Αλήθεια, πόσες και πόσοι από εσάς έχετε βρεθεί αυτές τις ημέρες σε θερινό σινεμά; Μάλλον λίγοι, σωστά; Οι οποίοι μάλιστα δεν πτοείστε από τον κάπως άστατο εσχάτως καιρό. Γιατί εκείνες οι βροχές που ξεσπούν κάθε τόσο, φαίνεται να περιορίζουν προσώρας την αγαπημένη σινεφίλ συνήθεια του καλοκαιριού. Κάποιοι αιθουσάρχες αισθάνονται ότι η σεζόν απλώς δεν έχει ξεκινήσει. Η δουλειά, όμως, τα έχει αυτά.
«Γενικά ο Μάιος είναι λίγο ρουλέτα. Αλλες χρονιές πάει καλά και η σεζόν ξεκινάει από τις αρχές του, κάποιες άλλες όμως βρέχει. Είναι ένας αστάθμητος παράγοντας», σημειώνει ο Αλκης Γούναρης, που «τρέχει» μεταξύ άλλων τα κεντρικά θερινά σινεμά Εκράν και Ηλέκτρα, αλλά και τα προαστιακά Ανοιξις, Αρκαδία και Κήπος. «Αν εξαιρέσει κανείς τις αίθουσες του κέντρου της Αθήνας», συνεχίζει, «τα εισιτήρια στα προάστια, όπου κάνει περισσότερο κρύο, είναι πεσμένα. Γενικά, είναι σαν να μην έχει πάρει ακόμη μπροστά η μηχανή».
Ο Ηλίας Γεωργιόπουλος, που εκτός από τον Δαναό έχει και το επίσης κεντρικό Ανεσις, υπερθεματίζει: «Ουσιαστικά, δεν έχει ξεκινήσει ακόμη το καλοκαίρι», λέει και εξηγεί: «Να φανταστείς, την Τρίτη δεν παίξαμε καθόλου, κλείσαμε, πράγμα ασυνήθιστο για Μάιο. Είχε βρέξει το απόγευμα και όταν συμβαίνει αυτό είναι χειρότερα, γιατί ο κόσμος σκέφτεται “πού να πάω, θα είναι βρεγμένα, θα κάνει κρύο”. Ενώ αν βρέξει το πρωί, προλαβαίνουμε και εμείς να οργανωθούμε».
«Ολοι οι αιθουσάρχες θερινών κινηματογράφων έχουμε αυχενικό, επειδή κοιτάμε διαρκώς ψηλά για να δούμε τον καιρό», λέει η Πέγκυ Ρίγγα.
Ως ιδιοκτήτης του παραλιακού Σινέ Φλοίσβος και του προαστιακού Σινέ Αμαρυλλίς, ο Λάμπρος Μαριόλης έχει επίσης μια ευρεία εικόνα των καιρικών συνθηκών. Είναι βέβαια κάπως γκρίζα: «Ανοιχτά είμαστε, αλλά μόνο κόστη έχουμε, σαν να μην έχει αρχίσει η σεζόν», παρατηρεί και προσθέτει κάτι, «ο κόσμος δεν έχει ακόμη καλοκαιρινή ψυχολογία. Μας τηλεφωνούν και μας ρωτάνε αν θα παίξουμε ή όχι την ταινία, ενώ κάποιοι εκφράζουν και την απορία: “Α, ανοίξατε;”. Κάτι που παλιότερα, στις αρχές Ιουνίου, δεν το συζητούσαμε».
«Ολοι οι αιθουσάρχες θερινών κινηματογράφων έχουμε… αυχενικό, επειδή κοιτάμε διαρκώς ψηλά για να δούμε τον καιρό», λέει η Πέγκυ Ρίγγα αστειευόμενη και επισημαίνοντας το οικείον του πράγματος. «Το θερινό σινεμά έχει αυτή την ιδιαιτερότητα, ότι επηρεάζεται από τα πάντα», μας υπενθυμίζει η υπεύθυνη κεντρικών κινηματογράφων όπως η Ριβιέρα, η Αθηναία και το Βοξ. Οπως προσθέτει πάντως, ήταν κυρίως η πανδημία που τα τελευταία χρόνια οδήγησε αρκετούς θερινούς να ανοίγουν στις αρχές Μαΐου αντί για λίγο αργότερα. Σε κάθε περίπτωση, ένα υπόστεγο μπορεί να φανεί χρήσιμο σε περίπτωση βροχής. Και αν ούτε αυτό φανεί αρκετό, τονίζει η κ. Ρίγγα, «συνήθως λέμε στο κοινό να κρατήσουν τα εισιτήριά τους για μια άλλη ημέρα».
Υπάρχουν βέβαια και οι φανατικοί. «Τις προάλλες, έτυχε να δω τα “Πνεύματα του Ινισέριν” στο “Αρκαδία”, στον Βύρωνα, στη βραδινή παράσταση των 11», σχολιάζει ο Αλκης Γούναρης, που διαχειρίζεται και αυτή την αίθουσα. «Εκανε κρύο, όμως είχαν έρθει 20 άτομα και έβλεπαν την ταινία φορώντας μπουφάν και κουκούλες», λέει και σημειώνει ότι προσβλέπει σε καλύτερες ημέρες. «Φέτος», καταλήγει, «θα έχει και blockbuster και ποιοτικές ταινίες και παιδικές και επανεκδόσεις, επομένως μάλλον θα είναι ένα καλό καλοκαίρι. Από ό,τι μπορεί, τέλος πάντων, να προβλέψει κανείς».
Ο Λάμπρος Μαριόλης παραμένει λίγο μαγκωμένος (κυρίως γιατί «αν ο καιρός σού την “κάνει” σε δύο μεγάλες ταινίες, τότε κάθε ημερομηνία που χάνεις, δεν την ξαναβρίσκεις»), εκτιμά όμως κι εκείνος ότι, κινηματογραφικά μιλώντας, στο καλοκαίρι αυτό «υπάρχει μεγάλο υλικό». Ο Ηλίας Γεωργιόπουλος πιστεύει ότι «ο κόσμος δεν έχει μπει ακόμη στο mood», παραμένει ωστόσο αισιόδοξος, μεταξύ άλλων, γιατί θα φέρει «μεγάλες» ταινίες, όπως τον Ιντιάνα Τζόουνς και το «Mission: Impossible» – «και ό,τι είναι να γίνει, ας γίνει, εγώ δεν είμαι από αυτούς που τσεκάρουν τον καιρό κάθε μέρα», υπογραμμίζει. Οσο για την Πέγκυ Ρίγγα, αυτές τις ημέρες καθησυχάζει και τους διοργανωτές μιας προγραμματισμένης παρουσίασης βιβλίου στη Ριβιέρα, οι οποίοι προβληματίζονται για τον άστατο καιρό. «Εγώ είμαι λίγο πιο ψύχραιμη», λέει ήρεμα, «γιατί ξέρω το απρόβλεπτο της συνθήκης του θερινού».