Ενα εικοσιτετράωρο με τον ηθοποιό Γεράσιμο Σοφιανό

Ενα εικοσιτετράωρο με τον ηθοποιό Γεράσιμο Σοφιανό

«Τελευταία ματιά στο πρόγραμμα της επόμενης ημέρας. Να οργανώσω τη λήθη μου, προσπαθώ να διαχειρίζομαι σωστά τον χρόνο μου, άλλοτε το καταφέρνω, άλλοτε όχι…»

3' 20" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

08.00 – 12.00

Ξυπνάω νωρίς το πρωί – εντάξει όχι και τόσο πρωί… κοιμάμαι γενικά γύρω στις 7 ώρες. Ξεκινάω τη μέρα μου φτιάχνοντας έναν καφέ σκέτο –espresso ή ελληνικό τον χειμώνα– ενώ το ραδιόφωνο παίζει Τρίτο Πρόγραμμα. Αφού έχω ήδη πιει τις πρώτες γουλιές, θ’ ακούσω «Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου» με τη Μαρία Χατζάρα. Αυτό το ταξίδι της γλώσσας και των λέξεων μέσα στην πορεία του χρόνου με συναρπάζει. Επειτα θα τηλεφωνήσω σε δυο αγαπημένα μου πρόσωπα. Παίρνω το πρωινό μου, ακούω μουσική και ασχολούμαι λίγο με social. Ακολουθεί γυμναστική περίπου 1,5 ώρα. Μου δίνει την απαιτούμενη ενέργεια για όλη την ημέρα, μου φτιάχνει τη διάθεση και με κρατάει σε εγρήγορση. Απολαμβάνω τη διαδρομή, από το σπίτι μου στο γυμναστήριο. Αφουγκράζομαι τον παλμό της πρωινής ενέργειας, καλημερίζω γείτονες, φίλους, γνωστούς, είναι κάτι που με ευχαριστεί ιδιαίτερα. Γεμίζει το μέσα μου όταν συναντάω τις πρωινές μου σταθερές. Αλλη μια μέρα που είναι όλα στη θέση τους – και συνεχίζουμε!

12.00 – 16.00

Αυτή την περίοδο προετοιμάζομαι για την παράσταση «Αγαμέμνων» του Γιάννη Ρίτσου σε σκηνοθεσία Δημήτρη Γεωργαλά, που παρουσιάζουμε στο Θέατρο Αλμα από τις 3 Φεβρουαρίου. Διαβάζω, σημειώνω, σκέφτομαι, οργανώνω. Βασικά τις τελευταίες εβδομάδες διανύω ένα χρονικό διάστημα, όπου όλη η ημέρα είναι αφοσιωμένη στην παράσταση. Είναι μια δουλειά που προέκυψε από μια βαθιά εσωτερική ανάγκη, να μιλήσω για τη ματαιότητα της προσπάθειας. Πρόκειται για τα τελευταία λόγια ενός ηγέτη, που συνειδητοποιεί τον παραλογισμό του πολέμου και το ανώφελο της υπέρμετρης φιλοδοξίας. O θάνατος, η φθορά του σώματος, το υπαρξιακό κενό, η κατολίσθηση των αξιών αποτελούν κεντρικούς θεματικούς άξονες του ποιήματος. Ο ήρωας κάνει έναν απολογισμό ζωής με αφοπλιστική ωριμότητα, φορτωμένος το βάρος των πολεμικών αναμνήσεων και των ανθρώπων που χάθηκαν, οδηγείται στην πικρή διαπίστωση ότι δεν έζησε αληθινά σημαντικές στιγμές και σπατάλησε άσκοπα τον χρόνο του, στην προσπάθειά του να αναδειχθεί στην εκτίμηση των άλλων.

