Η χώρα του Θεού ★★★½
∆ΡΑΜΑ (2022)
Σκηνοθεσία: Χλίνουρ Πάλμασον
Ερμηνείες: Ελιοτ Κρόσετ Χόουβ, Ινγκβαρ Σίγκουρτσον
Από τα πιο ξεχωριστά φιλμ που έχουμε δει τελευταία, απηχεί θεματικά και οπτικά το σινεμά του Ινγκμαρ Μπέργκμαν και του Βέρνερ Χέρτσογκ, ενώ παράλληλα διατηρεί τη δική του «καθαρή» φόρμα. Στα τέλη του 19ου αιώνα, ένας νεαρός Δανός ιερέας ταξιδεύει στην Ισλανδία (μέρος τότε της Δανίας), με στόχο να χτίσει μια εκκλησία, αλλά και να αιχμαλωτίσει στον φωτογραφικό φακό τα τοπία και τους κατοίκους της. Καθώς όμως προχωράει όλο και πιο βαθιά στον δύσβατο, αφιλόξενο τόπο, τόσο η αποστολή όσο και οι γενικότερες βεβαιότητές του έως τότε στη ζωή μπαίνουν σε δοκιμασία.
Ο Ισλανδός Χλίνουρ Πάλμασον χρησιμοποιεί το τετράγωνο κάδρο, που προσομοιάζει με αυτό των φωτογραφικών μηχανών της εποχής, όχι για να περιορίσει την οπτική του θεατή, αλλά μάλλον για να τον βάλει περισσότερο στη λογική των μοναδικών στιγμών (όπως οι φωτογραφίες) από τις οποίες αποτελείται η ζωή του ανθρώπου. Η τελευταία τοποθετείται εδώ μέσα στον γενικότερο φυσικό κύκλο, μαζί με τα υπόλοιπα όντα που βλέπουμε σε αυτό το ντοκιμαντερίστικο –τουλάχιστον σε κάποια κομμάτια του– φιλμ. Ο πρωταγωνιστής από την πλευρά του, υπηρέτης του Θεού αλλά και θνητός εξερευνητής, κουβαλά μαζί του τραγικό βάρος· «έχω κουραστεί πια από όλο αυτόν τον εξοπλισμό», λέει κάπου απιθώνοντας εξαντλημένος τα σύνεργα της φωτογραφίας.
Νοσταλγία ★★★
∆ΡΑΜΑ (2022)
Σκηνοθεσία: Μάριο Μαρτόνε
Ερμηνείες: Πιερ Φρανσέσκο Φαβίνο, Τομάζο Ράνιο
Ο διακεκριμένος Ιταλός κινηματογραφιστής Μάριο Μαρτόνε («Βάναυση αγάπη») αφηγείται εδώ μια ιστορία νόστου και αναμνήσεων με φόντο τα στενά σοκάκια της Νάπολης. Ο Πιερ Φρανσέσκο Φαβίνο, από τους σπουδαιότερους Ευρωπαίους ηθοποιούς της γενιάς του, υποδύεται τον Φελίπε, έναν μεσήλικα άνδρα, ο οποίος έπειτα από τέσσερις δεκαετίες στο εξωτερικό, επιστρέφει στην πόλη του για να δει (και) την ηλικιωμένη μητέρα του. Σύντομα όμως θα έρθει σε επαφή με παλιούς γνωστούς, αναζητώντας τα ίχνη του κολλητού φίλου της εφηβείας του, Ορέστε. Ο τελευταίος είναι πια αφεντικό του υποκόσμου της περιοχής.
Ο Μαρτόνε ενορχηστρώνει μια ατελείωτη βόλτα μέσα στα όμοια με λαβύρινθο στενά σοκάκια μιας φτωχογειτονιάς της Νάπολης· ο ήρωάς του, που αρχικά δυσκολεύεται ακόμη και στη χρήση της ξεχασμένης γλώσσας, σταδιακά βρίσκει τον βηματισμό του, μπαίνοντας ξανά στα παπούτσια του «ντόπιου». Επιπλέον, πιάνει φιλία με τον ιερέα της περιοχής, ο οποίος αποτελεί και τον μεγαλύτερο πολέμιο του Ορέστε. Την ιστορία της σχέσης του με τον τελευταίο, η οποία οδήγησε τελικά και στη φυγή του, την παρακολουθούμε σε νοσταλγικά φλας μπακ, μέχρι που οι δύο άνδρες, τελείως διαφορετικοί πια μεταξύ τους, θα συναντηθούν ξανά στο παρόν.
