Ο μικρός Τόνυ φοβάται να πάει στο σχολείο. Είχε ένα ατύχημα και από τότε κινείται με αναπηρικό αμαξίδιο. Και τα παιδιά τον κοιτάζουν περίεργα. Οσο είχε δίπλα του τον φίλο του τον Αρη να τον προστατεύει και να τον βοηθάει, μπορούσε να το αντέξει. Τώρα όμως ο Αρης μετακόμισε μακριά και ο Τόνυ έχασε το στήριγμά του και μαζί και το θάρρος του. Μαζί του έχει μείνει μόνο ο Φόβος. Ωσπου μια καλή νεράιδα του συστήνει τον κύριο Φόβο.
«Ο Τόνυ και ο κύριος Φόβος» είναι το δεύτερο παιδικό βιβλίο της εκπαιδευτικού Ελενας Θωίδου και του παραολυμπιονίκη της κολύμβησης Αντώνη Τσαπατάκη – το πρώτο, με τίτλο «Το όνειρο», κυκλοφόρησε το 2016. Εμπνευση και για τα δύο βιβλία είναι τα βιώματα και οι δυσκολίες του Αντώνη Τσαπατάκη, όσα διδάχθηκε μέσα από αυτές και επιθυμεί να μοιραστεί κυρίως με τα παιδιά. Για την Ελενα Θωίδου ως κίνητρο λειτούργησε και ένα προσωπικό της βίωμα, ο εκφοβισμός που δεχόταν ο γιος της στη σχολική του ζωή για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα και η επιθυμία της να βοηθήσει έστω και ένα παιδί που έχει αντίστοιχη εμπειρία.
«Ολοι είμαστε διαφορετικοί, αυτό πρέπει να διδάξουμε στα παιδιά μας. Κανένας δεν μοιάζει με κανέναν, είμαστε ίσοι, όχι όμως ίδιοι. Οσο για τον φόβο, ας τους εξηγήσουμε ότι είναι ένα συναίσθημα όπως η χαρά και η λύπη», σημειώνει η εκπαιδευτικός. Ο Αντώνης Τσαπατάκης συμφωνεί: «Ολοι έχουμε διαφορές και πρέπει να έχουμε διαφορές. Γιατί αυτές, όπως και οι φόβοι, είναι κίνητρα για να κάνουμε τα αδύνατά μας, δυνατά». Για τον ίδιο ο φόβος είναι, λέει, κίνητρο. «Δεν αφήνω τίποτα να σταματήσει την προσπάθειά μου να καταφέρω κάτι». Η Ελενα Θωίδου έμαθε «ο φόβος να είναι σύμμαχός μου, να με προστατεύει από λάθος κινήσεις. Παρ’ όλα αυτά όταν βρεθώ σε αδιέξοδο ζητάω βοήθεια».
Είναι μία από τις συμβουλές που δίνει στον μικρό Τόνυ και ο κύριος Φόβος, όταν πια οι δυο τους βρίσκονται πρόσωπο με πρόσωπο. «Για να προχωρήσεις, πρέπει να σηκώνεσαι, χρησιμοποιώντας τις δικές σου δυνάμεις. Και αν πάλι κάπου δυσκολευτείς, ζήτησε βοήθεια!». Και ο κύριος Φόβος μίκρυνε καθώς ο Τόνυ συνέχιζε να του μιλάει αντιμετωπίζοντας τις ανησυχίες του. Αυτό το μικρό μυστικό μοιράζεται πολύ αποτελεσματικά το βιβλίο της Ελενας Θωίδου και του Αντώνη Τσαπατάκη με τους αναγνώστες: Πως, όταν αντιμετωπίζουμε τον φόβο, αυτός μικραίνει, συρρικνώνεται, συχνά εξαφανίζεται. Ενα μυστικό που φαίνεται ότι αγνοούμε και οι ενήλικες που οι δύο συγγραφείς θεωρούν ότι συχνά δεν γνωρίζουμε πώς να μιλήσουμε στα παιδιά για τον φόβο αλλά και για τη διαφορετικότητα. «Γι’ αυτό και γράφτηκε αυτό το βιβλίο», εξηγούν, «με την ελπίδα να φέρει στο φως τον αλληλοσεβασμό που κρύβουμε μέσα μας» και απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες, γιατί «αυτό είναι το καλό όταν γράφεις μια παιδική ιστορία, μπορεί να διαβαστεί από όλους και να θυμίσει αξίες, τα “μπορώ” και “δεν μπορώ” που είχαμε ξεχάσει».