Η Νέλλα Γκόλαντα, η διεθνώς καταξιωμένη «γλύπτρια του αστικού τοπίου», πέθανε σε ηλικία 82 ετών αφήνοντας πίσω της σπουδαία πολιτιστική κληρονομιά.
Την είδηση του θανάτου της έκανε γνωστή ο ηθοποιός και φίλος της Βαγγέλης Κολώνας, μέσα από ανάρτηση στο Facebook στην οποία έγραψε τα εξής:
«Εφυγε η Νέλλα Γκόλαντα…Η είδηση του Θανάτου της Λαρισαίας γλύπτριας αστικού τοπίου Νέλας Γκόλαντα. Μ’ ένα Μάη βουρκωμένο και με βοριά, ήταν μια είδηση που με πάγωσε. Ηταν φίλη μου, την ήξερα πολλά χρόνια και ήταν γέννημα θρέμα της Λάρισας. Κόρη του “γιατρού των φτωχών”. Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών, ειδικεύτηκε στο ψηφιδωτό για να γίνει η μοναδική γλύπτρια αστικού τοπίου στην Ελλάδα. Πόσο τυχαίο είναι που οι δύο νομπελίστες ποιητές μας, Ελύτης και Σεφέρης θαύμασαν και μίλησαν εγκωμιαστικά για το έργο της. Αναμόρφωσε πολλές πλατείες όπως στο Φλοίσβο του Ν. Φαλήρου,στη Νέα Μάκρη, στη Λάρισα στην Πλατεία Ταχυδρομείου, στην Πλατεία Μιχαήλ Σάπκα (Κεντρική Πλατεία). Ο Πηνειός, σημείο αναφοράς για την πόλη με προοπτική να ενωθεί με το Αρχαίο Θέατρο – δύο δίδυμες παρουσίες στη Λάρισα. Πρόσφατα, βραβεύτηκε η πρότασή της. Εύχομαι να υλοποιηθεί. Ο ποιητής του φωτός ο Ελύτης είπε “κι έναν πόντο πιο ψηλά να πάτε άνθρωποι, ευχαριστώ θα σας πει ο Θεός”. Η Νέλλα Γκόλαντα με το έργο της ανέβηκε στον Ολυμπο των Αθανάτων. Καλό ταξίδι Νέλλα».
Το έργο της Νέλλας Γκόλαντα
Γεννημένη στην Αθήνα ως Νέλλα (Πηνελόπη-Ελένη) Γκόλαντα, η ίδια είχε καταγωγή από τα ορεινά Αμπελάκια του Νομού Λάρισας όπως αναφέρει σε δημοσίευμά του ο ιστότοπος larissanet.
Σπούδασε Χαρακτική, Ψηφιδωτό και Τέχνη του Βιβλίου στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών. Γρήγορα, ανέπτυξε ενδιαφέρον για την αναμόρφωση του αστικού περιβάλλοντος μέσω της τέχνης. Για παράδειγμα, χαρακτηριστικό του έργου «Κατοικοιμένα Γλυπτά Τοπία» είναι ο συνολικός σχεδιασμός, η προσέγγιση και ο συμβολισμός.
Ξεχώριζε για τη γλυπτική τοπίου μεγάλης κλίμακας και ιδιαίτερα την ειδίκευσή της στο τρίπτυχο αρχιτεκτονική-γλυπτική-περιβάλλον στην κλίμακα του ανθρώπου. Το 1995 μαζί με την αρχιτέκτονα Ασπασία Κουζούπη, δημιούργησαν την ομάδα «Γλυπτά Αρχιτεκτονικά Τοπία», σχεδιάζοντας και υλοποιώντας έργα τοπίου μεγάλης κλίμακας.
Το καλλιτεχνικό της αποτύπωμα έμεινε ανεξίτηλο καθώς είναι η δημιουργός πίσω από έργα τοπίου όπως: η Πλατεία Φλοίσβου Παλαιού Φαλήρου (1976–1982), η γλυπτή Προκυμαία Φλοίσβου στο Παλαιό Φάληρο (1984–1986), το γλυπτό Θέατρο Αιξωνής στη Γλυφάδα (1984–1992), η Πλατεία Ταχυδρομείου (1993–1996) και η Κεντρική Πλατεία (1996–1998) στη Λάρισα. Στην Πλατεία Ταχυδρομείου, ο Γλυπτός Ποταμός (1993-1996) επαναδημιουργεί τη σχέση της Λάρισας με το ποτάμι της. Ενα έργο που διεκδίκησε το βραβείο Τοπίου σε διαγωνισμό του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Επιπλέον, εργάστηκε για την πεζοδρόμηση–σύνδεση του περιβάλλοντος χώρου του Α΄ Αρχαίου Θεάτρου της Λάρισας (2006), τον παραλιακό Ποδηλατόδρομο –Πεζόδρομο Ραφήνας–Νέας Μάκρης (1992–1995), τον Βοτανικό Κήπο στο Άλσος Βεΐκου (1993), τον Υπαίθριο Χώρο του Νέου Δημαρχείου Παλαιού Φαλήρου (2005–2006), την Κεντρική Πλατεία Γλυφάδας Βάσω Κατράκη (2005–2008).
Εχει συμμετάσχει και διακριθεί σε Μπιενάλε Ευρωπαϊκού Αρχιτεκτονικού Τοπίου. Για παράδειγμα, έργα της βραβεύτηκαν το 1970 στη Μεσογειακή Biennale Αλεξάνδρειας, το 1973 στο Σάο Πάολο, το 1983 στην Αλεξάνδρεια, το 1999 στη Βαρκελώνη, το 2003 στη Βαρκελώνη, το 2005 στη Βαρκελώνη, το 2006 στη Βαρκελώνη, το 2006 Βενετία, το 2007 στο Παρίσι, το 2010 & 2012 στη Βαρκελώνη, το 2012 στο Μιλάνο και το 2016 στη Βενετία.
Ταυτόχρονα, οι εικαστικές της επεμβάσεις στο δημόσιο χώρο έχουν συμπεριληφθεί σε βιβλία και περιοδικά τέχνης, αρχιτεκτονικής και γλυπτικής και έχει εκδοθεί και μονογραφία.