Joyland ★★½
∆ΡΑΜΑ (2022)
Σκηνοθεσία: Σαΐμ Σαντίκ
Ερμηνείες: Αλίνα Καν, Αλί Τζουνέτζο
Η επίσημη πρόταση του Πακιστάν για τα φετινά Οσκαρ βραβεύθηκε ακόμη με τον Queer Χρυσό Φοίνικα του Φεστιβάλ Καννών. Καθώς ο αδελφός του γιορτάζει τον ερχομό στη ζωή της τέταρτης κόρης του, η πίεση στον άτεκνο Χαϊντέρ να αποκτήσει έναν γιο αυξάνεται όλο και περισσότερο από τον πατριάρχη της οικογένειας πατέρα του. Εκείνος στο μεταξύ πιάνει δουλειά σε ένα ερωτικό χοροθέατρο, όπου εμφανίζεται και μια όμορφη και δυναμική τρανς. Ο παράνομος έρωτας που θα αναπτυχθεί μεταξύ τους θα φέρει τα πάνω κάτω στη συντηρητική οικογένεια, φέρνοντας στην επιφάνεια και τις καταπιεσμένες σεξουαλικές επιθυμίες των υπόλοιπων μελών. Ο Σαΐμ Σαντίκ υπογράφει σενάριο και σκηνοθεσία σε ένα φιλμ κοινωνικού σχολιασμού πάνω στις συμβάσεις και στις προκαταλήψεις που βασιλεύουν στη χώρα του, παραμένοντας ταυτόχρονα συγκινητικό και ανθρώπινο. Η διάρκειά του βέβαια, περίπου δύο ώρες, θα μπορούσε να είναι αρκετά μικρότερη, ενώ και κάποιες από τις σκηνές του μοιάζουν επιτηδευμένες προκειμένου να πυροδοτήσουν τα αντανακλαστικά του θεατή.
Plane ★★
∆ΡΑΣΗΣ (2023)
Σκηνοθεσία: Ζαν-Φρανσουά Ρικέτ
Ερμηνείες: Τζέραρντ Μπάτλερ, Ντανιέλα Πινέδα
Ο Τζέραρντ Μπάτλερ, ένας από τους πιο δημοφιλείς σύγχρονους ήρωες δράσης, ντύνεται εδώ τη στολή του πιλότου, η οποία βέβαια ταιριάζει γάντι και με τα… αυτόματα. Ο Μπρόντι απογειώνεται από τη Σιγκαπούρη, ωστόσο οι άσχημες καιρικές συνθήκες τον αναγκάζουν να προσγειωθεί όπως όπως σε κάποιο σπιθαμιαίο νησί των Φιλιππίνων. Εκεί κουμάντο κάνει μια ομάδα ανταρτών, οι οποίοι θα απαγάγουν τους επιβάτες του αεροπλάνου με σκοπό να ζητήσουν λύτρα. Ο ατρόμητος Μπρόντι, φυσικά, θα αναλάβει δράση για να τους απελευθερώσει.
Το πρώτο κομμάτι της ταινίας –μέχρι και τη σύλληψη των επιβατών– έχει αρκετό ενδιαφέρον, στη συνέχεια ωστόσο οι υπερβολές και τα κλισέ κάνουν αναπόφευκτα την εμφάνισή τους, με τον Μπάτλερ να πυροβολεί, να πιλοτάρει και να ξεστομίζει «ψαρωτικές» ατάκες, έχοντας και 2-3 σφαίρες καρφωμένες στο κορμί του.
Belle ★★★½
ΑΝΙΜΑΤΙΟΝ (2022)
Σκηνοθεσία: Μαμόρου Χοσόντα
Ακούγονται: Βάσια Ζαχαροπούλου, Παναγιώτης Αποστολόπουλος
Ενα από τα σπάνια ιαπωνικά anime που φτάνουν στις ελληνικές αίθουσες έρχεται αυτή την εβδομάδα. Η Σούζου, ένα ντροπαλό γυμνασιοκόριτσο, μπαίνει στον εικονικό κόσμο του «U», όπου συστήνεται πια με τη διαδικτυακή της περσόνα, την Μπελ, μια πανέμορφη παγκοσμίου βεληνεκούς σταρ της μουσικής.
Στη διάρκεια μιας συναυλίας, ωστόσο, εισβάλλει ένα τερατώδες πλάσμα, ένας δράκος, το οποίο κυνηγούν κάποιοι αυτόκλητοι τιμωροί.
Μαγεμένη από το μυστηριώδες θηρίο, η Σούζου ξεκινά πλέον μια επική, γεμάτη περιπέτειες αναζήτηση, προκειμένου να ανακαλύψει την ταυτότητά του.
Οπτικά υπέροχο, το ιαπωνικό φιλμ είναι το πρώτο του είδους που μεταγλωττίζεται για τη σκοτεινή αίθουσα έπειτα από σχεδόν δύο δεκαετίες· επιπλέον, θα κυκλοφορήσει και η ορίτζιναλ εκδοχή υποτιτλισμένη.