Η Λέιλα και τα αδέρφια της ★★★
∆ΡΑΜΑ (2021)
Σκηνοθεσία: Σαΐντ Ρουστάγι
Ερμηνείες: Ταρανέ Αλιντουστί, Σαΐντ Πουρσαμίμι
Από τον σταθερά παραγωγικό κινηματογράφο του Ιράν μάς έρχεται μια ακόμη οικογενειακή ιστορία με βαθιά κοινωνικές προεκτάσεις. Ο δημιουργός του καταιγιστικού «6.5», Σαΐντ Ρουστάγι, ξεκινάει και αυτό το φιλμ με μια τρομερής έντασης –και πυρετωδώς κινηματογραφημένη– αρχική σκηνή, τοποθετημένη σε ένα εργοστάσιο που κλείνει βίαια. Στη συνέχεια ωστόσο οι τόνοι πέφτουν, καθώς ένας από τους εργάτες φεύγει για να γυρίσει πίσω στο πατρικό του. Εκεί η σαραντάχρονη Λέιλα (Ταρανέ Αλιντουστί) έχει περάσει όλη τη ζωή της φροντίζοντας τους γονείς και τα τέσσερα αδέλφια της, τα οποία δουλεύουν μόνο περιστασιακά. Με την οικογένεια να βρίσκεται στα όρια της χρεοκοπίας, η Λέιλα καταστρώνει ένα σχέδιο σωτηρίας, ωστόσο ο πατέρας της έχει δώσει άλλες υποσχέσεις, οι οποίες σύντομα θα τον φέρουν σε μετωπική σύγκρουση με τα ίδια τα παιδιά του. Ο Ιρανός σκηνοθέτης αναλαμβάνει να μας οδηγήσει στα άδυτα της ιρανικής κοινωνίας, εκεί όπου οι ευρύτερες οικογενειακές σχέσεις, καθορισμένες σε μεγάλο βαθμό από τον θεσμό του γάμου, βρίσκονται υπεράνω όλων. Πάμπτωχοι άνθρωποι, όπως ο πατέρας της Λέιλα, ελπίζουν στην οικογενειακή καταξίωση μέσω ενός πολυτελούς γάμου, στον οποίο μάλιστα καλούνται να γίνουν χορηγοί με το (ανύπαρκτο) υστέρημά τους. Ολη αυτή η παράνοια φιλτράρεται μέσα από ένα χιουμοριστικό σενάριο, σχεδιασμένο να αναδείξει τη σύγκρουση μεταξύ παλιού και νέου σε όλο το κωμικοτραγικό μεγαλείο της. Μοναδικό πραγματικό ψεγάδι εδώ είναι η μαραθώνια διάρκεια, η οποία προσεγγίζει τις τρεις ώρες, κουράζοντας πιθανότατα τον λιγότερο εξοικειωμένο θεατή.
Ο άνδρας των ονείρων μου ★★★
ΚΟΜΕΝΤΙ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ (2022)
Σκηνοθεσία: Μαρία Σρέιντερ
Ερμηνείες: Μάρεν Εγκερτ, Νταν Στίβενς
Η Μαρία Σρέιντερ («Κάποια μίλησε», «Unorthodox») υπογράφει εδώ ένα γερμανικό φιλμ, το οποίο ασχολείται με το θέμα της τεχνητής νοημοσύνης από μια βαθιά ανθρώπινη σκοπιά. Η Αλμα (Μάρεν Εγκερτ), μια μοναχική ερευνήτρια αρχαιοτήτων, αντιμετωπίζει προβλήματα χρηματοδότησης του επιστημονικού της προγράμματος· προκειμένου να τα λύσει δέχεται να πάρει μέρος σε ένα πρωτοποριακό πείραμα, συζώντας επί τρεις εβδομάδες με τον Τομ (Νταν Στίβενς), ένα ανθρωποειδές ρομπότ ειδικά σχεδιασμένο ώστε να της προσφέρει την απόλυτη ευτυχία.
Η μόνη ένδειξη πως η ανθρωπότητα έχει προχωρήσει αρκετά, ώστε να δημιουργεί ρομπότ με σχεδόν άψογη ανθρώπινη συμπεριφορά, είναι τα ίδια τα ανθρωποειδή· κατά τα λοιπά, το φιλμ της Σρέιντερ είναι τοποθετημένο στο σύγχρονο Βερολίνο, εκεί όπου η Αλμα θα ανακαλύψει σταδιακά πως η αλληλεπίδραση με ένα σύντροφο, έστω και… τεχνητό, μπορεί να τη βοηθήσει να αντιμετωπίσει τα τραύματα του παρελθόντος. Ταυτόχρονα, βέβαια, η ταινία ασχολείται με τα πρακτικής, ηθικής, ακόμη και μεταφυσικής φύσεως θέματα που προκύπτουν από τη σχέση μας με την τεχνολογία γενικότερα και την τεχνητή νοημοσύνη ειδικότερα.
