«Με τη Μήδεια η Μαρία Κάλλας μάς χάρισε την απόλυτη ερμηνεία. Είναι στιγμές κατά τη διάρκεια της παράστασης που ακούγοντας τη μουσική του ρόλου της Μήδειας συγκινούμαι βαθιά», λέει στην «Κ» η σοπράνο Βασιλική Καραγιάννη, μία από τους τρεις Ελληνες πρωταγωνιστές της πολυαναμενόμενης παραγωγής. Η «Μήδεια» του Λουίτζι Κερουμπίνι, σε σκηνοθεσία του σερ Ντέιβιντ Μακ Βίκαρ και μουσική διεύθυνση του Φιλίπ Ογκέν, είναι η μεγάλη συμπαραγωγή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής με τη Μετροπόλιταν Οπερα της Νέας Υόρκης, του Σικάγου και του Καναδά, που έχει κινήσει το διεθνές ενδιαφέρον. Οσο για τη χώρα μας, με αυτήν την παραγωγή ξεκινάει το αφιέρωμα της ΕΛΣ για τα 100 χρόνια από τη γέννηση της Μαρίας Κάλλας, φόρος τιμής στην ιστορική παραγωγή της ΕΛΣ στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου το 1961, στην οποία η Ελληνίδα ντίβα αποθεώθηκε στον ομώνυμο ρόλο.
Οι τρεις Ελληνες πρωταγωνιστές –η κ. Καραγιάννη που ερμηνεύει τον ρόλο της Γλαύκης, η μεσόφωνος Νεφέλη Κωτσέλη ως Νέρις και ο μπασοβαρύτονος Γιάννης Γιαννίσης ως Κρέων–, όσο μας μιλούν για την εμπειρία τους κατά την εντατική προετοιμασία, δεν κρύβουν τον θαυμασμό τους για τη «δική» τους «Μήδεια» και την ικανοποίηση για τη συμμετοχή τους σε μια τέτοια συμβολική καλλιτεχνική πράξη. «Πρόκειται για μια πολύ εντυπωσιακή παραγωγή, στην οποία υπάρχει κίνηση και δράση, αλλά χωρίς υπερβολές», σχολιάζει η κ. Καραγιάννη όταν τη ρωτάμε για τον ρόλο της. Η Γλαύκη, η νεαρή κόρη του Κρέοντα, βασιλιά της Κορίνθου, μέλλει να γίνει το πρώτο θύμα της Μήδειας. Ομως πολύ πριν φτάσουμε στην τελευταία πράξη, ήδη από την αρχή, την πρόβα του νυφικού της, δεν μπορεί να αποδιώξει τα σκοτεινά προαισθήματα γι’ αυτόν τον γάμο, τον οποίο ταυτόχρονα επιθυμεί και φοβάται.
Η λέξη «Κολχίδα»
«Η ερμηνεία της Κάλλας στη Μήδεια, από το 1953 στη Φλωρεντία έως και το 1961 στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, αποτελεί οδηγό για όλους μας», λέει ο Γ. Γιαννίσης.
Το δώρο του μέλλοντα συζύγου της είναι το χρυσόμαλλο δέρας που έκλεψε από την Κολχίδα με τη βοήθεια της Μήδειας. Σε κάθε άκουσμα της λέξης «Κολχίδα», η Γλαύκη τρέμει, κι έχει την πιο δραματική στιγμή της όταν, σε ένα έντονο ξέσπασμα, εξομολογείται τον τρόμο της στον Ιάσονα και στον Κρέοντα. Ωστόσο, κατά τη μεγάλη σε διάρκεια άριά της επικαλείται τον θεό Ερωτα για να ευλογήσει την ένωσή της με τον Ιάσονα, ενώ τη φράση «Οχι, η Μήδεια δεν θα μας χωρίσει» ακολουθεί ένα δεξιοτεχνικό μέρος που παρουσιάζει ιδιαίτερες φωνητικές απαιτήσεις. Η κ. Καραγιάννη έχει επιλέξει να το ερμηνεύσει ολόκληρο, έτσι όπως γράφτηκε από τον συνθέτη, αν και συχνά αποφεύγεται από κάποιες σοπράνο.
«Είναι μεγάλη χαρά και τιμή να κάνω το ντεμπούτο μου στον ρόλο του Κρέοντα», λέει ο κ. Γιαννίσης. «Είναι ένας ρόλος με ιδιαίτερες απαιτήσεις τόσο από φωνητικής όσο και από σκηνικής άποψης. Η σκηνοθεσία του Μακ Βίκαρ δεν είναι στατική και ζητάει ακρίβεια στην κάθε κίνηση των τραγουδιστών, μέσα από μια αυστηρή κινησιολογία». Τονίζει ότι με το σύνολο της δημιουργικής ομάδας δούλεψαν σε πολύ καλό κλίμα, ενώ ήταν χαρά τους να συνεργάζονται με έναν εξαιρετικό μαέστρο σαν τον Φιλίπ Ογκέν. «Η ερμηνεία της Κάλλας στη Μήδεια, από το 1953 που την πρωτοτραγούδησε στη Φλωρεντία έως και το 1961 στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, αποτελεί οδηγό για όλους μας και πηγή έμπνευσης όχι μόνο για τη δική μας, αλλά και τις επόμενες γενιές των καλλιτεχνών», καταλήγει. Η μέτζο Νεφέλη Κωτσέλη ζει στη Βιέννη από το τέλος των μουσικών σπουδών της κι έχει έρθει στην Αθήνα για να ερμηνεύσει τον ρόλο της Νέριδος, θεραπαινίδας της Μήδειας. Επειτα από δύο ακροάσεις τις οποίες πέρασε το καλοκαίρι, κάνει το ντεμπούτο της στην Ελλάδα και η συγκεκριμένη είναι η πρώτη της δουλειά σε μια παραγωγή αυτού του βεληνεκούς. «Ο ρόλος μου δεν είναι πολύ μεγάλος αλλά είναι σημαντικός. Και πέρα από αυτό, είναι μεγάλη τύχη για εμένα να βρίσκομαι δίπλα στην Αννα Πιρότσι, που υποδύεται τη Μήδεια, και να παρακολουθώ τον τρόπο που εργάζεται», μας εξηγεί. Η σκηνοθεσία απαιτεί από τη Νέριδα, όπως και τους άλλους ρόλους, να μην είναι στατική. «Τρέχω, γονατίζω, σηκώνομαι, αλλά πρέπει να κρατήσω την ψυχραιμία μου και να είμαι ήρεμη και συνειδητή στην ερμηνεία μου», τονίζει. Η πιστή Νέρις είναι ο πιο κοντινός άνθρωπος στη Μήδεια. Ξέρει τη δύναμή της και φοβάται το πάθος της, αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο που θα διατρέξουν όλοι από τον θυμό της και γι’ αυτό προσπαθεί να την επαναφέρει στη λογική, ώστε να γλιτώσουν την καταστροφή. Οσο όμως κι αν διαφωνεί, είναι διατεθειμένη να τη βοηθήσει. «Οπου κι αν πας, θα σε ακολουθήσω πιστά», τραγουδά, και τα λόγια αυτά εξηγούν τον χαρακτήρα της.
«Μήδεια», πρεμιέρα Τρίτη 25 Απριλίου, Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος Εθνικής Λυρικής Σκηνής – ΚΠΙΣΝ.