχρι ταβερνάκια και εστιατόρια αθηναϊκής αστικής κουζίνας, μαγαζιά που αγαπήσαμε όχι για την άρτια αισθητική τους, ούτε γιατί ό,τι πρόσφεραν ήταν τέλειο, η άψογη μακαρονάδα ή το ιδανικά γευστικό φιλέτο. Πολλά απ’ αυτά τα μαγαζιά, λοιπόν, βγήκαν οριστικά από τον χάρτη της εστίασης, αλλά την ίδια στιγμή είναι ελάχιστα όσα γεννιούνται με τη δυναμική να γίνουν τα επόμενα στέκια μας.
Συνήθως, οι νέες αφίξεις στην εστίαση δίνουν υποσχέσεις που δεν μπορούν να τηρήσουν. Η λαμπερή εικόνα είναι σε αντιδιαστολή με τη γευστική εμπειρία· μπορεί να έχουν ύφος, λάμψη, ντιζάιν, αλλά δεν έχουν το πιο σημαντικό: Ψυχή. Ζεστασιά. Αλήθεια. Τα βασικά συστατικά για να γίνει ένας χώρος το στέκι σου.