John Wick 4 ★★
∆ΡΑΣΗΣ (2023)
Σκηνοθεσία: Τσαντ Σταχέλσκι
Ερμηνείες: Κιάνου Ριβς, Μπιλ Σκάρσγκαρντ
Ενα ακόμη κεφάλαιο στην ιστορία του επαγγελματία εκτελεστή Τζον Γουίκ έρχεται για να προσφέρει έναν καινούργιο κύκλο ατελείωτης δράσης με πρωταγωνιστή τον Κιάνου Ριβς. Αποφασισμένος να ξεμπλέξει μια και καλή με τη σατανική Υψηλή Τράπεζα και να κερδίσει την ελευθερία του, ο Τζον θα τα βάλει με έναν τελευταίο πανίσχυρο εχθρό, ικανό να τον κυνηγήσει σε όλη την υφήλιο. Εξίσου στυλάτο και προσεγμένο στη λεπτομέρεια με τα προηγούμενα, το νέο σίκουελ μάς ταξιδεύει από τη Νέα Υόρκη στο Τόκιο κι από εκεί στο Βερολίνο και στο Παρίσι. Η κομίστικη δράση, αν και αρκετά εφευρετική –κάποιες σεκάνς είναι πραγματικά υπέροχες–, γίνεται τρομερά επαναλαμβανόμενη, σε βαθμό ανίας, από ένα σημείο και έπειτα. Ο δε Κιάνου Ριβς, μια ιδέα ίσως πιο αργός στα μαχητικά stunts πια, μοιάζει να αναρωτιέται και ο ίδιος αν όλο αυτό θα φτάσει ποτέ στο τέλος του.
Οι ξεχασμένοι ★★½
ΘΡΙΛΕΡ (2017)
Σκηνοθεσία: Λουτσιάνο και Νίκολας Ονέτι
Ερμηνείες: Μίρτα Μπουσνέλι, Γκουστάβο Γκαρσόν
Ενα σύγχρονο Β-movie εμπνέεται από την πραγματική καταστροφή της αργεντίνικης λουτρόπολης Επεκουέν, η οποία το 1985 βυθίστηκε ολοκληρωτικά κάτω από τη στάθμη του νερού. Τριάντα χρόνια αργότερα, και με τα ύδατα να έχουν πια υποχωρήσει, μια μικρή ομάδα κινηματογραφιστών φθάνει στο σημείο προκειμένου να γυρίσει ένα ντοκιμαντέρ. Σύντομα όμως θα αντιληφθούν πως δεν είναι μόνοι τους… Η ταινία των αδελφών Ονέτι τσεκάρει σχεδόν όλα τα κουτάκια με τα κλισέ του σλάσερ είδους, το κάνει ωστόσο κατά κανόνα απολαυστικά και (ευτυχώς) παλιομοδίτικα.
Utama, το σπίτι μας ★★★
∆ΡΑΜΑ (2022)
Σκηνοθεσία: Αλεχάντρο Λοάιζα Γκρίσι
Ερμηνείες: Χόσε Καλκίνα, Λουίσα Κουίσπε
Από τη Βολιβία (σπάνιο) μας έρχεται ένα χαμηλότονο αλλά βαθιά συγκινητικό φιλμ που μιλάει κυρίως μέσα από τη δύναμη των εικόνων του. Κάπου στα ορεινά υψίπεδα της χώρας, ένα ηλικιωμένο ζευγάρι της φυλής Κέτσουα ζει επί δεκαετίες με την ίδια καθημερινή ρουτίνα. Μια μακρά περίοδος ξηρασίας, ωστόσο, απειλεί την ίδια τους την επιβίωση και πλέον εκείνοι –μαζί με τον νεοφερμένο εγγονό τους– θα κληθούν να αποφασίσουν αν θα μείνουν για να παλέψουν ή θα ξεριζωθούν από τον τόπο τους. Ντοκιμαντερίστικος ρεαλισμός και ταυτόχρονα φιλοσοφικό δοκίμιο πάνω στη φθορά του χρόνου για ένα φιλμ το οποίο διαθέτει μαγική φωτογραφία και κάδρα-ποιήματα που αναδεικνύουν τη σημασία του ελάχιστου μέσα στο χάος του κόσμου.