Στις 23 Μαΐου του 2023 η Tate Britain, μία από τις κορυφαίες πινακοθήκες της Ευρώπης, θα ανοίξει πλήρως ανακαινισμένη. Είναι η πρώτη φορά έπειτα από μία δεκαετία που η Tate Britain, με τη συναρπαστική διαδρομή της βρετανικής τέχνης, θα αποκαλύψει ένα νέο πρόσωπο με πάνω από 800 έργα, δημιουργίες 350 καλλιτεχνών, που αντανακλούν μια πορεία στον χρόνο από τον 17ο αιώνα έως τις πιο πρόσφατες αναθέσεις. Η Tate Britain, μέσα από το κλασικιστικό οικοδόμημά της κοντά στον Τάμεση, στο Μίλμπανκ, 15 λεπτά περπάτημα από τη στάση Pimlico του λονδρέζικου μετρό, είναι ένας διαρκώς εξελισσόμενος ναός της τέχνης. Πλέον με ενσωματωμένη όλη την ατζέντα του 21ου αιώνα.
Οπως δήλωσε ο Αλεξ Φάρκχαρσον, διευθυντής του μουσείου, «οι επισκέπτες θα μπορούν να ανακαλύπτουν 500 χρόνια επαναστατικών αλλαγών και τομών στην τέχνη και στην κοινωνία». Εχουν περιληφθεί έργα νέων Βρετανών εικαστικών με σκοπό να δοξαστεί η βρετανικότητα, η πορεία της βρετανικής εικαστικής παραγωγής και ο τρόπος που μπορεί το κοινό να κατανοήσει αυτή τη διαδρομή και να τοποθετηθεί βιωματικά μέσα σε αυτό το δημιουργικό συνεχές. Η επανέκθεση θα αντανακλά τον διαρκή εμπλουτισμό των συλλογών της Tate Britain παρουσιάζοντας πάνω από 200 έργα που αποκτήθηκαν μετά το 2000. Δεν είναι όλα έργα σύγχρονης τέχνης, αλλά και έργα από την ιστορία της τέχνης. Τα 70 από τα 200 νέα έργα αποκτήθηκαν την τελευταία πενταετία και περιλαμβάνουν προσωπογραφίες των Τυδώρ έως γεωργιανές σκηνές μάχης του 18ου αιώνα και από μοντέρνα έργα ζωγραφικής έως γλυπτά του Ντέρεκ Τζάρμαν, του Τάκι και του Ντόναλντ Λοκ. Θα υπάρχουν επίσης έργα της νέας γενιάς καλλιτεχνών (καλλιτέχνες γεννημένοι στη δεκαετία του 1990).
Φυσικά, κεντρική θέση θα έχουν τα αγαπημένα έργα του κοινού, αυτά με τα οποία η Tate Britain συνδέεται στη συνείδηση του κόσμου. Εργα προραφαηλιτών, όπως η «Οφηλία» του Τζον Εβερετ Μιλέ, και έργα από τον 18ο αιώνα (όπως ο «Ζωγράφος του Γουίλιαμ Χόγκαρθ) έως τον 20ό αιώνα (όπως έργα του Ντέιβιντ Χόκνεϊ και της Μπάρμπαρα Χέπγουερθ).
Τα ιερά τέρατα είναι επίσης πάντα εκεί: Γουίλιαμ Μπλέικ, Τζον Κόνσταμπλ, όλοι οι προραφαηλίτες και ο Χένρι Μουρ… Οι γυναίκες θα έχουν επίσης μεγαλύτερη θέση και σημαντική ορατότητα σε αυτή τη νέα αφήγηση της ιστορίας της βρετανικής τέχνης.
ΤΙΜΙΣΟΑΡΑ
Βίκτορ Μπράουνερ
Αναδρομική του Βίκτορ Μπράουνερ (1903-1966) παρουσιάζεται στην Τιμισοάρα, στο Εθνικό Μουσείο Τέχνης. Ο Μπράουνερ συνδέθηκε με το κίνημα των ντανταϊστών και αργότερα με τους σουρεαλιστές και θεωρείται πρωτοπόρος καλλιτέχνης της Ρουμανίας. Είχε στενές επαφές με τη Δυτική Ευρώπη και χρησιμοποίησε ποικιλία εκφραστικών μέσων. Στην έκθεση αυτή σημαντική ήταν η συμβολή του Κέντρου Πομπιντού στο Παρίσι, που δάνεισε έργα του Μπράουνερ.
ΧΑΓΗ
Ο κόσμος του Εσερ
Στο Μουσείο Τεχνών της Χάγης, η μεγάλη έκθεση για τον Μαουρίτς Κορνέλις Εσερ, 125 χρόνια από τη γέννησή του, συμβάλλει σε ένα σύνθετο βίωμα. Είναι η πρώτη φορά στο μουσείο αυτό που η συλλογή του Εσερ συνδυάζεται με σύγχρονη τέχνη. Τα ψευδαισθητικά έργα του Εσερ, οι αλληγορίες του και οι αρχιτεκτονικές του ουτοπίες αντιπαραβάλλονται με τις εγκαταστάσεις του σύγχρονου Βέλγου καλλιτέχνη Gijs Van Vaerenbergh, έργο του οποίου δεσπόζει στη φωτογραφία.
ΠΑΡΙΣΙ
Λεόν Μονέ
Αδελφός του ζωγράφου Κλοντ Μονέ, ο Λεόν Μονέ (1836-1917) ήταν άνθρωπος της επιστήμης (χημικός των χρωμάτων) και επιπλέον ένας σημαντικός συλλέκτης. Στην κατοχή του είχε έργα του αδελφού του αλλά και άλλων ζωγράφων που μεσουρανούσαν στο Παρίσι, όπως ο Πισαρό ή ο Ρενουάρ. Ο Λεόν Μονέ τούς υποστήριζε όλους και οικονομικά. Αυτήν την περίοδο, το Μουσείο του Λουξεμβούργου στο Παρίσι εκθέτει έργα της συλλογής Λεόν Μονέ.
ΑΝΝΟΒΕΡΟ
Γκλεν Μπράουν
Το Κρατικό Μουσείο του Αννοβέρου παρουσιάζει έκθεση του σύγχρονου Αμερικανού ζωγράφου Γκλεν Μπράουν, γνωστού για το ιδιότυπο, εξπρεσιονιστικό ύφος του, ιδίως στις προσωπογραφίες. Τα έργα του Γκλεν Μπράουν παρουσιάζονται ως αυτόνομη ενότητα, αλλά και σε διασπορά και ανοικτό διάλογο με έργα από τη μόνιμη συλλογή του μουσείου, έργα αναφοράς που ανήκουν στην ιστορία της τέχνης.
ΜΙΛΑΝΟ
Συντήρηση του Ντουόμο
Ενα από τα πιο απαιτητικά προγράμματα συντήρησης μνημείου είναι αυτό του Ντουόμο στο Μιλάνο. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1386 και ώς σήμερα αποτελεί έμβλημα της πόλης. Τα χιλιάδες γλυπτά και κοιλότητες που διαμορφώνουν την όψη του προέρχονται από ιδιαίτερα εύθραυστο πλέον μάρμαρο από λατομείο των νοτίων Αλπεων. Το πρόγραμμα «Υιοθετήστε ένα μνημείο» συγκεντρώνει πόρους για τη διαρκή συντήρηση του Ντουόμο.