Ο άγνωστος ★★½
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΘΡΙΛΕΡ (2022)
Σκηνοθεσία: Τόμας Μ. Ράιτ
Ερμηνείες: Τζόελ Ετζερτον, Σον Χάρις
«Η ταινία είναι για την άγνωστη βία ή την ικανότητα των ανθρώπων για βία, που δεν θα κατανοήσουμε ποτέ», λέει ο σκηνοθέτης, Τόμας Μ. Ράιτ.
Ενα ιδιαίτερο αστυνομικό θρίλερ μάς έρχεται από την Αυστραλία, με δύο χαρισματικούς πρωταγωνιστές. Ο Χένρι (Σον Χάρις) μετακομίζει στα δυτικά της χώρας αναζητώντας μια καλύτερη τύχη και έχοντας σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Μέσω ενός φιλικού άνδρα που γνωρίζει στο αεροπλάνο, συστήνεται στον Μαρκ (Τζόελ Ετζερτον), ο οποίος θα του προσφέρει δουλειά δίχως πολλές ερωτήσεις.Οι δυο τους θα αναπτύξουν τελικά μια ιδιότυπη φιλία δουλεύοντας για μια ντόπια εγκληματική οργάνωση. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, ο Χένρι είναι ο βασικός ύποπτος μιας παλιάς υπόθεσης εξαφάνισης ανηλίκου και ο Μαρκ ο μυστικός αστυνομικός, ο οποίος τον έχει προσεγγίσει προκειμένου να συγκεντρώσει στοιχεία, σε μια καλοστημένη επιχείρηση των Αρχών.
Η ταινία του Τόμας Μ. Ράιτ βασίζεται στις αρχές της απόκρυψης και της αποκάλυψης, προκειμένου να μας εισαγάγει στον ατμοσφαιρικό κόσμο της. Ο θεατής μαθαίνει αρκετά νωρίς –αλλά όχι όλα– σχετικά με τους δύο κεντρικούς ήρωες, δίχως πάντως αυτό να ισχύει και για τους ίδιους.
Ανθρωπος φανερά βασανισμένος και με σκοτεινό παρελθόν, ο Χένρι αναζητεί μια ευκαιρία εξιλέωσης και καινούργιας αρχής, βλέποντας στον Μαρκ κάποιον που μπορεί επιτέλους να εμπιστευτεί, παρόλο που του κρύβει την πραγματική του ταυτότητα. Εκείνος από την πλευρά του βρίσκεται σε οριακό σημείο, αναπτύσσοντας (ασυναίσθητα) μια ανθρώπινη σχέση με το άτομο το οποίο προσπαθεί να παγιδεύσει. Και οι δύο λένε ψέματα.
«Στο κέντρο αυτού του πράγματος βρίσκεται το μεγάλο ψέμα, το οποίο σημαίνει πως τα πάντα στην ταινία είναι θαμμένα, όλα είναι κρυφά. Υπάρχει μια τεράστια δύναμη πίσω από την ταινία που δεν μπορεί να κατονομαστεί, κανείς δεν μπορεί να την κατονομάσει. Ούτε η ίδια η ταινία μπορεί και ποτέ δεν προσπαθεί κιόλας. Για μένα, η ταινία είναι για την άγνωστη βία ή την ικανότητα των ανθρώπων για βία, που δεν θα κατανοήσουμε ποτέ, και δεν φαίνεται να μπορέσουμε να τη σταματήσουμε ποτέ. Είναι μια ανελέητη δύναμη», παρατηρεί ο σκηνοθέτης.
Είναι ενδιαφέρον, βέβαια, πως αυτήν ακριβώς τη βία δεν τη βλέπουμε ποτέ στην ταινία. Αντιθέτως, καθρεφτίζεται πάνω στους δύο κεντρικούς χαρακτήρες, τους οποίους ερμηνεύουν εξαιρετικά ο Τζόελ Ετζερτον και ο Σον Χάρις. Ο ένας μοιάζει για πάντα σημαδεμένος από τα πράγματα που έχει κάνει και ο άλλος από όσα έχει δει. Το σημείο συνάντησής τους σηματοδοτεί μια αρκετά απότομη –ή ίσως τελικά και απολύτως ταιριαστή– τραγική καμπή για τον θεατή.