Βρήκα συνοδοιπόρους, ανθρώπους που εκτιμώ και σέβομαι, Δημήτρης Γεωργαλάς, Μαρίνα Παντελάκη, Δημήτρης Ντάσιος, Νίκος Τσιμάρας, Ευσταθία Δρακονταειδή, Χρήστος Τουρλάκης, Γιώργος Στυλιανός, Μιχάλης Μαυρομούστακος, Τζίνα Φουντουλάκη, Αναστάσιος Σωτηρίου. Αισθάνομαι περήφανα γι’ αυτό το καλλιτεχνικό μας εγχείρημα. Το ταξίδι του ξεκίνησε μ’ ένα live streaming, την περίοδο της καραντίνας – Δεκέμβριο 2020, στο θέατρο Λιθογραφείον της Πάτρας. Συνεχίσαμε την επόμενη σεζόν μ’ έναν επιτυχημένο κύκλο παραστάσεων στο ίδιο μέρος και τώρα είμαστε στην τελική ευθεία για την παρουσίαση στην Αθήνα. Ξέφυγα κάπως όμως από το θέμα…

16.00 – 01.00

«Τελευταία ματιά στο πρόγραμμα της επόμενης ημέρας. Να οργανώσω τη λήθη μου, προσπαθώ να διαχειρίζομαι σωστά τον χρόνο μου, άλλοτε το καταφέρνω, άλλοτε όχι…».

Μεσημεριανό γεύμα. Κάποιες μέρες μαγειρεύω σπίτι, άλλες πάλι όχι, εξαρτάται από το πρόγραμμα της ημέρας και την όρεξή μου. Ετοιμάζομαι για το θέατρο. Ο δεύτερος απογευματινός καφές με τη συνοδεία ενός απολαυστικού γλυκού στο νέο αγαπημένο στέκι της γειτονιάς μου, στο Κολωνάκι. Μου αρέσουν τα γλυκά, ειδικά το απόγευμα. Είναι μια απόλαυση. Συνεχίζω στο θέατρο περπατώντας – είναι επίσης μια διαδρομή που απολαμβάνω το τελευταίο διάστημα. Θέατρο Αλμα – Β΄ Σκηνή. Στο καμαρίνι θα πάρω λίγο χρόνο μόνος μου πριν από τις τελευταίες δοκιμές – προσαρμογή στη νέα μας θεατρική στέγη. Απομένουν λίγες ημέρες. Ζητούμενο: η ειλικρίνεια στην εκτέλεση. Ενταση, άγχος, δημιουργία, συζητήσεις με τους συνεργάτες. Τελευταίες διορθώσεις για να δώσουμε το καλύτερο που μπορούμε. Ολα βαίνουν καλώς. Αφού τελειώσουμε την πρόβα μας, ίσως ακολουθήσει μια μικρή έξοδος, ένα χαλαρό κρασάκι που με αποφορτίζει.

01.00 – 03.00

Γυρίζω σπίτι, χαλαρώνω, διαβάζω ή θα δω μια σειρά στο Netflix. Σκρολ στο Ιnstagram. Πόσο χρόνο χάνουμε χαζεύοντας στιγμές ανθρώπων που δεν μας αφορούν… Τελευταία ματιά στο πρόγραμμα της επόμενης ημέρας. Να οργανώσω τη λήθη μου, προσπαθώ να διαχειρίζομαι σωστά τον χρόνο μου, άλλοτε το καταφέρνω, άλλοτε όχι… Σκέψεις στη μέρα που πέρασε. Ενας μικρός απολογισμός. Καληνύχτα, αύριο πάλι…

«Κάποτε, θαρρώ πως τα πάντα δεν έγιναν παρά για να τα θυμηθώ μια μέρα ή πιότερο ίσως ν’ ανακαλύψω την αθάνατη ματαιότητά τους. Ωρα καλοσυνάτη – και τη χαίρομαι»

Γιάννη Ρίτσου – Αγαμέμνων

Ο ηθοποιός Γεράσιμος Σοφιανός συμμετέχει στην παράσταση «Αγαμέμνων» του Γιάννη Ρίτσου σε σκηνοθεσία Δημήτρη Γεωργαλά, η οποία κάνει πρεμιέρα στις 3 Φεβρουαρίου.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή